به گزارش هفته، به نقل از سیبیسی، از هشتم مارس، هزینهی تلوس (Telus) برای آمریکا روزانه از ۱۲ دلار به ۱۴ دلار و در سطح بینالملل روزانه از ۱۵ دلار به ۱۶ دلار افزایش خواهد یافت. کودو (Koodo) که زیر مجموعهی تلوس هست نیز افزایش مشابهی اعمال خواهد کرد.
بل (Bell) نیز در اقدامی مشابه نرخ رومینگش را در آمریکا از ۱۲ دلار به ۱۳ دلار و در سطح بینالملل از ۱۵ دلار به ۱۶ دلار افزایش میدهد. این افزایش همچنین در ویرجین موبایل (Virgin Mobile) که از زیرمجموعههای بل است اعمال خواهد شد.
هنوز راجرز (Rogers) حرفی از افزایش نرخ رومینگ نزده است، ولی مشتریان این شرکت و برندهای جانبیاش، مانند چتر (Chatr) و فیدو (Fido)، هماینک برای آمریکا ۱۲ دلار و بینالملل ۱۵ دلار میپردازند.
بل در اینباره با اشاره به دادههای آمار کانادا گفته که هر چند تأمینکنندگان این شرکت قیمتها را بالا بردهاند و همچنین هر چند هزینههای کسبوکار افزایش داشته، ولی قیمتهای کلی بیسیم در سال گذشته کاهش یافته است.
قیمتهای سرسامآور
بر پایهی گزارشهای متعدد جهانی، کاناداییها در برخی موارد بالاترین قبضهای مخابراتی را در جهان میپردازند. چندین دولت فدرال خدماتدهندگان را تحت فشار قرار دادهاند تا قیمتهایشان را پایین بیاورند و در حالی که دادههای رسمی نشان میدهد قیمتهای بیسیم بر اساس برخی معیارها کاهش یافته است، این مسئله در مورد بستههای سطح بالا صدق نمیکند.
گزارشی تازه نشاندهندهی آن است که کاناداییها به طور متوسط برای یک گیگابایت داده هفت برابر بیشتر از مردم استرالیا، ۲۵ برابر بیشتر از مردم ایرلند و فرانسه و ۱۰۰۰ برابر بیشتر از مردم فنلاند پرداخت میکنند.
بنیانگذار شرکتی که این گزارش را منتشر کرده گفته که در سطح بسیار بسیار پائین هزینهها در کانادا نسبتا مقرون به صرفه است، ولی زمانی به برنامههای سطح متوسط یا بالاتر وارد میشوید هزینهها در کانادا دیگر چندان ارزان نیست. خدماتی مثل رومینگ یکی از این موارد سطح بالاست و در اینجا قیمتها مرتب در حال بالا رفتناند، چرا که مصرفکننده نشان داده که خواهان خدمات این چنینی است. وقتی به گزارشهای سالانهی این شرکتها نگاه میکنیم میبینیم که آنها به این موضوع اشاره دارند که مردم بسیار بیشتر سفر میکنند.
تابستان گذشته، اتحادیه اروپا قانونی را تصویب کرد که تضمین میکرد که مشتریان تلفن همراه در اتحادیه اروپا هنگام سفر در اروپا از همان کیفیت و قیمت خدمات بیسیم برخوردار باشند که از اپراتورهای داخلی خود میگیرند. اما کاربران بیسیم کانادایی از چنین حمایت قانونی برخوردار نیستند.
ارائهدهندگان خدمات مخابراتی کانادا هر ساله میلیاردها دلار برای توسعه، نگهداری و بهبود شبکههای خود هزینه میکنند، هزینههایی که شبکههای بیسیم این کشور را در مجموع قویتر از شبکههای دیگر کشورها کرده است. کاربران تلفن همراه بار سنگین این هزینهها را متحمل میشوند، اما هیچکدام از این هزینههای زیرساختی، مانند دکلهای تلفن همراه، عاملی در رومینگ بینالمللی نیستند.
کلدون بستر، تحلیلگر سیاست رقابت و یکی از بنیانگذاران پروژه کانادایی ضد انحصار، میگوید به سختی میتوان فهمید که آیا اپراتورها با نوعی افزایش هزینه مواجهاند که افزایش نرخ رومینگ را توجیه میکند یا نه، چرا که قراردادهایی که آنها با شرکای بینالمللی خود امضا میکنند کاملا محرمانهاند.
او میگوید که ارائهدهندگان بزرگ مخابراتی افزایش هزینههای رومینگ را راهی برای افزایش درآمدشان میدانند.
او افزوده است که در وضعیت این چنینی مصرفکنندگان گزینههای کمتری دارند و این مثل خرید خوراکی از محل یک مسابقهی ورزشی است، آنها میدانند که گزینههای انتخابی شما محدود است و بنابراین این فرصت را دارند که از مصرفکننده یا خریدار پول بیشتری بگیرند.
ارسال نظرات