به گزارش خبرنگار هفته، این راهپیمایی که در مونترال به همت گروه «زن، زندگی، آزادی» انجام شد، حمایت و پشتیبانی سایر گروه‌های مونترالی از جمله انجمن زنان، کمیته یادمان، گروه همبستگی ایرانی ـ کانادایی آی.سی.یو، دوستداران زرتشت و انجمن دانشجویی میسا را هم در برداشت که نتیجه آن حضور جمعیتی چشم‌گیر بود.
شروع این رویداد از ساعت ۱۴:۳۰ بعدازظهر در خیابان Du Parc بود و با شعارهایی مثل «تماشاگر نمی‌خواهیم به ما ملحق شوید» و «جمهوری اسلامی نمی‌خواهیم» و تعدادی شعار به زبان‌های انگلیسی و فرانسه همراه شد. پیش از شروع راهپیمایی در بخش آغازین صف، پرفورمنسی نمادین با اشاره به اعدام‌ها در ایران برگزار شد و پرفورمرها با دستان و چشمانی بسته درحالی‌که روبه‌رویشان چوبه داری قرار داشت، اعتراضشان را با چندین شعار اعلام کردند. همچنین یکی از شرکت‌کنندگان به‌صورت نمادین، کفنی آغشته به خون را در آغوش گرفته بود و تا پایان مسیر آن را با خود حمل می‌کرد.
این راهپیمایی تا مجسمه George- Étienne Cartier ادامه داشت و جمعیت به مدت دو ساعت در این محل حضور داشتند. در محل تجمع یکی دیگر از شرکت‌کنندگان به‌صورت نمادین کاردستی کیان پیرفلک، پسر ده‌ساله ایذه‌ای که در جریان اعتراضات اخیر کشته شد، را در دست داشت و سعی می‌کرد آن را در تشت خون مقابلش شناور کند. همچنین دورتادور او روی پله‌ها پوسترهایی از قربانیان اعتراضات اخیر روی زمین قرار داده‌شده بود و درحالی‌که مردم گل‌های رز سرخی روی عکس‌ها می‌گذاشتند، موسیقی فولکلور دایه دایه وقت جنگه پخش می‌شد.
در انتها، این تجمع با سخنرانی و اعلام بندهای بیانیه به شرح زیر، توسط تعدادی از برگزارکنندگان گروه «زن، زندگی، آزادی» خاتمه یافت.
«در راستای حقیقت‌جویی و دادخواهی که شاکله‌ی اصلی انقلاب ایران است، ما ایرانیان چهار مطالبه از جامعه‌ی جهانی داریم؛
۱- آبان، ما از دولت‌ها و سازمان‌های جهانی می‌خواهیم که کشتار آبان ۹۸ را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسند.
۲- ما خواستار تحقیقات گسترده درباره کشتار آبان ۹۸ و فشار برای توقف اعدام در ایران، در اجلاس قریب‌الوقوع کمیسیون حقوق بشر در ژنو هستیم.
۳- ما از دولت‌ها می‌خواهیم سفرا و نمایندگان جمهوری اسلامی را از کشورهایشان اخراج کنند.
۴- دسترسی آزاد مردم ایران به اینترنت باید محقق شود»
ارسال نظرات