اینکه در محیط خانوادهمان با چه زبانی با فرزندانمان در کانادا صحبت کنیم، بحثی است که گروهی از کاربران ایرانی مقیم کانادا در شبکههای اجتماعی دنبال کردهاند. عدهای میگویند که بهتر است در محیط خانه با کودکانمان انگلیسی حرف بزنیم تا راحتتر در جامعه حضور پیدا کند و تعارضی ایجاد نشود، اما گروه بیشتر و عمدتاً تحصیلکرده از کاربران با این نظر مخالف بودهاند و گفتهاند که تربیت فرزند به شکل دوزبانه هنری است که والدین آگاه دارند تا فرزندانشان ریشههای فرهنگی و هویت ملی خود را از دست ندهند.
البته فردی هم دیدگاهی دیگر داشته و گفته: «شنیدم که نباید به کودکان کمسن همزمان دو زبان یا بیشتر را یاد داد. دوست من در کانادا سعی داشت همزمان با فرانسوی و انگلیسی به بچههاش فارسی هم یاد بده که اوایل خوب پیش رفت، ولی در اصطلاح «دورهی سکوت بچهها» طولانی شد و به روانشناس کودک مراجعه کردند. روانشناس هم گفت که بهتره سر صبر و حوصله و بعد از تسلط نسبی بچه به فارسی سراغ آموزش زبان بعدی برن.»
گروه دیگری هم گفتهاند که اتفاقاً تربیت دوزبانه فرزندان موجب افزایش هوش اجتماعی و تقویت استعداد آنها میشود، زیرا کودکان دوزبانه این مهارت اجتماعی را یاد میگیرند که چطور در محیطهای مختلف از زبانهای مختلف استفاده کنند.
در همین رابطه، کاربری هم نوشته است: «کودکان ما باید زبان فارسی را که زبان ملیشان است، فرابگیرند تا در جهانی که روز به روز به سمت بیهویتی پیش میرود، ریشههایی عمیق و نیز حرفی برای گفتن داشته باشند.»
یکی پدر ایرانی مقیم کانادا هم گفته: «دوزبانه بودن کودک مزیت است و نه آسیب. اتفاقاً متخصص کودکان در کانادا به ما تأکید کرد که در خانه با بچهها فارسی صحبت کنید تا در معرض هر دو زبان قرار بگیرند.»
کاربر دیگری هم گفته: «در کانادا، کودکان تا سه زبان ياد میگيرند و نسبت به کودمان تکزبانه موفقتر هم هستند. زبان انگليسی و فرانسه زبان اصلی هيچ نسل دوم مهاجر کانادايی نيست. به دو زبان تحصيل کردن، فرصتهای شغلی بيشتری برای افراد میسازد.»
ارسال نظرات