کم نیستند مهاجرانی که بر اساس قراردادهای کاری دو یا سه‌ساله به کانادا دعوت می‌شوند اما خیلی زود به علت رکود یا اوضاع بد اقتصادی کار خود را از دست می‌دهند.
به گزارش هفته و به نقل از ledevoir، خیلی از این افراد به علت باطل شدن مجوز کاری خود و نافرجام ماندن برنامه مهاجرتی‌شان گرفتار فقر می‌شوند، بدون اینکه برای رهایی از این مخمصه کاری از دستشان بربیاید.
محمد که یک مهاجر تونسی است، از سه ماه پیش بیکار شده است. او اکتبر گذشته برای کار «موقت» در کارخانه‌ای در استری دعوت شد. کارفرما یک مجوز کار بسته همراه با وعده حقوق به مدت دو سال به او داده بود؛ اما چند هفته بعد اخراج شد. از آن زمان رویای کانادایی او به یک کابوس واقعی تبدیل شده است.
به گفته خودش، روزهای اول همه‌چیز خوب پیش رفت و در کارخانه همان شغلی را که در قرارداد ذکر شده بود، به او دادند؛ اما خیلی زود کارش به وظایف یک کارگر روزمزد تنزل یافت و دستمزدش هم کمتر از آن چیزی شد که به او وعده داده بودند. چهار ماه نگذشته بود که به علت «مشکل ادغام» از کارخانه اخراج شد و حتی از طرف کارفرمایش مورد بدرفتاری هم قرار گرفت.
گزینه‌های او اکنون محدود است. او که نمی‌تواند برای کارفرمای دیگری کار کند، یا باید به تونس بازگردد که به گفته خودش چیزی در آنجا برایش باقی نمانده است، یا برای مجوز کار جدید اقدام کند که ماه‌ها طول خواهد کشید، یا اینکه در بازار سیاه کار کند که آن هم نمی‌تواند خودش را به این کار راضی کند.
او که فعلاً هرماه کمتر از ۸۰۰ دلار بیمه بیکاری می‌گیرد، می‌گوید اگر می‌دانستم چنین سرنوشتی دارم، به کانادا نمی‌آمدم.
.webp)
ارسال نظرات