شکسپیر در تهران، جنبش زنان ایران و رویای یک شب نیمه تابستان
نشانه‌شناسی تئاتر آوانگارد (۲)
آوانگارد تئاتری رابطه نشانه‌شناختی و مفهومی نشانه با جهان را دچار بحران می‌کند. این آوانگارد تمام اعتماد به بازتولید تقلیدی واقعیت از طریق تئاتر را از دست داده است، بدون اینکه یک نظام نشانه‌شناختی و یک زبان نمایشی مستقل که بتواند جایگزین آن شود، اختراع کرده باشد. نشانه‌شناسی قطعاً رشد خود را مدیون این مسئله‌ی خصلت تقلیدی هنر و امتناع صحنه از تظاهر به تقلید از دنیای بیرونی از پیش موجود است. جالب است بدانیم که این بحران تقلید و اجرا به پایان قرن نوزدهم باز می‌گردد، زمانی که طبیعت‌گرایی و نمادگرایی با هم مواجه شدند و تحت حمایت کارگردان به هم رسیدند.
