افزایش قابل توجه بیماری لایم در مونترال

انگشت اتهام به سمت گوزن‌های دم سفید بلند شده است

افزایش قابل توجه بیماری لایم در مونترال

موارد ابتلا به بیماری لایم در مونترال طی ۱۰ سال گذشته چهار برابر شده است. اکنون برخی این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا این پدیده با رشد قابل توجه جمعیت گوزن‌های دم سفید در شرق جزیره که حامل کنه‌های سیاه پا هستند، ارتباط دارد.

موارد ابتلا به بیماری لایم در مونترال طی ۱۰ سال گذشته چهار برابر شده است. اکنون برخی این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا این پدیده با رشد قابل توجه جمعیت گوزن‌های دم سفید در شرق جزیره که حامل کنه‌های سیاه پا هستند، ارتباط دارد.

به گزارش هفته به نقل از ژورنال دو مونرئال، بر اساس گزارش جدید اداره منطقه‌ای بهداشت عمومی مونترال DRSP، شمار موارد جدید بیماری لایم در مونترال از ۲۴ مورد در سال ۲۰۱۴ به ۹۸ مورد در سال ۲۰۲۱ رسید اما این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۸۷ مورد کاهش یافت.

ماریان پاکت، سخنگوی DRSP، می‌گوید مونترال یک منطقه آندمیک لایم در نظر گرفته نمی‌شود اما خطر چنین اتفاقی وجود دارد.

اگرچه کانون بیماری لایم در استان کبک همچنان استری و مونترژی است که سالانه ۳۲۰ مورد بیماری در آن‌ها گزارش می‌شود، اما گزارش‌های فزاینده ابتلا به این بیماری در کلان شهر مونترال با افزایش جمعیت کنه‌های پاسیاه ناقل باکتری همراه شده و افزایش این حشرات نیز با رشد قابل توجه جمعیت گوزن‌های دم سفید در جزیره مونترال همراه شده است.

ماه گذشته نیز رسانه‌ها هشدار دادند که جمعیت این حیوانات در شرق مونترال در حال افزایش است و یکی از خطرات مرتبط با این پدیده می‌تواند انتقال بیماری‌های با منشاء حیوانی به انسان باشد.

سایت تخصصی ETick نیز که بر جمعیت کنه‌ها در کانادا نظارت دارد، نوشت گزارش کنه‌های پاسیاه به طور مدام در مونترال در حال افزایش است. در سال ۲۰۱۸ تنها چهار مورد لایم انسانی در جزیره گزارش شد اما این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۴۰ مورد رسید.

کاترین بوشار دامپزشک و اپیدمیولوژیست آزمایشگاه ملی میکروبیولوژی آژانس بهداشت عمومی کانادا که در حال تحقیق بر روی ۲۵۰ گوزن کشته شده در آخرین فصل شکار است، می‌گوید: افزایش جمعیت گوزن‌های دم‌سفید به تکثیر کنه‌های پاسیاه که باکتری‌های عامل بیماری لایم را منتقل می‌کنند، دامن می‌زند اما مشخص نیست که این گونه حیوانی تا چه حد مسئول افزایش موارد انسانی این بیماری است.

به گفته دکتر بوشار، صرفا مشاهده کنه به معنی مسری بودن آن نیست. برخی از جمعیت کنه‌ها تقریبا هیچ ناقلی از باکتری ندارند اما علت آن هنوز برای ما نامشخص است. خود گوزن‌ها هم اغلب دارای تخم‌ها و لاروهایی هستند که نمی‌توانند ناقل باشند زیرا با باکتری‌های بیماری‌زا در تماس نبوده‌اند. کنه‌ها با نیش زدن یک حیوان آلوده به ویژه موش ناقل می‌شوند.

گوزن‌ها همچنین دارای پاتوژن‌های دیگری هم هستند که در حال حاضر در ایالات متحده وجود دارند اما ممکن است پایشان به کانادا هم باز شود. آناپلاسموز که مواردی از آن حتی در مونترال گزارش شده، یکی از این بیماری‌ها است.

علائم رایج بیماری لایم تب، لرز، خستگی، سردرد، درد عضلات و مفاصل و در مواردی تورم غدد لنفاوی است. در صورت‌عدم درمان، عفونت می‌تواند به مفاصل، قلب و سیستم عصبی سرایت کند.

این بیماری در مراحل پیشرفته خود می‌تواند باعث بی‌حسی یا سوزش دست و پا، ضربان غیرطبیعی قلب، التهاب مغز و نخاع و مشکلات چشمی مانند تراخم یا ورم ملتحمه شود. در موارد بسیار نادر، بیماری لایم می‌تواند به دلیل عوارض مربوط به عفونت قلبی منجر به مرگ شود.

منبع

ارسال نظرات