نگاهی به مجموعه «ابر شلوارپوش» اثر ولادیمیر مایاکوفسکی

نگاهی به مجموعه «ابر شلوارپوش» اثر ولادیمیر مایاکوفسکی

«ولادیمیر مایاکوفسکی» (۱۹۳۰-۱۸۹۳) از شاعران بنام قرن بیستم و مکتب فوتوریسم روسی است. در میان آثار وی، منظومه «ابر شلوارپوش» به‌ عنوان یکی از مهم‌ترین آثار فوتوریستی و برنامه زندگی‌ شاعر شناخته ‌شده و مورد توجه و بررسی منتقدان بزرگ ادبی قرار گرفته ‌است.

 

نویسنده: مهسا محبی

منظومه «ابر شلوارپوش» چهار بخش دارد، به‌‌ مسلخ کشیدن عشق مرسوم و شکستن کلیشه‌های موجود درباره عشق در فصل نخست، بیان دوگانگی و تضاد شاعر با دنیای پیرامون در فصل دوم، برائت جستن از ساختارهای اجتماعی و مذهبی موجود و ارائه تصویر هنر ناب و آرمانی در فصل سوم منظومه و فراخواندن به‌ انقلاب و تبیین ضرورت آن در فصل چهارم مفاهیم «ابر شلوارپوش» است.

جریان ادبى «فوتوریسم» پیش از جنگ اول جهانى از دو قطب خود، ایتالیا و روسیه، به سراسر اروپا گسترش یافت. به طور مختصر، اصول این مکتب از این قرار است: کلمات آزاد؛ هم‌زمانى احساس و بیان؛ ویرانى عمدى و حساب‌شدۀ وزن عروضى و قواعد نحوى و نقطه‌گذارى و رسوم سنت چاپى.

 

بخشی از شعر ابر شلوارپوش:

فکرتان خواب می‌بیند

بر بستر مغزهای وارفته

خوابش نوکران پروار را ماند

بر بستر آلوده

باید برانگیزم جُل خونین دلم را

باید بخندم به ریش‌ها

باید عُنُق و وقیح

ریشخند کنم

باید بخندم آنقدر

تا دلم گیرد آرام

بر جان من نه هیچ تار موی سفید است

نه هیچ مه پیرانه

من زیبایم

بیست و دو ساله

تندر صدایم

می‌درد

گوش دنیا

پس می‌خرامم

ای شما

ظریف الظرفا

که عشق را با کمانچه می‌خواهید

ای شما

خشن الخُشنا

که عشق را

با طبل و تپانچه می‌خواهید

 

عنوان: ابر شلوارپوش

نویسنده: ولادیمیر مایاکوفسکی

مترجم: م.کاشیگر

انتشارات: شب‌گیر

نوبت چاپ: اول

تعداد صفحات: ۱۶۰

ارسال نظرات