سردبیر|
امسال، صد و پنجاه و سومین سالگرد اتحاد کانادا، این سرزمین گرفتار شیوع کرونا و تبعات اقتصادی و اجتماعی آن است. کانادا هم همچون بسیاری از دیگر کشورها دوران سختی را می‌گذراند و مهمتر اینکه در انتظار آینده‌ای نامعلوم به سر می‌برد. هزاران انسان جان خود را به ویروس کرونا باخته‌اند و ده‌ها هزار بیمار هستند. گروه بزرگی شغل خود را ازدست داده اند و شرکت‌های متعددی ناچار به تعطیلی کار و یا محدودتر کردن کار خود شده‌اند.
شهروندان ارشد ما، سالمندانی که طی ۵۰-۶۰ سال گذشته بار این سرزمین را بر شانه‌های خود حمل کردهاند اکنون در قرنطینه و تنهایی به سر می‌برند.
اما این تمام ماجرا نیست. در مقایسه با بسیاری از کشورهای جهان (کشورهای فقیر یا حتی غنی‌ترین کشورها) ما در کانادا از دولتی بهره می‌بریم که توانسته با تصمیم‌گیری‌های عاقلانه و به‌موقع خود جلوی گسترش افسارگسیخته‌تر ویروس را بگیرد. با ارائه کمک‌های جدی به بخش حقوق‌بگیر جامعه نگذاشته این بخش از پای درآید. دولت با کمک به بیزنس‌های کوچک توانسته بخش بزرگی از آنها را روی آب نگه دارد و نگذارد قربانی شیوع ویروس شوند.
سیاست‌گذاران کشور در مقایسه با بسیاری از کشورهای جهان کارنامه بهتری ارائه کردهاند.
گرچه وظیفه رسانه اصولا نگاه انتقادی به رفتار و اعمال مراکز قدرت است و هفته هم در حد توان با اطلاع‌رسانی غیرجانبدار بر نارسایی‌ها و کمبودها انگشت گذاشته اما به نظرم منصفانه است که در این روز از آنها که سکان کشتی مملکت را در دست دارند سپاسگزاری کنیم برای سیاست‌های مثبت‌شان که سبب شده در مجموع کانادا نسبت به بسیاری از کشورهای جهان (جهان فقیر و جهان غنی) در وضعیت بهتری باشد.
آقای نخست وزیر جاستین ترودو و آقای فرانسوا لوگو از شما و تیم همکاران‌تان سپاسگزاریم و روز کانادا را به شما و به همه مردمان خوب این سرزمین تبریک می‌‌گوییم.
روز کانادا مبارک!
ارسال نظرات