نشر آسمانا که در تورنتو، کانادا فعال است به‌تازگی کتابی در حوزه پژوهش موسیقیِ ایران منتشر کرده است. این اثر که موسیقی در لبهٔ پرتگاه: «مسیر آهنگسازان ایرانی پس از انقلاب ۵۷»، نام دارد اثر کیان امامی است. در اینجا اطلاعیه مطبوعاتی نشر آسمانا درباره انتشار کتاب را می‌خوانید.
تورنتو، کانادا - «موسیقی در لبهٔ پرتگاه: مسیر آهنگسازان ایرانی پس از انقلاب ۵۷» (به زبان انگلیسی) تأثیر عمیق انقلاب ۱۳۵۷ بر موسیقی ایران را بررسی می‌کند. در این پژوهش، با توصیف و تحلیل داستان‌های منحصر به فرد آهنگسازان معاصر، انواع موانع و چالش‌های گسترده‌ی سیاسی-اجتماعی که این هنرمندان با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند به تصویر کشیده شده است. این کتاب چکیده تز دکترای کیان امامی در دانشگاه تورنتو کاناداست که اکنون در نشر آسمانا منتشر شده است.
دربارهٔ کتاب:
امامی در تحقیق خود، پس از مطالعه منابع موجود، با آهنگسازان معاصر ایرانی گفتگو کرده و تأثیر سیاست‌های کلان فرهنگی بر موسیقی ایران و آثار آهنگسازان پس از انقلاب ۵۷ را بررسی کرده است. وی همچنین فیلم‌های مستند مبتنی بر مصاحبه با موسیقیدانان فعال و سرشناس و مدیران موسیقی ارشاد و صدا و سیما ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کرده و با مقایسه آن‌ها با اسناد رسمی معتبر، به‌دقت روایت‌ها را راستی آزمایی کرده است. برخی از این اسناد در انتهای کتاب آورده شده است.
امامی در این کتاب تلاش کرده است تا از دل این گفتگوها الگوهای روايي واقعی و تکرار شونده‌ای به دست آورد که به درک عمیق‌تری از تاریخ معاصر ایران کمک کند. کریستوس هَتزیس، آهنگساز و استاد دانشکده موسیقی دانشگاه تورنتو درباره این اثر می‌نویسد:
«من کیان را به‌عنوان آهنگسازی بااستعداد و پرکار می‌شناختم، علاوه بر آن کسی که به شیوه‌ای عمیق به معنای موسیقی می‌پردازد که تأثیر فوری و ماندگاری بر شنوندگانش دارد؛ اما توانایی او در نوشتن به شیوه‌ای اندیشمندانه و جذاب، برای من شگفت‌انگیز بود. این کتاب، ذهنی را نمایش می‌دهد که فاصله بین زبان آکادمیک و نثر قدرتمندی را که گاه به داستانی تخیلی شباهت دارد را به‌خوبی پیموده است، به‌ویژه در بخش‌هایی که نویسنده، خواننده را از صحنه‌های وحشیانه و غیرانسانی پیش رو هشدار می‌دهد؛ صحنه‌هایی که حتی خوانندگان سرسخت را ازنظر عاطفی تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، هیچ‌چیز داستانی در این روایت شخصی، دل‌خراش و کاملاً واقعی دربارهٔ محرومیت‌های فرهنگی، سرکوب، مقاومت و بقا وجود ندارد. همچنین هیچ‌چیز خیالی در مورد استقامت قهرمانانه فردی و جمعی مردمی با تاریخی هزاران ساله از دستاوردهای فکری و فرهنگی وجود ندارد؛ مردمی که با هنر خود در برابر قدرت سخن گفته و عواقب چنین مقاومتی را با افتخار تحمل کرده‌اند. از لحظه‌ای که شروع به خواندن «موسیقی در لبهٔ پرتگاه» کردم، دانستم که تا رسیدن به آخرین صفحه نمی‌توانم کتاب را کنار بگذارم. هنگامی‌که شما نیز شروع به خواندن آن کنید، خواهید فهمید که منظورم چیست.»
در بخش دوم این کتاب، امامی به روایت زندگی خود به‌عنوان نسل متولدین پس از انقلاب ۵۷ پرداخته و چالش‌های فردی علاقه‌مندان به موسیقی را در دوران زندگی و تحصیل در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ شمسی در تهران به تصویر می‌کشد. همان‌گونه که نوربرت پَلِی مدیر هنری جشنواره «موسیقی جدید دانشگاه تورنتو» و دانشیار دانشکده موسیقی این دانشگاه درباره این اثر نوشته است:
«اهمیت ویژه اثر کیان امامی به این دلیل است که از «درون» نشئت می‌گیرد. این کتاب توسط فردی نوشته شده است که داستان‌هایی را که برای خواننده بازگو می‌کند، زندگی کرده است؛ هنرمندی که به‌طور مستقیم ایران پس از انقلاب را تجربه کرده و اکنون از دیدگاه یک فارغ‌التحصیل دکترا از یکی از برجسته‌ترین مؤسسات آمریکای شمالی و آهنگساز نامزد جایزه جونو، به این واقعیت دشوار نگاه می‌کند. کتاب دکتر امامی را نه‌تنها برای کسانی که با زمینه فرهنگی او اشتراک دارند، بلکه برای مخاطبان غیر ایرانی که باید درباره یک‌فصل مهم از تاریخ جهان و جنبه‌های فرهنگی آن بیاموزند و آن را «از زبان خود منبع معتبر» بشنوند، پیشنهاد می‌کنم».
دربارهٔ نویسنده:
کیان امامی آهنگساز، مدرس موسیقی، نوازنده‌ی پیانو و موسیقی‌دان، نامزد جایزه‌ی معتبر جونو برای آهنگسازی «ماهی سیاه» است. او در کارنامه‌ی آهنگسازی خود، سفارش ساخت موسیقی برای آثار مختلف اپرایی، سمفونیک، فیلم، تئاتر و موسیقی معاصر را دارد. از میان این آثار می‌توان به «سمفونی در سه موومان»، اپرای «در سایه‌ی راب فورد»، «سبز: پنج قطعه برای پیانو» و باله‌ی «خسرو و شیرین» اشاره کرد.
امامی فراگیری موسیقی را از کودکی با نواختن پیانو آغاز کرد. پس از اخذ مدرک کارشناسی در رشته مهندسی پلیمر از دانشگاه پلی‌تکنیک تهران به دلیل علاقه فراوان به موسیقی، تصمیم به ادامه تحصیل در رشته‌ی آهنگسازی گرفت. او موفق به کسب رتبه برتر در آزمون سراسری رشته آهنگسازی شد و تحصیلات آکادمیک خود را در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه هنر تهران ادامه داد و با کسب رتبه اول فارغ‌التحصیل شد. از استادان او در ایران می‌توان به احمد پژمان، حسین دهلوی، مهران روحانی، طالب‌خان شهیدی و حمیدرضا دیبازر در اصول آهنگسازی و ارکستراسیون و همچنین شریف لطفی، تامارا د‌‌لیدزه و فرمان بهبود در اصول اجرای موسیقی و نوازندگی پیانو اشاره کرد. پس از اتمام تحصیل، او به ساخت آثار موسیقی در سبک‌های معاصر و آموزش موسیقی در دانشگاه هنر تهران، دانشگاه آزاد، هنرستان عالی و هنرستان موسیقی تهران پرداخت.
امامی پس از مهاجرت به کانادا با دریافت بورس کامل تحصیلی به دانشکده موسیقی دانشگاه تورنتو راه یافت و موفق به دریافت دکترای آهنگسازی خود از دانشگاه تورنتو در سال ۱۳۹۹ شد. او مدرس رسمی موسیقی در رویال کنسرواتواری کانادا و از داوران برگزیده‌ی این کالج موسیقی است.
امامی مدیر و مؤسس آکادمی موسیقی کلاویه است که در سال ۱۳۸۹ در تورنتو آغاز به فعالیت کرد. او کارگاه‌های متعددی را در این موسسه برای آهنگسازان و نوازندگان جوان برگزار کرده و هنرجویان مستعدی را پرورش داده است. او همچنین از بنیان‌گذاران و آهنگسازان سازمان هنری آیکات و استودیوی تولید موسیقی کلاویه و همچنین مدیر هنری این تشکل‌هاست. او در طول مدیریت بیش از یک دهه در این دو سازمان، موفق به تولید بیش از صد اثر جدید و برگزاری بیش از پنجاه کنسرت موسیقی در سراسر کانادا شده است. از او تاکنون کتاب‌های «فرم و طرح در موسیقی» توسط نشر ماهور و «موسیقی در لبه‌ی پرتگاه» توسط نشر آسمانا منتشر شده است.
برای اطلاعات بیشتر درباره کتاب «موسیقی در لبهٔ پرتگاه» و نویسندهٔ آن، لطفاً به وب‌سایت‌های زیر مراجعه کنید:
Asemana Books Official Website
برای خرید کتاب به لینک‌های زیر مراجعه کنید:
ارسال نظرات