این رمان که در فهرست 1001 کتابی که قبل از مرگ می‌بایست خواند حضور دارد از چند منظر قابل توجه است که مهم‌ترین آن، فرم بدیع و منحصر به فرد آن است. آزمایش و نوآوری در فرم به خودی خود امتیازی برای یک کتاب محسوب نمی‌شود اما وقتی با محتوای رمان تناسب داشته باشد، آن وقت در عالم رمان نویسی می‌توان به چشم یک اختراع به آن نگاه کرد و مخترع را به تالار مشاهیر فرستاد. این اتفاق در آمریکا رخ داده است. هدف نویسنده ارائه یک گزارش دقیق و ماندگار از یک مرحله تاریخی ایالات متحده است، گزارشی که در آن دغدغه نویسنده نشان دادن چگونگی کمرنگ شدن فردیت آدم‌ها و تاثیر مخرب سرمایه‌داری بر شخصیت فرد و همچنین قربانی شدن عزت نفس آدم‌ها به پای آرمان‌های موهومی که قرار است در آینده تحقق یابد، می‌باشد.
برای این منظور رمان شامل چهار قسمت مجزا شده است:
- اخبار: شامل بریده‌های اخبار روزنامه و برخی تیترها و تکه‌هایی از ترانه‌های عامیانه روز که به صورت مخلوط و بریده بریده پشت سرهم آمده است.
- بخش‌های روایی داستان: در این بخش‌ها شرح حال و زندگی 5 شخصیت اصلی داستان از زبان راوی سوم شخص بیان می‌شود.
- زندگی‌نامه شخصیت‌های واقعی: در مدار42 شرح حال 9 نفر از مشاهیر آن زمان در حجمی حدودن سه چهار صفحه ای نگاشته شده است.
- دوربین عکاسی: دل‌نوشته‌ها و نگاه خاص نویسنده به بخشی از خاطرات شخصی خود در زمان‌های موازی با خط روایی داستان.
این ترکیب چنان خوش نشسته است که کتاب به یکی از شاهکارهای نیمه اول قرن بیستم تبدیل شده است و کسی مثل سارتر در سال 1938 بنویسد: «من نویسنده‌ای را نمی‌شناسم که هنرش فخیم‌تر و پوشیده‌تر از هنر دوس پاسوس باشد. هیچ رمانی را سراغ ندارم که ارزنده‌تر و ملموس‌تر و به ما نزدیک‌تر باشد….من دوس پاسوس را بزرگترین نویسنده عصر حاضر می‌دانم».
این کتاب را می‌توانید از کتابخانه نوروززمین به امانت بگیرید.
عنوان: ینگه دنیا
نویسنده: جان دوس پاسوس
مترجم: سعید باستانی
انتشارات: هاشمی
نوبت چاپ: اول
تعداد صفحات: 517
ارسال نظرات