منیژه فاضلی زن فعال و مهربانی است که با وجود مسوولیت‌های عدیده‌ای خانوادگی در تلاش کمک و بازاریابی به زنان افغانستان است و از مونتریال احساسش را با زنان افغانستان شریک می‌سازد و وجدان هر انسانی را بیدار می‌کند و دل او هر دلی را به نوازش می‌گیرد و با لحظه‌های زنان افغانستان زندگی می‌کند. بیشتر از خودش بخوانید:
منیژه فاضلی کیست؟
منیژه فاضلی خانمی است که در شهر کابل تولد شده و دوره ابتدایی را در افغانستان به اتمام رسانده و نابسامانی‌های افغانستان او را واداشته تا کشورش را ترک کند و راه مهاجرت را انتخاب نماید.
از چی زمانی مجبور به ترک افغانستان شدید و به مونتریال آمدید؟ زندگی در مونتریال را چگونه یافته اید؟
منیژه فاضلی: اگر بگویم؛ بیشترین عمرم را دور از افغانستان سپری کرده‌ام، حتمی باورتان می‌آید و به اینگونه درد دوری از وطن را خوب‌تر بیان می‌توانم. فقط دوره ابتداییه مکتب را تمام کرده بودم که افغانستان را ترک کردیم و با فامیل به هندوستان رفتیم. چهار یا پنج سال را در هندوستان سپری کردیم و بالاخره در سال دوهزار میلادی از هندوستان به کانادا آمدیم.
در اوایل زندگی در مونتریال؛ مشکلات زیاد داشتیم و زبان انگلیسی و فرانسوی را درست بلد نبودیم. اما با فراگیری زبان؛ کانادا برای ما خوشایند شد و احساس آرامش کردیم. حالا با گذشت ۲۳ سال زندگی در کانادا؛ اکنون اینجا دیگر وطن ما شده و با شرایط گرم و سرد مونتریال عادت کرده‌ایم و اینجا خانه عشق و محبت ما است و سرپناه زندگی ما. از زندگی کردن در مونتریال کاملآ راضی استم و مونتریال را دوست دارم.
از مصروفیت های‌تان بگویید!
منیژه فاضلی: مصروفیت‌هایم زیاد است؛ مادر سه فرزند استم، ریستورانت خانگی دارم، درس می‌خوانم و همچنان لباس‌های افغانی را به فروش می‌رسانم. زمانی که مونتریال آمدم موقع پیدا نکردم تا درس بخوانم و فعلآ مکتب می‌خوانم و درحال تمام کردن (سکاندری پنج) استم و صنف‌های انگلیسی، فرانسوی و ریاضی را تعقیب می‌کنم و در پهلوی آن فرمایش پختن غذا را نیز می‌گیرم. در این اواخر به فروش لباس و زیورات افغانی و هندی می‌پردازم و اجناس را از افغانستان و هندوستان وارد می‌نمایم و تصمیم دارم تا لباس‌های عربی و زیور آلات عربی را نیز به فروش برسانم و همچنان در مرکز زنان (بون‌ای ولا) کار می‌کنم و همچنان عضو مرکز زنان مونتریال استم و ماهانه و در جلسات و برنامه‌های‌شان اشتراک می‌کنم.
در پروفایل‌تان غذاهای هندی و افغانی می‌گذارید. لطفآ معلومات بدهید که از چی زمانی شروع کرده‌اید و تا چه اندازه کارتان رونق یافته است؟
منیژه فاضلی: بلی از سال ۲۰۱۹ تا کنون در پروفایل و صفحات مجازی؛ یعنی از طریق تویتر، فیسبوک و انستاگرام به مارکیتنگ مینوهای غذایی می‌پردازم و فرمایش به دست می‌آورم.
ریستورانت خانگی دارم و مصروف تهیه فرمایش‌های غذایی استم. از زمان آغاز کووید ۱۹ به این کار پرداختم و تاکنون ادامه می‌دهم. البته زمانی که کووید آغاز شد و مصروفیت دیگری نبود و از اینکه عادت مهمانداری داشتیم؛ به خانه دوستان غذاهای هندی و چینایی می‌فرستادم.
داشتن عادت مهمانداری که خوش داشتم مهمانانم را با بهترین مینوی غذایی بدرقه کنم. باعث ایجاد ریستورانت خانگی شد و از سوی دیگر به تشویق و ترغیب دوستان مواجه شدم و علاقه‌مند پذیرش فرمایش غذا به هندی‌ها، چینایی‌ها و همچنان افغان‌ها گردیدم.
در ابتدا؛ غذاهای هندی، چینایی و افغانی را به خانواده تهیه می‌کردم و بعد‌ها به دوستان نیز فرستادم که یکی از دوستانم ملیحه تیموری بیشتر فرمایش می‌دهد. حال آدرس آشپزخانه‌ام را در گوگل نشر کردم و از این طریق فرمایش بیشتر بدست می‌آورم و روزانه یکی دو فرمایش می‌گیرم. برعلاوه درس می‌خوانم.
گاه اوقات لباس‌های افغانی و صنایع دستی زنان افغانستان را به نشر می‌کنید، آیا این اجناس را بفروش می‌رسانید و یا به دیگران بازاریابی می‌کنید؟
منیژه فاضلی: از اینکه دور از وطن استم و خدمت دیگری نمی‌توانم جز اینکه فرهنگ و لباس مردمم را به جهانیان نشان بدهم، بنا تصمیم به فروش لباس‌های افغانی کردم تا به زنانی که این لباس‌ها را تهیه می‌کنند و با دستان توانای‌شان به خامک‌دوزی و چرمه‌دوزی می‌پردازند خریدار خوب پیدا کنم. من به خیاط‌های که در افغانستان کار درست ندارند؛ فرمایش می‌فرستم تا خودکفا شوند و به اینگونه بتوانم به آنها خدمت کنم و همچنان به افغان‌های خود ما که شرایط تهیه لباس‌های افغانی را در کانادا ندارند نیز کمک کرده باشم تا از زیبایی فرهنگ خود ما استفاده کنند و احساس دوری از وطن را نداشته باشند و همچنان به دوستانی که در قسمت ارسال این اجناس از افغانستان کمک می‌کنند نیز کمک مالی شود و به خودم نیز مصروفیت سالم ایجاد کنم تصمیم به فروش و بازاریابی لباس و زیورات را گرفتم.
یگانه هدفم معرفی افغانستان با همه زیبایی‌هایش است که حتی در این اواخر عرب‌ها نیز به خرید لباس‌های افغانی تشویق شده‌اند.
از زندگی شخصی‌تان بگویید. چند فرزند دارید و شوهرتان آیا با شما همکاری می‌کند؟
منیژه فاضلی: من در زندگی شخصی صاحب دو دختر شانزده و سیزده ساله و یک پسر شش‌ساله استم. شوهرم از هندوستان است و مصروفیت کار و فعالیت‌های خودش است اما به کار و فعالیت‌های من ارج می‌دهد و مرا تشویق می‌کند تا فعال باشم. اما در قسمت تهیه غذا‌ها و فعالیت‌هایم کمک نمی‌کند؛ چون خودش در بخش سکیورتی مصروف است. ما هر دو دست به دست می‌دهیم تا زندگی سالم داشته باشیم.
با وجودی که مادر سه فرزند استید چگونه توانستید خود را با کار‌های خانه و مسوولیت بزرگ مادر بودن و همچنان پیش بردن ریستورانت خانگی عیار بسازید؟ چقدر خود را موفق می‌دانید؟
منیژه فاضلی: شما خود می‌دانید که در اینجا بدون کار زندگی بخوبی پیش نمی‌رود. برای اینکه در پهلوی مسوولیت بزرگ مادری توانسته باشم کار خوب داشته باشم و خودم به اصطلاح رییس خود باشم؛ مطابق تقسیم اوقات منظم و پشتکار و حوصله‌مندی و به فضل خداوند مهربان توانستم در عین زمان چند مصروفیت سالم داشته باشم و به خود و مردم و اجتماع‌ام مصدرخدمت شوم.
من بیشتر کارهایم را صبح وقت انجام می‌دهم و بیشتر غذاهای ریستورانت را هنگام صبح تهیه می‌کنم و درضمن به اولادهایم نیز غذا تهیه می‌کنم و بعد به مکتب می‌روم و تا چهار بعد ازظهر در مکتب می‌باشم و با آمدن دوباره به خانه به گرفتن فرمایش می‌پردازم. فقط در روزهای آخر هفته وقت دارم که به خرید اجناس بروم و با اولادهایم تفریح کنم.
به نظر من برای رسیدن به درهای موفقیت باید خود را آماده ساخت و مطابق پلان منظم سعی و تلاش نمود. می‌دانم که زنان افغان و دیگر خواهرانم قهرمان‌تر از من استند و از کم‌ترین فرصت‌ها استفاده کرده‌اند و با کم‌ترین شرایط ساخته‌اند. کوششم اینست تا اندازه‌ای توانسته باشم خود را به این زنان قهرمان رسانده باشم. اما تجربه زندگی برایم نشان داد که مانند زنان افغان کم‌تر زنان دیگر به مسوولیت‌های مالی و خانوادگی می‌پردازند.
در آینده چی پلان دارید؟ برعلاوه فعالیت‌های فعلی‌تان علاقه‌مند چی استید که انجام بدهید؟
منیژه فاضلی: برعلاوه پیش بردن مصروفیت‌های فعلی و دوام دادن آنها در آینده پلان دارم تا به افراد مسن و سالمند که اولادهای‌شان مسوولیت نگهداری آنها را نمی‌پذیرد می‌خواهم آسایش خانه تیار کنم و همه خوبی‌ها و معیشت‌های زندگی را در آخر زندگی برای‌شان مهیا سازم و در ضمن می‌خواهم یک سالون محفلی به افغان‌های ما تهیه کنم و فضای آن را مانند فضای افغانستان بسازم و درضمن علاقه‌مند سفر به دور دنیا استم.
درضمن امیدوارم فروش لباس‌های افغانی را رونق بیشتر بدهم تا به افغان‌های ما در داخل افغانستان شرایط خوب کاری مهیا شود.
از نظر شما راز موفقیت یک زن درچه نهفته است؟
منیژه فاضلی: به نظر من؛ همه زن‌ها فعال استند و وقت گرانبهای‌شان را به هدر نمی‌دهند. همین که یک زن خواهر است، مادر است، همسر است و دختر است خود گواه آن است که به همه می‌رسد و در عین زمان دل‌های همه را به دست می‌آورد و با یک دست جهان و با دست دیگر گهواره را می‌جنباند.
اما راز موفقیت یک زن را در سعی و تلاش و کوشش می‌دانم. من همه خانم‌ها را موفق می‌بینم اما صبر و حوصله‌ای خانم‌های افغان را می‌ستایم که هم مسوولیت خانه و اولادهای‌شان را می‌گیرند و هم به خسران و فامیل‌های‌شان می‌رسند و هم به اجتماع‌شان. به نا داری و غنامندی می‌سازند.
یعنی صبر و حوصله و برده‌باری راز موفقیت است. و همچنان مثبت‌گرای است که انسان را به اوج موفقیت می‌رساند.
به زنان افغانستان چی آرزو و گفتنی دارید؟
منیژه فاضلی: من به زنان افغانستان آفرین می‌دهم که در هر شرایط خود آماده نموده و شجاعت به خرج داده‌اند و در هر شرایط به مبارزه پرداخته‌اند. برای‌شان موفقیت و حوصله‌مندی بیشتر می‌خواهم.
گفتنی من برای‌شان اینست که اگر امروز در خانه اسیر شده‌اند بیشتر از فضای مجازی و با استفاده از انترنت خود را برسانند و خاموش نباشند.
زنان افغانستان! چون توانا استید و قدرت بی‌بدیل دارید؛ صبر و حوصله‌تان نتیجه می‌دهد. این روزها که در عقب پنجره است رفتنی‌ست و این را بدانند که همه خواهران‌تان در بیرون از افغانستان همیشه با شماست.
با ابراز امتنان از خانم منیژه فاضلی
ارسال نظرات