درباره دید و بازدید نوروزی کنگره ایرانیان کانادا

نویسنده: رضا نامداری

روز سه شنبه، چهاردهم فروردین ماه، کنگره ایرانیان کانادا جلسه حضوری دید و بازدید نوروزی خود را در مونترال و با حضور اعضای هیات مدیره این سازمان برگزار کرد. روز بعد از این جلسه، گزارشی از این دیدار در نشریه مداد منتشر شد که بسیاری از نکات مهم مطرح شده دراین جلسه را نادیده گرفته و حاوی قضاوتی نادرست درباره پاسخ ها به سوالات آن نشریه بود. یادداشت پیش رو بلافاصله برای این نشریه ارسال شد که این نشریه به دلیلی نامعلوم تمایلی به انتشار آن نداشت.

آخرین برنامه های حضوری کنگره ایرانیان کانادا به  نوامبر (آبان) سال ۲۰۱۹ باز میگردد. برنامه یادبود قربانیان آبان ۹۸ ایران در تورنتو برگزار شد که با حمله و عربده کشی و چاقوکشی چند نفر ناتمام ماند. یک ماه بعد در مونترال، مراسم چهلم جانباختگان آبان ۹۸ در شب یلدای آن سال توسط عده ای از داوطلبان کنگره در مونترال در کتابخانه نوروززمین برگزار شد که گزارش آن را میتوانید در اینجا بخوانید. پس از آن، به جز تظاهرات بزرگ ضد جنگ که ۲۵ ژانویه ۲۰۲۰ در مونترال صورت گرفت، با وقوع پاندمی کرونا، عملا امکان برگزاری برنامه های حضوری دیگر ممکن نشد و با توجه به اینکه اعضای کنگره در سراسر کانادا حضور دارند، برگزاری برنامه های دیدار به جلسات آنلاین محدود ماند.

دعوت کنگره ایرانیان کانادا به دید و بازدید نوروزی در چنین شرایطی به عنوان نخستین برنامه عمومی کنگره پس از 5 سال شکل گرفت. متاسفانه میزبان این جلسه، از روز قبل انواع پیام های تهدید آمیز تلفنی و مجازی را دریافت کرد و همه حاضران در این عید دیدنی را شرمنده اخلاق خوب و سخاوت بی مانندش ساخت. تجمع بدون مجوز جلوی ساختمان مسکونی تجاری و ایجاد مزاحمت برای کسب و کار و ساکنان یک ساختمان، شروع مناسبی برای شکل گیری یک گفتگوی جمعی نیست و موسپیدان خیراندیش حاضر در جمع، تلاش شایسته ای کردند که پرسش و پاسخ، جای مداخله پلیس را بگیرد که بابت آن، میبایست قدردانشان باشیم.

یکی از مهمترین اصول گفتگو، تلاش طرفین برای شنیدن سخنان طرف دیگر و پرهیز از اتهام پراکنی و انگ زدن هست. انتظار اعضای کنگره ایرانیان کانادا از مهمانان برنامه این بود که به جای انگ زدن آن هم بدون شواهد و مدارک و تاکید بر حقانیت دیدگاهشان بدون آنکه حتی در وبسایت کنگره جستجویی کوتاه کرده باشند، لااقل شنونده پاسخ های رییس کنگره و دیگر اعضای حاضر در جلسه باشند. دفاع از صلح که در بند نخست اساسنامه کنگره ایرانیان کانادا آمده است و موضع ضد جنگ و ضد تحریم این سازمان و اکثریت قریب به اتفاق اعضایش مسئله ای پنهان نبوده و باعث افتخار و سربلندی همه اعضای کنگره ایرانیان کاناداست.  با این حال تلاش شد تا پرسش سردبیر مداد که پس از جو متشنج اولیه صورت گرفت، توسط دکتر آرزو خدیر و دیگر اعضای کنگره پاسخی کامل بگیرد. برخلاف آنچه در گزارش آمده، پاسخ ها متفاوت نبودند بلکه تکمیل کننده یکدیگر بودند و البته بخش مهمی که سهوا از این پاسخ ها حذف شدند، اشاره به پیگیری های متعدد کنگره درباره اختلاسگران فراری از ایران بود که پیگیری های متعدد کنگره از جمله جمع آوری بیش از پانزده هزار امضا و ارسال نامه های متعدد به مقامات سیاسی کانادا برای پیگیری پرونده پول های کثیفی که توسط آنها به کانادا آمده و پرداخت هایی که به سیاستمداران کانادا داشته اند، علاوه بر دخالت های خارجی در انتخابات های ۲۰۱۹ و۲۰۲۱ کانادا، سابقه و علاقه کنگره به موضوع کار کمیسیون بررسی دخالت خارجی در انتخابات و سازمان های دموکراتیک کانادا را نشان میدهد و سوابق آن در وبسایت کنگره ایرانیان کانادا موجود است و در تصمیم چهار صفحه ای منتشره توسط قاضی مسئول کمیسیون هم به آن اشاره شده است.

بخش دیگر گزارش مداد، گمانه زنی درباره سازمان های غیردولتی دخالت کننده در انتخابات کانادا بود که از زبان کاوه شهروز، نایب رییس اسبق کنگره ایرانیان کانادا، سازمان مجاهدین خلق را سازمانی کوچک و بی ربط در سیاست کانادا دانسته است. این کوچک شمردن سازمان مجاهدین خلق و لابی قدرمند آن در کانادا و تشبیه مواضع ضد جنگ و تحریم کنگره ایرانیان کانادا به مواضع جمهوری اسلامی، توسط کسی عنوان شده که خود قرار است در یک مرحله از کمیسیون بررسی دخالت خارجی در انتخابات کانادا به نمایندگی از سازمانی دیگر، شرکت کند. در عین حال، یک جستجوی کوچک در سایت مذاکرات انجام شده در پارلمان کانادا، نشان میدهد که کلمه "رجوی" تا سال ۲۰۲۱ بیشتر از  چهل بار در مذاکرات کمیسیون های مختلف پارلمان کانادا توسط عوامل و سازمان های پوششی مجاهدین خلق در کانادا مطرح شده است درحالیکه به عنوان مثال لغت "پهلوی" فقط پنج بار در همه این سالها به کار برده شده که همگی قبل از سال ۲۰۱۵ و آنهم در اشاره به رژیم سابق در ایران بوده است. در سه سال اخیر هم کافیست به درخواست های کسانی که خود را به نمایندگی از ایرانیان به پارلمان کانادا رسانده اند و اخبار دیدارهای گاه و بیگاه نمایندگان فعلی و سابق کانادایی با رهبر این فرقه نگاهی بیندازید تا ببینید چرا و به چه دلیل دیگر نیازی به حضور پررنگ تر لابی های این سازمان نبوده است. در بهترین حالت، ناآگاهی فعالان تندروی سیاسی و رسانه ها از نقش و تاثیر لابی فرقه رجوی در کانادا، سبب شده که عملا پیش برنده سیاست ها و درخواست های این سازمان از سیاستمداران کانادا باشند و نگارنده امیدوار است که "ناآگاهی" تنها دلیل اینگونه مواضع و اظهارات باشد.

مجددا میبایست از پذیرایی و محیط صمیمانه کافی شاپ زعفران و حضور و همراهی موسپیدان خیراندیش مونترالی که توانستند بر هیجانات جوانان مهار زده و جلسه دید و بازدید نوروزی کنگره ایرانیان کانادا را صفایی بیشتر ببخشند، قدردانی و تشکر نمود و امید داشت که چنین جلساتی بتواند در آینده فارغ از قلدری و تهدید تندروها ادامه پیدا نماید.

همچنان بر این اعتقادم که هرچه تعداد بیشتری از ایرانیان کانادایی به عضویت کنگره دربیایند، نتیجه ای که در انتخابات و ساز و کار دموکراتیک کنگره رقم خواهد خورد، به رای و نظر جامعه ایرانی کانادایی نزدیک تر خواهد بود و جلوی سوء استفاده گروه های سیاسی تندرو از این سازمان برای اهداف تندروانه شان، گرفته خواهد شد.

همانطور که در فریادهای مردمان آزادی خواه، صلح طلب و ضد جنگ در ماه های گذشته در خیابان های مونترال و بسیاری از شهرهای دیگر کانادا زیاد شنیده ایم:

"مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد."