راه دیگری نداریم: نوروز پیروز، و هر روز نوروز باد!

در آستانه نوروز هستیم، منتظر حلول سال جدید، ساعاتی را می‌گذرانیم که معمولا باید با شادی و شیرینی و جنبش و جوش همراه باشند، اما امسال همه چیز به رنگ دیگریست…

کمتر از شش ماه پیش در میانه پاییز معترضانِ «پابرهنه» در ایران به خیابان آمدند تا بگویند که نان ندارند و خسته هستند از این همه دروغ و از این همه شعارِ توخالی. حکومتِ وحشت‌زده به روش همیشگی‌اش دست به اسلحه برد…

هنوز شمارش قربانیانِ آبان به پایان نرسیده بود و در عزا بودیم که زدوخوردِ دیوانه‌ای از غربِ کره خاک با مجنونی در شرقِ میانه به قتلِ 176 انسان بی‌گناه انجامید و چندین ملت و کشور را به سوگ نشاند. و باز، هنوز سوگ اندر سوگ بودیم که کرونا داس مرگش را برداشت و به جان مردمان افتاد تا سراسر این کره آبی را رنگ تاریکی بزند و ترس و تباهی را به تخت بنشاند.

در آستانه نوروز هستیم، می‌خواهم تبریک بگویم و شادکامی آرزو کنم اما لب به تبریک گشودن آسان نیست. انگار نیرویی بخواهد آستانه تحمل‌ات را بیازماید، خبر می‌رسد که یکی از شریف‌ترین انسان‌هایی که می‌شناسی با ضربت این ویروس لعنتی از دنیا رفته است. از فریبرز رئیس‌دانا می‌گویم که به شهادت هرکس که او را می‌شناسد همیشه برای آرمان‌های مردمی‌اش زیست، جز خدمت به خلق نمی‌دانست و نکرد؛ و هرگز از اینکه صدای محرومان و بی‌صدایان باشد دست نشست.

دربرابر تهدید‌ و احضار و بازداشت و زندان ایستاد اما از گفتن آنچه حق می‌پنداشت بازنایستاد و ارباب قدرت را خسته کرد. ‌نمی‌دانم قدرتِ ویروس بود یا طبق معمولِ آن سرزمین بلازده بی‌کفایتی صاحبان قدرت که او نیز میان هزاران هزار از هموطنانش بیمار شد. اما اقبال یار ما نشد تا او از بستر برخیزد و بار دیگر دربرابر ناحق سینه سپر کند.

در افغانستان عزیز نیز اوضاع عید و نوروز بهتر نیست. بعد از نزدیک به دو دهه جنگ، آمریکا و طالبان دست دوستی دادند تا دیگر جنگجویانِ طالب و طالبانِ جنگ‌جوی فقط هم‌میهنان خود را نشانه بگیرند و هر روز دوباره فوج فوج مردمانِ خوب سرزمینِ پیامبر آیینِ مهر را قربانی جنگ‌افروزی خود کنند. جنگی که دیگر کسی به خاطر نمی‌آورد اصلا برای چه شروع شد و دلیل ادامه آن چیست.

درآستانه نوروزیم و درمیانه‌ی روزهایی تاریک. به همین اعتبار گمان می‌کنم بیش از هرزمان دیگر نیاز داریم به اندیشه‌ی پرفروغِ نوروز پناه ببریم، از نو زاده شویم، دیروز و همه پلیدی‌های آن را به گذشته بسپاریم و با تکریم طبیعت و انسانیت این دو را به جایگاه خود برگردانیم.

راه دیگری نداریم: نوروزتان پیروز، و هر روزتان نوروز باد!

ما، در هفته، مجله، وبسایت و شبکه‌های اجتماعی نوروز را به همه‌ی شما عزیزان تبریک گفته و در سال جدید برایتان سلامتی، شادی و آرامش آرزو می‌کنیم.
امیدواریم نوروز متفاوت امسال درسی باشد برای ما و جامعه بشری تا مسیری تازه درپیش بگیریم، راهی که در آن اقتصاد، پول و پیشرفت تکنولوژیک، نه هدف بلکه ابزار ما برای رسیدن به جامعه ای انسانی‌تر باشد، راهی که خلوص دل‌های انسانی ما افق آن را ترسیم کرده. نوروزتان مبارک.