پس از یک سال کشمکش حقوقی برای اخراج مستأجر به دلیل عدم پرداخت اجاره، صاحب‌خانه بالاخره اجازه پیدا کرد که به خانه‌اش بازگردد. اما چیزی که پیش رویش بود، ویرانه‌ای بود که برای بازسازی آن به حداقل ۱۰۰ هزار دلار نیاز بود. خانه‌ای که روزگاری در آن خاطرات زیادی شکل گرفته بود، اکنون به حالتی فاجعه‌بار درآمده بود.
دیوارها و کف‌پوش‌ها پوشیده از فضولات حیوانات شده و کپک در آشپزخانه به‌وضوح دیده می‌شد. بوی شدید آمونیاک در فضا پراکنده بود و هر گوشه‌ای از خانه نشانه‌هایی از آسیب و بی‌توجهی به وضعیت بهداشتی خانه به چشم می‌خورد. این وضعیت در حالی بود که صاحب‌خانه در طول یک سال تلاش کرده بود تا با پیگیری‌های قانونی، اجازه تخلیه خانه را بگیرد.
با وجود مشکلات متعدد، مانند عدم دریافت اجاره به مدت طولانی، صاحب‌خانه نه تنها با آسیب‌های مالی روبه‌رو شد، بلکه به گفته خودش، این یک تجربه عاطفی دردناک بوده است. وی می‌گوید که در طول این مدت به دلیل عدم حمایت کافی از سوی سیستم حقوقی، احساس تنهایی و بی‌پشتیبانی کرده است.
در این مدت، مشکلات دیگری نیز از جمله خشونت علیه حیوانات در خانه و آسیب به زیرساخت‌های منزل گزارش شده است. مستأجر پیشین حتی لوله‌کشی خانه را خراب کرده بود، به‌طوری‌که آب به سایر قسمت‌های خانه و واحد زیرزمینی رفته که به تخریب بیشتر خانه منجر شده بود.
درنهایت، صاحب‌خانه تصمیم گرفت که خانه را تخریب و از نو بازسازی کند. اما تجربه تلخ او در خصوص مشکلات قانونی و روند طولانی اخراج مستأجر با کمک وکیل باعث شده تا نسبت به سیستم اجاره‌ای موجود در استان انتاریو ناامید شود و بخواهد هشدارهایی به دیگر خرده‌مالکان بدهد.
ارسال نظرات