به گزارش هفته و به نقل از «سی‌بی‌سی»، سعیده میرزایی یکی از افرادی است که با این مشکل روبرو شده است. او پسری شش ساله دارد و زندگی در مهاجرت فرصت دسترسی به تمام آشنایان و نزدیکان برای کمک گرفتن در نگهداری و همراهی با پسرش را از او دریغ کرده است. برای همین ۳۱ ماه می سال گذشته از خواهرِ همسرش خواست تا با روادید توریستی به وینیپگ بیاید. این روادید به این عضو خانواده میرزایی اجازه می‌دهد تا شش ماه را در کانادا و کنار آن‌ها بماند. اما با گذشت هشت ماه از تشکیل پرونده آن‌ها هنوز جوابی دریافت نکرده‌اند.
اداره «مهاجرت، پناهندگی و شهروندی» کانادا با ارسال ایمیلی به سی‌بی‌سی، در ماه نوامبر، توضیح داده است: «نمی‌توانیم درباره موارد خاص اظهار نظر کنیم. اما به دلایل بسیاری، از جمله ارایه معاینات بیومتریک و پزشکی، مدت زمان رسیدگی به پرونده‌ها متفاوت می‌شود؛ چراکه این‌ها تأیید‌کننده اطلاعات (هویت) هستند. شرایط کشور‌ها و محدودیت‌های محلی نیز بر سرعت پردازش درخواست‌ها تأثیر می‌گذارد و تأخیر‌هایی خارج از کنترل برای اداره مهاجرت به وجود می‌آورد.»
رندی بولد، مدیر شرکت ویزامکس، هم با بیان اینکه ویزای توریستی معمولی نباید بیش از دو تا چهار هفته طول بکشد، گفت: «گاهی به متقاضیان سوپرویزا (ویزای طولانی‌مدت‌تر دیدار با خانواده) گفته شده که ۴۵۰ روز باید صبر کنند که بسیار ناراحت‌کننده و ظالمانه است. اما تأخیر در انجام کار ایرانیان می‌تواند به دلیل کمبود کارکنانی که مجوز امنیتی صادر می‌کنند هم باشد. معمولاً متقاضیانی که با ارتش، نیرو‌های شبه‌نظامی و پلیس ایران همکاری کرده‌اند، قبل از آمدن به کانادا، پرونده‌شان نیاز به بررسی امنیتی دارد، اما به دلیل بسته شدن سفارت کانادا در تهران این کار تقریباً غیرممکن شده و کل فرآیند به تأخیر افتاده است.»
آرین آرین‌پور، مدیر رویداد‌های جامعه ایرانیان منیتوبا، هم گفته است: «وضعیت از این هم بدتر و غم‌انگیز‌تر است و افرادی هم بوده‌اند که پذیرش درخواستشان برای سوپرویزا سال‌ها زمان برده است.»
ارسال نظرات