سروده‌هایی از عثمان قادر نادر با ترجمه فارسی

سروده‌هایی از عثمان قادر نادر با ترجمه فارسی

عثمان قادر نادر در شهر حلبچه در خانواده‌ی زحمت‌کش به دنیا آمد. کودکی‌اش در دوران جنگ صدام علیه خمینی گذشت. در بمباران‌های حلبچه توسط بمب افکن‌های رژیم صدام، عثمان قادر نادر پدرش را از دست داد.

به گفته خودش این رخداد تلخ تاثیر غم‌انگیزی روی زندگی او گذاشته و تا حدود زیادی شعر او را تحت تاثیر قرار داده است. به گمانم شعر عثمان قادر نادر بسیار متفاوت‌تر از شعر شاعران نسل خود است.

عثمان قادر نادر اکنون در شهر سلیمانیه سکونت دارد. در قالب کلاسیک و گاه‌گاهی هایکو و شعر نو می‌سراید، هر چند خودش را به قالب خاصی محدود نکرده و در سرودن زبانی مختص به خود دارد. / خالد بایزیدی

ترجمه: خالد بایزیدی (دلیر) |

کوردی فارسی
نامەکانم ڕەوانەی خودا ئەکەم

 

لە دوا دێڕی نامەکەم دا

وێنەی دوو دڵ ئەکێشم و

بە خەتێکی تۆخ واژوی خۆمی لێ ئەدەم

هیچ بەروارێکی بۆ دانانێم

چونکە نازانم نامەکانم ئەگاتە دەستت؟

یان ئەمەشیانم بێ سەروشوێن ئەبێ

تێیدا ئەنوسم بۆت

( ئەو مانگەی سەر لە ئێوارە دەرەکەوێ

ئەو خۆرەی خۆش خۆش

فڕەیەک بەدەوری زویدا لێ ئەدا

ئەو نوقڵانەی شەوی بەرات ئەبەخشرێتەوە

بەسەر مناڵە ماڵان گەڕەکاندا

هیچیان بۆ ئێمە نەبون

نەمانگ ئێوارەیەکی جوانی پێبەخشین

نە خۆر ژینمانی ئالودەی خۆشی کرد و

نە پشکێکمان بەرکەوت لە نوقڵ

پیاوە شەرواڵ لەپێ و قات لەبەرەکانی دەسەڵات

بە بەرچاوی خۆتەوە

شەڵاڵیان کردوین لەخەم و لەئازار

هەمو بەیانیەک پێش گزنگ

لە کاغەزێکی سپی نیوە دڕاودا

شکاتی ئەم موسەیلەمە کەزابانەی کورد

بۆ تۆ ئەنوسمەوە

ئەمەوێ هەربۆ جارێ دەنگم بگاتە لات

بۆیە هەموو بەیانیەک

وێنەی دوو دڵ ئەکێشم و

واژوی خۆمی پێوە ئەکەم و

بە بۆنی نێرگزەوە بۆت ئەنێرم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نامه‌ای برای خدا

بعد از نگاشتن سطری از نامه‌ام

عکس دو دل را

نقاشی می‌کنم

و با خطی پررنگ

امضاش می‌کنم

هیچ تاریخ را قید نمی‌کنم

چون نمی‌دانم:

که نامه‌ام می‌رسد یانه؟!

یااینکه این نامه‌ام نیز…

مثل نامه‌های پیشین

گم وگور می‌شود

در آن نامه برایت می‌نویسم

آن ماه‌‌ که عصرهنگام

ظاهر‌‌ می‌شود

آن آفتابی که رشته رشته

چرخشی به دور زمین می‌زند

آن شکلات‌هایی که در شب «برا‌ت»

بین کودکان محله‌مان

توزیع شد

به دست هیچ‌کدام شان نرسید

نه ماه عصرانه‌ی زیبایی را به ما بخشید

نه آفتاب زندگی‌مان را

شیفته‌ی شادی و شادمانی‌مان کرد

نه چیزی گیرمان آمد

سیاسی‌های کت و شلوار و کراوات

پوشیده‌ی حکومت

روبه‌روی چشمان خودت

غرق‌مان کردند

از غم و درد و آزار

هر سپیده‌دم

قبل از طلوع خورشید

در کاغذ سپیدی نیمه‌پاره

شکایتِ آن دسته از سیاسیون

دروغین را برایت می‌نویسم

می‌خواهم تنها برای یک بار هم که شده

صدایم به گوش‌ات برسد

برای همین هر سپیده‌دم

عکس دو قلب را نقاشی می‌کنم

امضایم را می‌زنم

و با بوی خوش نرگس برایت می‌فرستم

برچسب ها:

ارسال نظرات