مهارتهایی که در سال ۲۰۲۳ در کانادا پرتقاضا خواهند بود

به گزارش هفته، به نقل از سی‌تی‌وی، پس از گذر از محدودیت‌های دوران همه‌گیری، اقتصاد کانادا بیکاری کم‌سابقه‌ای را در سال ۲۰۲۲ تجربه کرد، چرا که بسیاری از صنایع، کمبود گسترده نیروی انسانی داشتند. در این میان کارشناسان بر این باورند که در برخی از بخش‌ها، این کمبود بیشتر هم هست.

در زیر به برخی از مهارت‌هایی که در سال ۲۰۲۳ بیشترین تقاضا را خواهند داشت، اشاره شده است:

مهارت‌های دیجیتال

روزالی ویونچ، تحلیلگر ارشد در موسسه هُو (Howe)، معتقد است که مهارت‌های دیجیتالی و علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات بزرگ‌ترین بخشی است که بازار کار کانادا بسیار به آن نیازمند است.

در ماه اوت، این موسسه گزارشی را منتشر کرد که در آن از کانادا خواسته شده بود که در فکر جذب افراد توانمند در مهارت‌های دیجیتال باشد. بخشی از آن نیز پیشنهاد پذیرش مهاجران بیشتر با این مهارت‌ها برای رفع کمبودهای آینده بود. این پیشنهاد هم‌اکنون در حال انجام است، زیرا دولت فدرال قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ از ۵۰۰ هزار مهاجر در سال استقبال کند.

در ماه‌های اخیر، شرکت‌های فناوری نیز هزاران کارمند خود را اخراج کرده‌اند که این امر از کمبود فوری نیروی کار در این بخش کاسته است، اما در درازمدت، ویونچ بر این باور است که همه سطوح دولت به تقویت آموزش دیجیتال محتاج‌اند. این آموزش نه تنها باید در دانشگاه‌ها و کالج‌ها که باید در سطح ابتدایی نیز باشد و در این سطح نمرات ریاضی دانش‌آموزان رو به کاهش بوده است.

ویونچ می‌افزاید که ما باید آموزش مهارت‌های دیجیتال و علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات را در دوره‌های ابتدایی و متوسطه افزایش دهیم.

کارگران ماهر

تقاضای بسیاری برای کارگران ماهر وجود دارد، زیرا آنها سریع‌تر از آن که جایگزین شوند، بازنشسته می‌شوند. طبق گفته دولت انتاریو، میانگین سنی یک کارگر حرفه‌ای ماهر در انتاریو ۴۷ سال است، اما مدیر عامل اسکیلز انتاریو، هاوکرافت، می‌گوید که این میانگین سنی می‌تواند مثل اواخر دهه ۵۰ افزایش یابد.

او می‌افزاید که با این مسئله برای سال‌ها و دهه‌ها سر و کار داشته‌ایم، ولی همه‌گیری به این کمبود دامن زده است.

تنها در صنعت ساخت و ساز مسکونی، انتظار می رود بیش از ۱۲۸ هزار و ۴۰۰ کارگر در سراسر کانادا تا سال ۲۰۳۱ بازنشسته شوند، اما طبق گزارش مه ۲۰۲۲ از بیلدفورس کانادا، انتظار می‌رود تنها ۱۰۲ هزار و ۱۰۰ کارگر وارد نیروی کار شود و این چالشی جدی است، چرا که سطوح بالاتر مهاجرت به افزایش تقاضا برای خانه‌های جدید منجر خواهد شد.

هاوکرافت می‌گوید که باید به جوانان در زمینه‌ این مشاغل آگاهی بیشتر دارد و این انگ که چنین شغل‌هایی شغل‌های درجه دو محسوب می‌شوند را از ذهن‌ها پاک کرد. در ژوئیه گذشته، یک نظرسنجی نشان داد که سه‌چهارم کانادایی‌ها هرگز به این که یک کارگر ماهر باشند فکر نمی‌کنند.

او می‌افزاید که در واقعیت، اینها می‌توانند فرصت‌های شغلی درجه یک با دستمزد بالا، با حقوق بازنشستگی، با برنامه‌های مزایا باشند و جوانان باید این فرصت‌ها را دریابند.

مراقبت‌های بهداشتی

سالیان سال است که کانادا در بخش‌ مراقبت‌های بهداشتی دچار کمبود نیروی کار است و این مشکل با همه‌گیری کرونا تشدید هم گشت و منجر به زمان‌های طولانی انتظار برای بیماران و حتی بسته شدن اورژانس‌ها در برخی مواقع شد.

این مشکلی است که نمی‌توان آن را به سادگی با مهاجرت بیشتر حل کرد، زیرا بسیاری از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آموزش‌دیده بین‌المللی در پیچ و خم‌های دیوان‌سالاری دریافت تأییدیه‌های کانادایی باید پوست بیندازند. ویونچ می‌گوید که این روند سخت برایش قابل درک است، ولی کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آموزش‌دیده خارجی می‌توانند از نقش‌های سطح پایین یا نقش‌های کمکی برای کاهش فشار بر سیستم آغاز کنند. دولت هم در این زمینه می‌تواند به تسهیل این فرایند کمک کند.

او می‌گوید که پذیرش در دانشکده‌های علوم پزشکی هم باید بیشتر شود، چون جمعیت کانادا همچنان در حال افزایش و نیز پیر شدن است.

کمبود نیروی انسانی باعث شده است که کارکنان مراقبت‌های بهداشتی بیشتری ناچار باشند که ساعت‌های طولانی‌تری کار کنند و این سبب شده که برخی از آنها به طور کلی دست از حرفه خود بکشند و شغل خود را ترک کنند که این موضوع به کمبود نیروی کار در این بخش دامن زده است. داده‌های آمار کانادا نشان داده است که از هر چهار پرستار یک نفر در سه سال آینده قصد ترک کار خود را دارد.

ویونچ می‌گوید که ما باید افراد بیشتری را تربیت کنیم و در عین حال اقداماتی انجام دهیم که جلوی ریزش نیروی کار فعلی در این بخش را هم بگیرد.