صاحبان جوایز گنکور 2017 اعلام شدند

صاحبان جوایز گنکور 2017 اعلام شدند

از برندگان سرشناس این جایزه در سال‌های گذشته می‌توان به «مارسل پروست» ۱۹۱۹، «سیمون دوبووار» ۱۹۵۴ و «پاتریک مودیانو» (برنده نوبل ادبیات سال) ۱۹۷۸ و طاهربن جلون ۱۹۸۷ نام برد.

 
در گام نخست /

هیئت‌داوران جایزه گنکور ۲۰۱۷، رمان «صورت‌مجلس» نوشته اریک وییارد فرانسوی را به‌عنوان برنده نهایی مهم‌ترین جایزه ادبی فرانسه معرفی کرد.

وییارد، در سال ۱۹۶۸ در شهر لیون فرانسه متولد شد و نخستین کتابش را در ۱۹۹۹ منتشر کرد. پیش‌ازاین، مهم‌ترین موفقیت او در ۲۰۱۲ بود که توانست با کتاب «نبرد غربی» جایزه فرانسوا ژرمن «فرانتس هسل» را دریافت کند.

اریک وییارد با رمان «صورت‌مجلس»، سرنخ‌های حوادث مربوط به ضمیمه‌شدن اتریش به آلمان نازی (در سال ۱۹۳۸) را دنبال می‌کند و نشان می‌دهد چرا و چگونه ادبیات و داستان و رمان می‌تواند ارمغانی برای آگاهی تاریخی باشد.

منتقدان ادبی این کتاب ویلارد را جزو آثار سیاسی دانسته بودند که مایه سیاسی‌اش، این بخت او را برای دریافت این جایزه کاهش می‌دهد.

این جایزه مهمترین نشان ادبی فرانسه است و از سال ۱۹۰۳ اهدا می‌شود و در سال گذشته این جایزه به لیلا سلیمانی، نویسنده فرانسوی‌مراکشی اهداشده بود.

همچنین از برندگان سرشناس این جایزه در سال‌های گذشته می‌توان به «مارسل پروست» ۱۹۱۹، «سیمون دوبووار» ۱۹۵۴ و «پاتریک مودیانو» (برنده نوبل ادبیات سال) ۱۹۷۸ و طاهربن جلون ۱۹۸۷ نام برد.

در این جایزه ادبی که توسط ژول و ادموند گنکور راه‌اندازی شد، هر نویسنده تنها یک بار بخت برنده شدن دارد؛ اما رومن گاری یک بار با اسم خود و بار دیگر با اسم مستعار، این جایزه را از آن خود کرد.

این جایزه ارزش مادی چشمگیری ندارد و تنها ۱۰ یورو به برنده اهدا می‌کند، اما ازنظر اعتبار ارزشمند است و موجب فروش بسیار برای رمان برنده می‌شود.

در گام دوم /

جایزه ادبی رنودو، از دیگر جوایز مهم فصل ادبی فرانسه نیز دقایقی پس از گنکور برنده خود را معرفی کرد و الیویه گوئز با رمان «محو شدن جوزف منگل» برنده این جایزه شد.

جایزه ادبی رنودو در سال ۱۹۲۶ به یاد رنودو تئوفاست، مؤسس نخستین روزنامه فرانسه بنیاد نهاده شد و‌ گروهی ده‌نفره از منتقدان هنری در تکمیل جایزه گنکور راه‌اندازی شد و هم‌زمان با جایزه ادبی گنکور، برگزیده‌اش را معرفی می‌کند.

من دکتری‌ خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شیراز در ادبیات معاصر و نقد ادبی دریافت کرده، و سپس در مقطع پسادکتری بر کاربردی‌کردن ادبیات ازطریق نگاه بین‌رشته‌ای متمرکز بوده‌ام. سپس از تابستان سال ۲۰۱۶ به مدت چهار سال تحصیلی محقق مهمان در دانشگاه مک‌گیل بودم و اینک به همراه همسر، خانواده و همکارانم در مجموعۀ علمی‌آموزشی «سَماک» در زمینۀ کاربردی‌کردن ادبیات فارسی و به‌ویژه تعاملات بین فرهنگی (معرفی ادبیات ایران و کانادا به گویشوران هردو زبان) تلاش می‌کنیم و تولید پادکست و نیز تولید محتوا دربارۀ تاریخ و فرهنگ بومیان کانادا نیز از علائق ویژۀ ماست.
مشاهده همه پست ها

ارسال نظرات