مرگ گاهی آرام میرقصد، با تیغی در دست و شنلی سیاه بر دوش آنطور که فرنگیها ترسیمش میکنند، یا فرشته‌وار با چهار بال بزرگِ گسترده در چهار گوشهی جهان آرام میلغزد، ارواح را میگیرد و ارواح قبضشده را جایی آن بالاها به پروردگارش تقدیم میکند.
یکی از بهترین حرف‌هایی که بعد از درگذشت آدم‌ها شنیدم و کمی آرامم کرد، حرف لطیف کاشیگر پدر مدیا کاشیگ...
شماره‌ی نخستِ مجله‌ی «هفته» فرهنگ و ادب به همت خسرو شمیرانی، سردبیری فرشته احمدی و همکاران محترمشا...
پانزده سال پس از آغازی که اولین نبود دوباره آغاز می‌کنیم، چرا که آغاز و آغازِ دوباره رسم زندگی‌ست و ...
هنر، و به تبعِ آن ادبیات، ظریف‌ترین، انسانی‌ترین و موثرترین ابزار حرکت به سوی تعالی فرد و جامعه است....
وقتی چمدان بستم... چمدان بستم؟ و ترک دیار کردم... ترک دیار کردم؟ وقتی فرود آمدم در سرزمینی سرد و پهن...
«علی گمارونی» یکی از همراهان هفته یادداشتی درباره انقلاب زن زندگی آزادی و رفتار و واکنش‌های تفرقه‌ان...
شاید خیلی‌ها انتظار داشتند ایرج طهماسب مانند همان سالی که بر سر پول با صدا و سیمای جمهوری اسلامی به ...
جمهوری اسلامی با وجود تحریم‌های هسته‌ای، تمامی جنایاتی که مرتکب شده بود، معضل ديرينه توانايي ناکافی ...
