خانم نیما مشعوف یکی از فعالترین اعضای جامعه ما در مونترال است. من تقریبا 15 سال پیش وارد مونترال شدم و در تمامی این 15 سال شاهد فعالیت خالصانه او بودم. نیما از نظر حرفه‌ای مشغول پژوهش‌های پزشکی در زمینه اپیدمولوژی است. او که تا هشت سالگی در مونترال بزرگ شده، به ایران رفته و دوباره از 18 سالگی ساکن این شهر زیبا و متفاوت آمریکای شمالی شده، یک زندگی جاافتاده دارد که بدون فعالیت در جامعه ایرانی هم می‌تواند کاملا ارضا کننده باشد؛ اما او انتخاب کرده که بخش بزرگی از نیرویش را به جامعه ایرانی تقدیم کند. تلاش بدون چشمداشت نیما مشعوف برای جامعه‌ای که به سختی میان خدمت‌گذار واقعی و مدعی‌های دروغین تشخیص می‌دهد، جای تقدیر ویژه دارد.
جامعه ما مثل هر جامعه‌ای از نظر سیاسی رنگارنگ است و طبیعتا ما افغان‌ها و ایرانی‌های مونترال نیز گرایش‌های متفاوت سیاسی داریم پس ممکن است رنگ سیاسی ما لزوما نارنجی نباشد؛ اما مستقل از جهت‌گیری سیاسی نمی‌توان چشم بر چندین دهه فعالیت صادقانه بست. نیما مشعوف یک گروه رقص کودکان و یک گروه بزرگسالان را آموزش می‌دهد. در بسیاری از برنامه‌های اجتماعی فعال و پیش قدم است. در انتخابات شهرداری‌ها شرکت کرد و برنده هم شد گرچه طبق قرار کرسی را به رئیس حزب واگذار کرد. یک عضو تاثیرگذار حزب همبستگی کبک است. یک مادر است. همسری است که بی تردید در موفقیت‌های سیاسی و اجتماعی امیر خدیر نقش جدی داشته است. این همه انرژی از کجا می‌آید؟
نیما مشعوف یک آرمان‌گراست و به نظرم همین منبع انرژی اوست؛ اما در نظام تک‌ارزشی آمریکای شمالی که به قول «سایه»، «طلا، این کیمیای خون انسان‌ها خدایی می‌کند آنجا» آرمان‌گرا بودن نه آسان است، نه رایج و نه امری بدیهی. دراینجا شاید همین خلاء آرمان‌گرایی باشد که سبب شده تا انسان بی‌آنکه بخواهد همراه با نظام در سراشیب قهقرا قرار می‌گیرد. در چنین شرائطی آدم‌هایی مثل نیما نادره‌هایی بویژه باارزش می‌شوند.
دربرابر آرمان‌های انسانی و تلاش خستگی‌ناپذیر نیما مشعوف سر تعظیم فرود می‌آورم و برایش در این انتخابات بهترین آرزوها را دارم.
ارسال نظرات