کوین دسلیوا و رئا پالمر، پس از ۳۲ سال زندگی مشترک، هرگز فکر نمی‌کردند روزی بی‌خانمان شوند؛ اما پس از اینکه پالمر شغلش را از دست داد، توانایی پرداخت اجاره نداشتند و زندگی در پناهگاه و سپس چادر را تجربه کردند.
زمستان گذشته، دسلیوا به پناهگاهی شبانه منتقل شد، جایی که او از آن به‌عنوان «جهنم روی زمین» یاد می‌کند. او در آنجا برای اولین بار با مواد مخدر روبه‌رو شد و چهار ماه با اعتیاد دست و پنجه نرم کرد. پالمر که ابتدا در خودرو خود زندگی می‌کرد، درنهایت به پناهگاه آمد تا در کنار دسلیوا باشد، اما خشونت‌های آنجا شرایط را سخت‌تر کرد.
این زوج بعد از پایان فصل زمستان، در چادری در پارک زندگی می‌کردند تا اینکه بیماری پالمر شدت یافت. پزشکان به او توصیه کردند دیگر روی زمین نخوابد. با خرید یک تریلر کوچک به قیمت ۵۰۰ دلار، آن‌ها به زیر پلی در سن‌جان نقل‌مکان کردند.
دسلیوا می‌گوید برخوردهای اجتماعی با افراد بی‌خانمان اغلب تلخ است؛ از فریادهای توهین‌آمیز گرفته تا تهدید و تمسخر؛ اما تیم‌های کمک‌رسان مانند Fresh Start Services گاه با وعده‌های غذایی گرم و کمک‌های دیگر به یاری آن‌ها می‌آمدند.
خوشبختانه، این زوج اخیراً واجد شرایط یک آپارتمان یارانه‌ای شده‌اند و قرار است به‌زودی نقل‌مکان کنند. دسلیوا تأکید می‌کند که بی‌خانمانی ممکن است برای هرکسی رخ دهد: «فقط یک حقوق فاصله دارید تا بی‌خانمان شوید. این چرخه‌ای است که نمی‌دانید چگونه از آن خارج شوید.»
ارسال نظرات