اعتراض انجمن زنان مونترال به پوستر خوشامدگویی در تالار شهر

اعتراض انجمن زنان مونترال به پوستر خوشامدگویی در تالار شهر

مینا فخرآور، دانشجوی دکترای مطالعات فمینیستی دانشگاه اتاوا و عضو هیئت‌مدیره انجمن زنان ایرانی مونترال در مطلبی در لاپرس بر این موضوع تأکید کرده و نوشته است ما، انجمن زنان ایرانی مونترال، به صدای جنبش سکولار کبک و سازمان فمینیستی حامی حقوق زنان PDF می‌پیوندیم و حذف این پوستر را خواستاریم.

 

 

این روزها اگر بخواهید از تالار شهر مونترال که پس از پنج سال بازسازی ژوئن گذشته افتتاح شد دیدن کنید، در بدو ورود با یک پوستر خوشامدگویی مواجه می‌شوید که روی آن عکس سه نفر ازجمله یک زن محجبه نقش بسته است. دیدن تصویر این زن محجبه برای بسیاری از زنان ایرانی مونترال آزاردهنده است. آنها معتقدند که شهرداری باید آن را حذف کند.

به گزارش هفته به نقل از لاپرس، مینا فخرآور، دانشجوی دکترای مطالعات فمینیستی دانشگاه اتاوا و عضو هیئت‌مدیره انجمن زنان ایرانی مونترال در مطلبی در لاپرس بر این موضوع تأکید کرده و نوشته است ما، انجمن زنان ایرانی مونترال، به صدای جنبش سکولار کبک و سازمان فمینیستی حامی حقوق زنان PDF می‌پیوندیم و حذف این پوستر را خواستاریم. ما معتقدیم که زن محجبه در این تصویر نه‌تنها به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند منعکس‌کننده تنوع واقعی جامعه مونترال باشد، بلکه موجب تقویت کلیشه‌های زیان‌بار خواهد شد. حجاب نماد تبعیض در برخی کشورهاست و برای نشان دادن شمول و تنوع جامعه مونترال راه‌های بهتری هم وجود دارد. ما با تمام احترامی که برای انتخاب شخصی هر زن در رابطه با پوشش او قائل هستیم، نمی‌توانیم قبول کنیم که نمایندگی جامعه زنان مونترال به یک محجبه محدود شود.

شاید والری پلانت قصد داشته با نشان دادن یک زن مسلمان محجبه بر تنوع فرهنگی شهر تأکید کند، اما این ابتکار ساده‌انگارانه است و این هدف را محقق نمی‌کند. حجاب اسلامی یک نماد ساده از تنوع فرهنگی در کانادا نیست. این نوع پوشش، نماد و وسیله سرکوب و تبعیض در چندین کشور است.

در ایران، افغانستان و عربستان، حجاب یک پرچم ایدئولوژیک است که برای کنترل و سرکوب زنان به آنها تحمیل شده است. حجاب در فرهنگ این کشورها قطعاً نمی‌تواند نمایانگر همه زنان باشد و حتی نمی‌تواند نماینده کل زنان مسلمان هم باشد چراکه بسیاری از زنان مسلمان به انتخاب خود حجاب ندارند و این تنوع انتخاب در پوشش است که باید مورداحترام باشد. ما به‌عنوان زنانی که تحت رژیم استبدادی جمهوری اسلامی ایران زندگی کرده‌اند، به‌خوبی از پیامدهای آپارتاید جنسیتی آگاهیم.

ما رویای یک جامعه فراگیر و دموکراتیک را برای کشورمان در سر داشتیم، اما فردای انقلاب ۱۹۷۹، خود را زندانی رژیمی دیدیم که سبک زندگی سخت‌گیرانه و حجاب اجباری اسلامی را به ما تحمیل کرد. حجاب درواقع نماد جور و جفایی است که به ما تحمیل شده است. حجاب ابزاری برای کنترل بدن و زندگی ماست. ما مقاومت کردیم اما به طرز وحشیانه‌ای سرکوب شدیم. کشته دادیم، زندانی و شکنجه شدیم و مورد تجاوز جنسی قرار گرفتیم.

ده‌ها زن جوان و شجاع مثل مهسا ژینا امینی به علت مقاومت در برابر این قانون ظالمانه جان خود را از دست دادند. حجاب اساساً با یک ایدئولوژی گره خورده که زن را موجودی پایین‌تر از مرد می‌داند و می‌خواهد زنان را در نقش‌هایی محدودکننده محبوس کند. حجاب، نمادی از کنترل مردسالارانه و بینشی سخت و خشک از جامعه است که فضای چندانی برای آزادی فردی و برابری جنسیتی باقی نمی‌گذارد. در بسیاری از کشورها مثل ایران، حجاب طبق قانون الزامی است و زنانی که مخالف آن هستند با مجازات‌های سختی ازجمله زندان و شکنجه روبرو هستند.

تصویر واحد یک زن محجبه که شاید ازنظر والری پلانت نمایانگر فراگیری و تنوع جامعه مونترال است، نه‌تنها نماینده اکثریت زنان نیست بلکه برای بسیاری از زنان مونترال آزاردهنده است. باید حواسمان باشد که یک فکر یا ایدئولوژی را به زیان ارزش‌هایی که برای آن‌ها می‌جنگیم، ترویج نکنیم. آزادی و برابری زنان دستاوردهای گران‌بهایی است که ثمره مبارزات طولانی و سخت نسل‌های متعدد است و هرگز نباید اجازه دهیم با کارهای ساده‌انگارانه و ناآگاهانه تضعیف شود؛ بنابراین از شهرداری مونترال می‌خواهیم که در تصویری که از زنان مونترال ارائه کرده، بازنگری کند.

 

منبع

ارسال نظرات