سمیه احمدی‌صدیق، یک مهاجر ایرانی در کبک، زمانی که در محل کار دچار حادثه شد، متوجه حقیقت تلخی شد: او به عنوان دارنده مجوز کار باز، از بیمه درمانی عمومی کبک (RAMQ) برخوردار نیست. بیمارستان از او خواست ۱۲۰۰ دلار پرداخت کند تا پزشک او را معاینه کند، مبلغی که توانایی پرداخت آن را نداشت.
او و دخترش سلین سال گذشته به امید آینده‌ای بهتر به کانادا آمدند. احمدی‌صدیق که به دلیل فشارهای اجتماعی و سیاسی از ایران گریخته، انتظار نداشت که در کشوری مانند کانادا، با این‌گونه موانع قانونی مواجه شود. او این شرایط را «تبعیض‌آمیز و غیرانسانی» توصیف می‌کند.
سیاست‌های مهاجرتی کانادا در سال‌های اخیر برای ایرانیان تسهیل شده است، اما قوانین کبک متفاوت است. برخلاف استان‌های دیگر، کبک به دارندگان مجوز کار باز بیمه درمانی ارائه نمی‌دهد. این تصمیم برای بسیاری از ایرانیانی که در استان ساکن شده‌اند، مشکلات زیادی ایجاد کرده است.
سحر سلطانی، مهاجر ایرانی دیگری که با خانواده‌اش در کبک زندگی می‌کند، می‌گوید نگرانی از هزینه‌های درمانی باعث شده بسیاری از مهاجران ایرانی در این استان احساس ناامنی کنند. او تأکید می‌کند که دوستانش در استان‌های دیگر چنین مشکلی ندارند. برخی حتی تصمیم گرفته‌اند برای دسترسی به خدمات درمانی، به استان دیگری نقل مکان کنند.
منتقدان این سیاست بر این باورند که دولت کبک، برخلاف آنچه برای پناهجویان اوکراینی انجام داد، در قبال ایرانیانی که از سرکوب و ناامنی گریخته‌اند، بی‌تفاوت است. این موضوع برای بسیاری از ایرانیان، که به دنبال زندگی جدید و مطمئن در کانادا هستند، یک چالش بزرگ است. آیا کبک درنهایت سیاست خود را تغییر خواهد داد؟ برای احمدی‌صدیق و بسیاری دیگر، پاسخ این پرسش سرنوشت‌ساز خواهد بود.
ارسال نظرات