سیزیف و سیزیفه

من سیزیف را خوردم؛ ادغام‌شده با گوشت و مخلفات و نان‌مک‌دونالد. با اولین گاز، وارد چرخه زندگی‌ام شد. در من نشست و شکمم را بالا آورد. سیزیف به‌هیچ‌وجه طعم گوشت انسانی اسطوره‌ای را نمی‌داد، حتی مزه سنگ را نچشیدم. نفهمیدم حیات تکراری و فعل عبثش چگونه با من یکی شد؛ فقط می‌دانم که خوردمش!