ادبیات فارسی 488 خبر

درنگی بر مجموعه شعر «مادران بی لبخند» اثر حیاتقلی فرخمنش

فرخمنش، در عمده‌ی سروده‌ها، شاعر پارادوکس و تضادها و ناهمسازهاست، کار کشیدن از واژگان جنون و هشیاری، در کنار هم و هم‌نشین باهم، نماد اندیشگی شاعری است که انسان را در تقدیری تراژیک با ابتذال و رنج می‌داند، گو اینکه کلیدواژه‌های جنون و هشیاری در شعر فارسی عارفان قدمایی ما، حالاتی روحانی و ازخودبی‌خود شدن را القا، می‌کرده حال‌آنکه در همین سروده، فرخمنش، با نشانه‌هایی که می‌دهد، در حالی دیگر، مخاطب را در جنون و مرگ‌های حماسی، مستغرق کرده است.