بسیاری از وکلای حقوق خانواده معتقدند در پرونده‌های طلاق، مسائلی از قبیل تعیین نفقه یا حتی توزیع دارایی ممکن است مناقشاتی ایجاد کند که دادگاه‌ها لزوماً بهترین مکان برای حل آن‌ها نیستند.
به گزارش هفته به نقل از ژورنال دو مونرئال، ماری آلارد، وکیل مرکز عدالت اجتماعی در موریسی، زوج‌هایی را که به علت اختلاف به مرحله جدایی رسیده‌اند در دفترش به حضور می‌پذیرد و به آن‌ها مشورت می‌دهد. او می‌گوید برخی زوج‌ها با هم کنار می‌آیند اما برخی دیگر مطلقاً حاضر نیستند با این روش هیچ قدمی بردارند و برای حل اختلاف خود کاری بکنند. با این حال، میانجیگری خانوادگی در خصوص همه زوج‌ها اعمال می‌شود. اختلاف نقطه شروع میانجیگری است.
وکیل آلارد می‌گوید در تصور عموم، در چنین مواردی مراجعه به دادگاه بهترین گزینه و راه‌حل است، اما این کار همه مشکلات را حل نمی‌کند. به طور کلی، افرادی که قصد دارند از هم جدا شوند، نیاز به این دارند که تا حد امکان جدایی خود را تسهیل کنند و در بسیاری از موارد نیازی به پرونده‌سازی و دادگاه نیست.
اما میانجیگری خانوادگی چیست؟
میانجیگری خانوادگی اجازه می‌دهد تا مسائل و اختلافات مربوط به جدایی مانند حضانت فرزند یا تقسیم دارایی، پشت درهای بسته حل شود. در جلسات میانجیگری خانوادگی، فقط دو فرد درگیر در پرونده و یک میانجی حضور دارند. در این جلسات مثلاً به زوج‌ها این واقعیت یادآوری می‌شود که شما بهترین کسی هستید که می‌توانید برای فرزندانتان تصمیم‌گیری کنید نه قاضی که شناختی از شما و آن‌ها ندارد.
البته میانجی‌های خانوادگی هم چند دسته هستند. امکان انتخاب وکیل و همچنین روانشناس یا مددکار اجتماعی هم برای زوج‌ها وجود دارد. هر اتفاقی که می‌افتد، باید ازنظر حقوقی اعتبار داشته باشد.
آلارد که خدمات حقوقی خود را از طریق سایت Info-Séparation ارائه می‌دهد، افزود اگر صحبت از یک درگیری حقوقی باشد، یک وکیل انتخاب می‌شود و اگر مسئله یک مشکل ارتباطی باشد، از یک روانشناس کمک می‌گیریم.
همه زوج‌های متقاضی و نیازمند مشاوره می‌توانند سه ساعت میانجیگری و آن‌هایی که دارای فرزند هستند، می‌توانند پنج ساعت مشاوره رایگان دریافت کنند؛ و البته این فرآیند از ابتدا تا انتها کاملاً داوطلبانه است.
آیا جدایی همسران رسمی راحت‌تر است یا شرکای عرفی؟
به گفته وکیل آلارد، لزوماً این‌طور نیست که یکی از دیگری راحت‌تر باشد چراکه شرایط درباره هر دو متفاوت است. ازدواج لزوماً به ایجاد یک سرمایه مشترک خانوادگی منجر می‌شود؛ بنابراین فرد متأهلی که مایل به طلاق است باید به دادگاه مراجعه کند تا جنبه رسمی داشته باشد و بتواند به عقدی که بسته شده است، پایان دهد.
اما شریک عرفی بودن قوانین کمتری را به دو طرف تحمیل می‌کند و به همین علت در چنین مواردی، حتی اگر مسئله فرزندان نیز در جدایی دخیل باشد، شما الزاماً نیاز به حضور در برابر قاضی نخواهید داشت هرچند در این موارد نیز ممکن است خلأهای حقوقی به وجود آید. برای جلوگیری از این امر، امکان انعقاد قرارداد زندگی مشترک وجود دارد؛ اما هنوز افراد بسیار کمی هستند که این کار را می‌کنند زیرا این کار درست مثل وصیت‌نامه نوشتن است و هیچ‌کس نمی‌خواهد وقتی اوضاع خوب پیش می‌رود درباره آن صحبت کند.
در این نوع قراردادها همه مسائل از جداسازی اموال مثل ظرف و ظروف گرفته تا تمهیدات لازم برای مراقبت از حیوان خانگی را می‌توان گنجاند. این سند مکتوب در صورت بروز تعارض می‌تواند در دادگاه ملاک قرار گیرد.
وکیل آلارد معتقد است که میانجیگری خانوادگی خواه برای زوج‌های واقعی خواه زوج‌های عرفی، می‌تواند به کاهش پرونده‌ها در دادگاه‌ها و کاهش تأخیر برای افرادی که واقعاً نیاز به دادگاه دارند، کمک کند. خیلی وقت‌ها صرفاً احساسات و هیجانات زودگذر پای ما را به دادگاه‌ها باز می‌کند در حالی که بعداً متوجه می‌شویم که با یک میانجیگری ساده، اختلاف ما قابل‌حل بوده است.
از زمان راه‌اندازی پلتفرم Info-Séparation در سال ۲۰۲۱، بیش از ۱۴۶۲۰ جلسه برگزار شده است تا زوج‌ها بتوانند در صورت جدایی اطلاعات قانونی را به دست آورند.
ارسال نظرات