تکیه زدن بر سرنیزه ممکن است اما نشست بر آن نه!

لودویک فن بتهوون، که آثارش تا ابد روح انسان‌ها را نوازش خواهد داد، قبل از اینکه ناپلئون بناپارت به آغوش استبداد درغلتد، او را آزادیخواهی بزرگ می‌دید و ستایشگر وی بود. این علاقه تا جایی پیش رفت که بتهوون سمفونی شماره سه خودش، اروئیکا (حماسه) را به ناپلئون هدیه کرد. اما این نابغه‌ی موسیقی که روحی انقلابی و دلی مردمی داشت به‌مجرد اینکه قهرمانش، ناپلئون را در عدول از آزادیخواهی دید، هدیه خود را پس گرفت و به یکی از منتقدان جدی دیکتاتور جدید تبدیل شد. در همان زمان که بناپارت هنوز به‌کلی ضدآزادی نشده بود جمله‌ای را بیان کرد که جاودانه شد: با سرنیزه همه کاری می‎توان کرد اما بر روی آن نمی‌توان نشست.