تنظیم: خسرو شمیرانی
والری زینک عکاس-خبرنگار کانادایی رویترز برای اعتراض به آنچه جانبداری شرمانگیز رویترز مینامد از این خبرگزاری جهانی استعفا داد.
والری زینک، عکاس و مستندساز اهل رجاینا هشت سال بهعنوان همکار آزاد با خبرگزاری رویترز همکاری میکرد، با انتشار بیانیهای از قطع همکاری خود با این رسانه خبر داد. عکسهای این روزنامهنگار در روزنامهها و رسانههای مهمی چون نیویورک تایمز و الجزیره منتشر شدهاند.
والری زینک در متن بیانیهی استعفای خود نوشت: «من برای کاری که در این هشت سال برای رویترز انجام دادهام ارزش قائلم، اما اکنون دیگر نمیتوانم این کارت خبرنگاری را بدون احساس شرم و اندوه عمیق به گردن بیاویزم.»
او در بیانیهای که در تاریخ ۲۵ اوت در شبکههای اجتماعی خود منتشر کرده است، چنین نوشت:
«طی هشت سال گذشته بهعنوان خبرنگار آزاد برای خبرگزاری رویترز کار کردهام. عکسهای من که اخبار مربوط به استانهای پریری را پوشش میدادند، توسط نیویورک تایمز، الجزیره و دیگر رسانهها در آمریکای شمالی، آسیا، اروپا و جاهای دیگر منتشر شدهاند. اما در این مقطع دیگر نمیتوانم رابطهای با رویترز حفظ کنم، چراکه این خبرگزاری در توجیه و هموار کردن راه برای ترور سازمانیافتهی ۲۴۵ روزنامهنگار در غزه نقش دارد. من دستکم اینقدر به همکارانم در فلسطین مدیونم، و حتی بسیار بیشتر از این.
وقتی اسرائیل در ۱۰ اوت انس الشریف و تمام گروه الجزیره در شهر غزه را به قتل رساند، رویترز ترجیح داد ادعای کاملاً بیاساس اسرائیل مبنی بر اینکه الشریف عضو حماس است را منتشر کند—یکی از بیشمار دروغهایی که رسانههایی چون رویترز بارها و بارها تکرار و مشروعیت بخشیدهاند. تمایل رویترز به بازتولید تبلیغات اسرائیل، حتی خبرنگاران خودشان را هم از نسلکشی اسرائیل در امان نگذاشته است. صبح امروز پنج خبرنگار دیگر، از جمله فیلمبردار رویترز حسام المصری، در حملهای دیگر به بیمارستان ناصر در میان ۲۰ قربانی بودند. این همان چیزیست که به «حملهی دوبل» معروف است؛ یعنی اسرائیل هدف غیرنظامیای مانند مدرسه یا بیمارستان را بمباران میکند، منتظر میماند تا امدادگران، تیمهای نجات و خبرنگاران برسند، و سپس دوباره حمله میکند.
رسانههای غربی مستقیماً در ایجاد شرایطی که چنین فجایعی رخ میدهد مقصرند. همانطور که جرمی اسکهیل از Drop Site News گفته است: «تمام رسانههای بزرگ—از نیویورک تایمز گرفته تا واشنگتن پست، از اسوشیتدپرس تا رویترز—بهعنوان نقالان تبلیغات اسرائیل عمل کردهاند، جنایات جنگی را تطهیر کرده و قربانیان را غیرانسانی نشان دادهاند، همکاران خود و تعهد ادعاییشان به روزنامهنگاری واقعی و اخلاقی را رها کردهاند.»
با تکرار روایتهای ساختگی و نسلکشی اسرائیل بدون هیچگونه بررسی یا راستیآزمایی—یعنی کنار گذاشتن ابتداییترین وظیفهی روزنامهنگاری—رسانههای غربی موجب شدهاند که طی دو سال در نوار غزه، بیش از هر جنگ دیگری در تاریخ مدرن از جمله جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم، کره، ویتنام، افغانستان، یوگسلاوی و اوکراین، روزنامهنگار کشته شود—بیآنکه اشارهای کنیم به گرسنگیدادن به یک جمعیت کامل، مثلهکردن کودکان، و زندهسوزاندن انسانها.
این واقعیت که آثار انس الشریف برای رویترز جایزهی پولیتزر برد، باعث نشد که وقتی نیروهای اشغالگر اسرائیل او را در «فهرست ترور» روزنامهنگاران متهم به همکاری با حماس و جهاد اسلامی قرار دادند، از او دفاع کنند. باعث نشد وقتی او پس از انتشار ویدئوی تهدیدآمیز سخنگوی ارتش اسرائیل—که آشکارا قصد ترور او را بیان میکرد—از رسانههای بینالمللی درخواست حفاظت کرد، رویترز حمایتی نشان دهد. و باعث نشد که وقتی چند هفته بعد او را شکار و به قتل رساندند، رویترز مرگش را صادقانه پوشش دهد.
من برای کاری که در این هشت سال برای رویترز انجام دادهام ارزش قائلم، اما اکنون دیگر نمیتوانم این کارت خبرنگاری را بدون احساس شرم و اندوه عمیق به گردن بیاویزم. نمیدانم چگونه میتوان حتی آغاز به ادای احترام به شجاعت و فداکاری روزنامهنگاران در غزه—شجاعترین و بهترین کسانی که تاکنون زیستهاند—کرد، اما از این پس هرچه در توان دارم با این هدف متمرکز خواهد بود.»
زینک در پایان یادآور شد که تصمیم او تلاشی است برای احترام به جانباختگان رسانهای در غزه و بازتعهد به ارزشهای انسانی و حرفهای روزنامهنگاری.
ارسال نظرات