علیرضا سهندرازیان یکی از اعضای خوش‌سابقه تیم ملی فوتبال ایران که بنا به گفته خودش به دلیل مصدومیت زودتر از موقع از بازی حرفه‌ای فاصله گرفت. او با خانواده‌اش 5 سال پیش در مونترال ساکن شد و با تلاشی خستگی‌ناپذیر رویای دوران کودکی خود را پی گرفت. می‌گوید همیشه دوست داشته به کار نان و شیرینی وارد شود و بالاخره در مونترال شرایط برای این ورود مهیا شد.
یک‌بار در یکی از نشست‌های کمک به کاریابی مهاجران، شرکت کرده بودم. سخنران ویژه این مراسم از همه شرکت...
رود سن‌لوران که یکی از دلایل زیبایی شهر مونترال و در واقع قلب تپنده‌ی آن است، از اهمیت اقتصادی و تجا...
این گوی بسیار بزرگ اثر مهندس و معمار مشهور آمریکائی ریچارد بوک مینستر فولر Richard Buckminster Fulle...
جمله‌ی «به یاد می‌آورم» Je me souviens، فقط بر سر در پارلمان کبک بلکه روی تمامی پلاک‌های همه خوردروه...
آزاده مقدم هستم، فارغ‌التحصیل رشته فلسفه و روزنامه‌نگاری. 9 سال است که ساکن مونترال کانادا هستم و ال...
سعید خزایی را تقریبا هفته‌ای دوبار در کتابخانه نوروززمین زمانی که برای آموزش آواز به هنرجویانش می‌آی...
شاید خیلی از هنردوستان که در شهرمان مونترال فعالیت دارند زویا توانگر را به عنوان کسی که در آموزش نقا...
از کوچه‌های مشهد تا گرانترین خیابان تجاری مونترال راه پرفراز و نشیبی است که اگر مهاجر باشید سختی‌های...
یک روز وقتی صفحه فیس‌بوکم را بالا و پایین می‌کردم با تبلیغات گروهی با عنوان «ماهور» روبه‌رو شدم که ب...
