زندگی مشترک بین نسلی، راه‌حلی برای کمبود مسکن

زندگی مشترک بین نسلی، راه‌حلی برای کمبود مسکن

کارگران مهاجر خارجی و دانشجویان بین‌المللی طرحی تحت عنوان «همزیستی بین‌نسلی» که امکان زندگی مشترک و هم‌خانگی این دو گروه با سالمندان را فراهم می‌سازد، در شهر درومهلر استان آلبرتا به اجرا گذاشته شده است.

 

 

در چارچوب برنامه Canada HomeShare و به‌منظور رفع کمبود مسکن برای برخی گروه‌ها به‌ویژه کارگران مهاجر خارجی و دانشجویان بین‌المللی طرحی تحت عنوان «همزیستی بین‌نسلی» که امکان زندگی مشترک و هم‌خانگی این دو گروه با سالمندان را فراهم می‌سازد، در شهر درومهلر استان آلبرتا به اجرا گذاشته شده است.

به گزارش هفته به نقل از رادیو کانادا، در این طرح، یک پلتفرم آنلاین به سالمندانی که اغلب تنها زندگی می‌کنند اما اتاق اضافی در خانه خود دارند و می‌خواهند هم‌خانه داشته باشند، این امکان را می‌دهد که آن را با قیمت پایین به دانشجویان یا کارگران خارجی اجاره دهند تا هم خودشان از تنهایی درآیند و هم کمک‌حالی باشد برای دانشجویان و کارگران که اصلی‌ترین مشکلشان پیدا کردن مسکن مناسب و ارزان‌قیمت است.

رضا میرزا، استاد دانشگاه تورنتو و مدیر مشارکت‌های ملی در موسسه خیریه کمک به سالمندان کانادا Helps for Seniors Canada می‌گوید در این پلتفرم که فرصتی برای آشنایی دو طرف فراهم می‌کند، سؤالاتی از این قبیل از متقاضی مسکن پرسیده می‌شود: آیا شما سحرخیز هستید؟ اوقات فراغتتان را چگونه سپری می‌کنید؟ آیا آشپزی کردن را دوست دارید؟ آقای رضا میرزا تصریح کرد این پلتفرم درواقع تااندازه‌ای شبیه به یک پلتفرم دوست‌یابی است.

در مرحله بعد الگوریتم پلتفرم توافقات بالقوه‌ای را برای همزیستی دانشجو یا کارگر متقاضی با سالمند صاحب‌خانه ایجاد می‌کند. هدف این است که اطمینان حاصل شود که اشتراکات خوبی بین این دو نفر وجود دارد چه ازنظر شخصیتی و چه سبک زندگی.

در درومهلر که در حدود یک‌صد کیلومتری شمال شرقی کلگری واقع شده است، کارگران فصلی برای یافتن مسکن مشکلات زیادی دارند. نرخ خانه‌های خالی در این شهر فقط ۰.۸ درصد است.

به گفته آلیسون روپل، مدیر اجرایی سازمان غیرانتفاعی Community Futures Big Country که برای تنوع بخشیدن به اقتصاد منطقه تلاش می‌کند، مشکل کمبود مسکن و کمبود کارگر کسب‌وکارهای گردشگری در منطقه را نیز به‌شدت مختل کرده است. به همین علت، پروژه خانه مشترک کانادا با استقبال زیادی از سوی کسب‌وکارها و ساکنان منطقه مواجه شده و این بسیار دلگرم‌کننده است.

آقای رضا میرزا می‌گوید جامعه درومهلر برای اجرای این برنامه بسیار مناسب است چراکه حدود ۷۵ درصد خانه‌ها، تک خانوار هستند و اکثر صاحب‌خانه‌ها به‌تنهایی زندگی می‌کنند. این نوع همزیستی و زندگی اشتراکی می‌تواند برای هر دو طرف مفید باشد و منافع مالی داشته باشد. سالمندان با اجاره دادن اتاق خود می‌توانند درآمد بیشتری داشته باشند و ضمن نگهداری بهتر خانه خود دوره بازنشستگی راحت‌تری داشته باشند و در جهت مقابل نیز دانشجویان یا کارگران خارجی هم می‌توانند از مسکن ارزان‌تر بهره‌مند شوند.

به گفته رضا میرزا، «خانه مشترک کانادا» با برجسته کردن اهمیت روابط بین نسلی، به ایجاد پل‌هایی بین نسل‌های مختلف کمک می‌کند. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که شکاف نسلی در آن مشهود است و در محل کار یا مدرسه فرصت‌های کمی برای گروه‌های سنی مختلف وجود دارد تا با یکدیگر ملاقات کنند. در این شرایط اجتماعی لازم است که راهکارهایی برای شکستن کلیشه‌های مرتبط با سن داشته باشیم.

رضا میرزا با تأکید بر اینکه انزوای اجتماعی فقط منحصر به سالمندان نیست، تصریح کرد فعالیت‌ها و گفتگوهای حاصل از این رابطه می‌تواند آثار منفی تنهایی و انزوا را به‌ویژه برای سالمندان محدود کند.

کارن دباس، عصب روانشناس موسسه بهداشت روانی دانشگاه مونترال، نیز معتقد است که در این طرح سالمندان و جوانان فرصت آن را دارند که از زندگی مشترک بین نسلی چیزهای زیادی از یکدیگر بیاموزند.

بررسی سوابق کیفری متقاضی مسکن، توسط شرکت Certn انجام خواهد شد و اگر در موارد خاص، نیاز به مدارک یا تأییدیه‌های اضافی باشد، به متقاضی اطلاع داده خواهد شد. پرداخت اجاره نیز از طریق خانه مشترک کانادا انجام می‌شود.

این برنامه ابتدا از سال ۲۰۱۸ به‌طور آزمایشی در تورنتو به اجرا گذاشته شد. آقای رضا میرزا می‌گوید امیدواریم تا پایان سال بتوانیم این طرح را در شهرهای دیگری به اجرا گذاریم.

 

منبع

ارسال نظرات