پرونده این شماره مجله «هفته» به خانم جوانی اختصاص یافته که با غول سرطان دست و پنجه نرم می‌کند. سوگل نقدیه که تا همین چندی پیش پر از تحرک، و کوهستان و دل طبیعت خانه‌اش بود به تخت بیمارستان گرفتار شده است: نوعی از سرطان خون که تنها راه درمانش پیوند مغز استخوان است.
اما پیوند مغز استخوان همان قدر که برای اهداکننده آسان و خالی از خطر است، برای گیرنده مسیری دشوار را نقش می‌زند و متغیرهای فراوانش رسیدن به مقصود را به تحقق یک معجزه شبیه می‌کند.
در اولین مرحله باید یک نفر پیدا بشود که به جهت پارامترهای اچ.ال.ای با سوگل همگون باشد. در این موارد خانواده به خاطر نزدیکی ژنتیکی اولین کاندیدای طبیعی است. اما به طوری که آمار نشان می‌دهد تنها در ۳۰درصد موارد در اعضای خانواده اهداکننده مناسب یافت می‌شود. در مورد سوگل جوان نیز چنین بوده که دهنده مناسب در میان اعضای خانواده نیست. بعد از خانواده نوبت به خویشان می‌رسد و سپس هموطنان.
سوگل در ایالات متحده زندگی می‌کند و به غیر خانواده‌ی درجه یک او بقیه خویشان‌اش در ایران هستند. تحریم‌های آمریکا علیه ایران عملا پیدا کردن match مناسب را از ایران ناممکن کرده است. خانم نوگل نقدیه، خواهر سوگل که داستان او را در مصاحبه‌ای با هفته بیان می‌کند، خیلی کوتاه به اینکه چگونه تحریم‌ها سبب شده خانواده نتواند از امکانات موجود در ایران استفاده کند اشاره می‌کند.
نهایتا می‌ماند هموطنانی که در آمریکا و کانادا و در وهله بعد در اروپا ساکن هستند.
ما، در هفته به کمپین نجات سوگل پیوسته‌ایم و تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تا این خانم جوان که به گفته‌ی اطرافیانش دلِ نازکش همیشه در گرو کمک بوده است، به زندگی طبیعی بازگردد و سال‌های سال مهرش را در این دنیا بگستراند.
اگر در آمریکا زندگی می‌کنید و زیر ۴۴ سال سن دارید و یا در کانادا هستید و زیر ۳۵ سال سن دارید شاید اکسیر نجات سوگل در رگ‌های شما جاری باشد.
ارسال نظرات