داستان‌های دست‌وپاشکسته | (قسمتِ سوم)

درد از نشانه‌های زندگی است. همان‌گونه که فکر می‌کنم پس هستم،‌ درد می‌کشم پس زنده‌ام. جمع نقیضین ممکن است، کسانی هستند که جمع نقیضین را زیسته‌اند. جمع مرده بودن و زندگی کردن مثلاً. نه غیرممکن نیست،‌ دشوار چرا. درد اما سوزنی است که می‌زنی و زنده می‌شوی، زمانی که روحت عین دندان شیری بچه‌مدرسه‌ای‌ها لق شده است.