یک بررسی اجمالی در مفهوم طنز فاخر

پارادوکسی که ترکیبِ کلماتِ «طنزِ فاخر» دارد، آن را در مقابلِ گردن نهادن در چنبره‌ی معنی سرکش می‌کند. «طنز» ناگزیر گستاخ و تلخ و زهردار است. از کفِ خیابان برمی‌خیزد و سویه‌یِ «چاله‌میدانی» دارد. «فاخر» اما گذشته از دربار مربوط به انسان فارغ از روزمرگی است و گرایش به حکمت، علم، هنر، آراستگی و هر چیزی دارد که مایه‌ی فخر باشد. این دوسویگی رشته‌ی «طنزِ فاخر» را می‌کِشد تا از هم بگسلاند.