نویسنده: خسرو شمیرانی
رژیمی که حافظ اسد با شعار وحدت اعراب و بهبود زندگی مردم سوریه بنیاد گذاشت، طی نیم‌قرن به توحش بی‌حدومرزی رسید که امروز زندان «صیدنایا» نماد آن است.
در برابر چشمان ما رهبری سرنگونی دیکتاتور سوریه به عهده کسی گذاشته شد که همین امروز پرونده‌اش دست‌کم به سیاهی پرونده‌ی اسدهای پدر و پسر است.
به نظر می‌آید اینها رخدادهایی هستند که خاورمیانه باید به آنها خو بگیرد: دیکتاتورها با هدایت غرب می‌آیند (مثل رژیم اسلامی ایران و طالبان افغانستان) و توسط غرب با نظامی وحشی‌تر جایگزین می‌شوند.
اما آنچه در این میان جلب‌توجه می‌کند نقش رسانه‌هاست و در این مورد مشخص بی.بی.سی. با الجولانی مصاحبه کرده اما دیگر نه به اسم الجولانی که نام و نماد همراهی با داعش است. بی.بی.سی او را به نام جدید غسل داده است: احمد شرع که طاهرا نام شناسنامه‌ای این داعشی جنایتکار و زندانی سابق است.
راستی تجاوزهای وحشیانه به زنان و کودکان ایزدی و احیای برده‌فروشی در خلافت داعش را که هنوز فراموش نکرده‌ایم؟ کرده‌ایم؟
اینکه بی.بی.سی در کنار رسانه‌های بزرگ غرب وحشی‌گری‌های داعشی‌ها را با جزییات به تصویر می‌کشیدند را که یادمان است؟ حالا چه شده که همان داعشی که باید به خاطر جنایت‌های بی‌شمارش پشت میله‌های زندان باشد به‌عنوان سیاستمدار برجسته می‌شود؟
آیت‌الله خمینی را یادتان است؟ مخالفت اصلی‌اش با شاه حق رأی زنان بود اما بی.بی.سی او را رهبر انقلاب کرد. انقلاب خمینی هرگز بدون همراهی بی.بی.سی موفق نمی‌شد، نه نه احتمالاً اعتراضات اصلاً به گستردگی یک انقلاب نمی‌شد، یا دست‌کم اسلامی نمی‌شد؛ اما به لطف بی.بی.سی چنین شد.
طالبان مورد دیگر است: برای برداشتنش جنگی راه انداختند با هزاران هزار کشته و تریلیون‌ها دلار هزینه. بعد از بیست سال، ماه‌ها مذاکره کردند تا به آن فضاحتی که در خاطر داریم قدرت را دوباره به همان‌ها بسپارند که تا دیروز جنایتکاران وحشی و آدم‌خور می‌نامیدند.
حالا نوبت داعش است: یادتان است؟ ناگهان از یکجایی سر درآورد. نیمی از خاورمیانه را گرفت. سرکوب شد و رفت و امروز جولانی‌اش بازمی‌گردد و بی.بی.سی تلاش برای داعش زدایی از فرمانده سابق را شروع کرده: رهبر جدید سوریه احمد شرع است.
کارل مارکس گفته بود که تاریخ تکرار می‌شود بار اول تراژدی و بار دوم کمدی.
متأسفانه تاریخ در خاورمیانه در صد سال گذشته (بگو بعد از کشف منابع نفت)، تکرار و دوباره تکرار می‌شود و هر تکرار به‌اندازه اشک هزاران مادر و ناله‌ی هزاران کودک یتیم تراژیک است.
و بی.بی.سی نقشی غیرقابل کتمان در این تکرارها دارد و دردا و دریغا که ما همچنان نگاهمان به آنهاست.
ارسال نظرات