سیمون پره-پوپار که به‌عنوان رفتگر ۲۰ سال عمرش را صرف نظافت مونترال کرده است، به ما می‌گوید که برای کمک به‌سلامت و نظافت شهر و رعایت حال رفتگران چه باید بکنیم.
او خیلی از ابزار و آچاری که در کارگاه خانه‌اش استفاده می‌کند یا بیشتر لباس‌هایی که می‌پوشد، از میان زباله‌ها پیدا کرده است.
عکس‌های برهنه افراد در جشن کریسمس یا ابزارهای لذت جنسی از چیزهای عجیبی است که داخل زباله‌ها دیده است.
او موقع جمع‌آوری زباله مراقب اشیای تیز و برنده و مواد شیمیایی خطرناک است، چراکه خاطره بدی از آنها دارد.
قوطی‌های رنگ که هنوز پر هستند، محصولات خانگی سمی، حلال‌ها، کلر، روغن‌موتور یا داروها ازجمله اشیایی هستند که باید به مراکز زیست‌محیطی تحویل داده شوند. گاهی قوطی‌های رنگ نه‌تنها تن و لباس رفتگران بلکه کوچه و خیابان را هم آلوده می‌کند. این نتیجه نداشتن حس مسئولیت شهروندی است.
سیمون از شهروندان می‌خواهد از سطل‌های زباله فلزی که سنگین و ناایمن هستند، استفاده نکنند. لازم است که سطل‌های زباله دسته و چرخ‌های محکم داشته باشد تا کار رفتگر آسان شود.
اگر ماشین حمل زباله مسیر را بند آورده، صبور و در سبقت گرفتن از آن مراقب رفتگران باشید.
ارسال نظرات