آخرین دیدار با آخرین بَخشی

در سرمای استخوان سوز علی‌آبادِ قوچان، مهمان استاد حاج قربان سلیمانی هستم، زمستان ۱۳۸۶ است. همان «حاج قربان» که به قول خودش از هر هزار خراسانی، یک نفر هم او را نمی‌شناخت و امّا بسیاری از اهالیِ فرانسه، حتّی نام مقام‌هایی را که در «جشنوارۀ آوینیون» نواخته بود به یاد می‌آوردند.