گفت‌وگوی ژورنال دو مونرویال با نیما مشعوف

تحولات این روزهای ایران، بزرگ‌ترین انقلاب فمینیستی جهان را رقم خواهد زد

تحولات این روزهای ایران، بزرگ‌ترین انقلاب فمینیستی جهان را رقم خواهد زد

نیما مشعوف، اپیدمیولوژیست و فعال فمینیست ساکن مونترال در ۱۸ سالگی ایران را ترک و به کبک مهاجرت کرد. او که از ۳۰ سال پیش عضو انجمن زنان ایران است، برای تحقق حقوق زنان در ایران و به‌طورکلی حقوق زنان در جهان مبارزه می‌کند.

به گزارش هفته به نقل از ژورنال دو مترو، در فاصله چند روز مانده به تظاهرات جدید ایرانی‌های ساکن مونترال در حمایت از مبارزات مردم ایران، ژورنال دو مترو مصاحبه‌ای با او ترتیب داد تا بهتر بفهمد این روزها در ایران چه اتفاقی می‌افتد و جامعه ایرانی‌های مقیم کانادا در حمایت از هم‌وطنان خود چه می‌کنند.

مشارکت شما در جنبش کنونی ایرانی‌های مونترال چگونه است؟

طی پنج هفته گذشته ائتلافی از انبوه افراد به‌ویژه جوانان شکل گرفته است که برای ترغیب شهروندان مونترالی چه ایرانی و چه غیر ایرانی در حمایت ازآنچه این روزها در ایران می‌گذرد، به طرز فوق‌العاده‌ای تلاش می‌کنند. من هم یکی از همین افراد هستم.

درباره آنچه اکنون در ایران می‌گذرد، چه نظری دارید؟

من فکر می‌کنم آنچه اکنون در ایران اتفاق می‌افتد درنهایت اولین انقلاب فمینیستی در جهان را رقم خواهد زد و به همین علت از اهمیت به سزایی برخوردار است. البته این تحول به ایران محدود نخواهد شد. اگر این انقلاب در ایران به ثمر بنشیند، انقلابی علیه اشکال مختلف بنیادگرایی خواهد بود، بنابراین نه‌تنها برای ایران و برای خاورمیانه بلکه برای همه جهان مفید خواهد بود. این انقلاب می‌تواند آرمان همه جهانیان باشد. درست است که این انقلاب با آرمان زنان ایرانی کلید خورده است، اما اکنون همه خواهان یک حکومت غیردینی هستند و مطالبات مردم برچیده شدن بساط استبداد و به‌ویژه رژیم اسلامی ایران است. معترضان پنج هفته است که در خیابان‌ها یا بازداشت گاهی کتک می‌خورند یا کشته می‌شوند. مردم می‌گویند به خانه‌های خود باز نخواهند گشت تا یک‌بار برای همیشه تکلیف مشخص شود. مردم ایران به نقطه‌ای بی‌بازگشت رسیده‌اند و این بار مصمم هستند که تا آخر خط بروند، آن‌ها خواستار انقلاب هستند.

آیا بسیج شدن مهاجران ایرانی در مونترال در حمایت از هم‌وطنانشان تأثیری هم دارد؟

بسیار مهم است، زیرا آنچه در ایران می‌گذرد روندی است که درنهایت می‌تواند منجر به تغییر حکومت شود. درست است که ما از راه دور نمی‌توانیم کار بزرگی انجام دهیم، اما می‌توانیم خیلی کارها بکنیم. ما می‌توانیم صدای معترضان ایرانی و منعکس‌کننده اتفاقاتی باشیم که در ایران می‌افتد؛ می‌توانیم بازتاب‌دهنده خواسته‌ها، مطالبات و تجربیات آن‌هایی باشیم که در ایران با رژیم حاکم مبارزه می‌کنند؛ می‌توانیم به آن‌ها نشان دهیم که ما هم در کنارشان هستیم و از آن‌ها حمایت می‌کنیم. ما در اینجا تلاش می‌کنیم دولت‌ها را متقاعد کنیم فشارهای دیپلماتیک علیه دولت ایران اعمال کنند.

کانادا چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

حدود یک هفته پیش، دولت کانادا نزدیک به ده هزار نفر از افراد مسئول یا افراد نزدیک به مقامات رژیم ایران را در فهرست عناصر نامطلوب قرار داد که از ورود به کانادا منع خواهند شد. آن‌هایی که اکنون اینجا هستند، احتمالاً به ایران بازگردانده خواهند شد و دارایی‌هایشان مسدود خواهد شد. این پیامی است که مستقیماً برای مقامات دولتی ایران ارسال شده است تا حساب کار دستشان بیاید و بدانند که در کانادا جایی ندارند.

وضعیت روحی دیاسپورای ایرانی در مونترال چگونه است؟

جامعه ایرانی‌های مونترال بسیار نگران اما سرشار از امید است. من ۳۹ سال است که در کبک هستم و فعالیت‌های متعددی علیه سرکوب در ایران داشته‌ام، اما کمتر پیش می‌آید که شاهد فعالیت‌هایی در این وسعت و با این میزان شور و هیجان از طرف ایرانی‌ها باشم. مردم از یک‌طرف از حکومت ایران خشمگین هستند و از طرف دیگر پر از نگرانی و التهاب هستند. بسیاری از آن‌ها را این روزها با چشمانی پر از اشک می‌بینم و اینجا در مونترال چنین صحنه‌هایی کمتر دیده‌ام.

در حال حاضر در مونترال چه کارهایی انجام می‌دهید؟

دولت ایران تاکتیکی دارد که می‌کوشد با قرار دادن مردم در مقابل یکدیگر، قدرت جنبش مقاومت را کتمان کند. ما اینجا در جامعه ایرانی‌های مونترال فعالیت‌هایی انجام می‌دهیم که بگوییم همه با هم متحد هستیم. رویداد بعدی در حمایت از جنبش ایرانیان، شنبه آینده ۲۲ اکتبر ساعت ۲:۳۰ بعدازظهر برگزار خواهد شد. این تظاهرات از میدان Émilie-Gamelin به سمت Place du Canada برگزار می‌شود. خواسته ما این است که همه کبکی‌ها در آن شرکت کنند و با پیوستن به ما حمایت خود را از جنبش اعتراضی ایران نشان دهند.

چگونه همه مردم مونترال می‌توانند به این حرکت کمک کنند؟

مونترالی‌ها می‌توانند با دوستان و نمایندگان خود در پارلمان استانی یا فدرال درباره ایران صحبت کنند. در سطح محلی می‌توانیم اقدامات نمادین انجام دهیم. همین اقدامات نمادین ارزش بسیار زیادی دارند و آثار بسیار گسترده‌ای خواهند داشت. مثلاً اگر شهرداری مونترال تصمیم بگیرد در اقدامی نمادین پارک یا خیابانی را به نام مهسا امینی که شعله انقلاب را در ایران روشن کرد نام‌گذاری کند، اقدام بسیار مهم خواهد بود. این کار نه فقط برای ما جامعه ایرانیان کانادا ارزشمند خواهد بود و احساس تعلق ما به کشورمان را تقویت خواهد کرد، بلکه برای مردمی که در خیابان‌های ایران می‌جنگند، دلگرم‌کننده خواهد بود.

نقش جنبش فمینیستی کبک در این بسیج چیست؟

مردم خیلی می‌ترسند که جناح راست با محوریت بیگانه هراسی و اسلام هراسی از این جنبش یا از حمایت‌هایی که از انقلاب ایران صورت می‌گیرد، به نفع خود بهره‌برداری کند به همین علت ترجیح می‌دهند از آن دوری کنند. اما این اصلاً راهبرد درستی نیست، زیرا آنچه در ایران می‌گذرد، جنبشی است که علیه حجاب اجباری شکل گرفته است. مردم در ایران خواستار انتخاب آزاد هستند و برای ما اینجا در کبک هم همین‌طور است. جنبش فمینیستی در کبک نباید از موضع‌گیری به نفع جنبش مبارزه با حجاب اجباری در ایران تردید به خود راه دهد، زیرا ایرانی‌ها خواستار انتخاب آزاد هستند. بسیار حائز اهمیت است که مردم کبک بدانند که قرار نیست ما اینجا حجاب را بسوزانیم، اما در ایران سوزاندن روسری بسیار مهم است زیرا یک پوشش تحمیلی است و این حجاب اجباری است که ایرانی‌ها آن را زیر سؤال برده‌اند. انقلاب این روزهای ایران انقلاب علیه حجاب نیست، انقلاب علیه اسلام نیست، بلکه انقلاب علیه سلطه دینی است. این انقلابی است که لائیسیته حکومت را فریاد می‌زند و این همان آرمان مشترک ما در کبک هست.

برچسب ها:

ارسال نظرات