به گزارش هفته و به نقل از سایت آزادی؛ کانون نویسندگان ایران در تبعید و انجمن قلم ایران در تبعید خطاب به مردم نوشته اند: «انسان‌های آزاده و آگاه، بکتاش آبتین، شاعر، فیلم ساز و عضو برجسته کانون نویسندگان ایران جان عزیز خود را فدای مبارزه با سانسور و سرکوب کرد. ما در اعتراض به این قتل خاموش حکومتی و در همبستگی با دیگر اعضای دربند کانون نویسندگان ایران و سایر زندانیان سیاسی همه مردم آزاده را به خروش علیه این بیداد در یک تجمع اعتراضی فرا می‌خوانیم. صدای بکتاش آبتین و سایر آزادگان در بند باشیم.»
بکتاش آبتین که در حال گذراندن حکم شش سال زندان بود؛ پس از ابتلا به کرونا در زندان، برای دومین بار و به علت تاخیر در درمان روز ۱۸ دی ماه کشته شد.
پیش از این اتفاق بارها کانون نویسندگان و خانواده او از وخامت حال وعدم رسیدگی به او خبرهایی منتشر کرده بودند. در بیانیه آخر کانون درباره آبتین آمده بود: «حاکمیت آزادی ستیز، بکتاش آبتین را به قتل رساند.»
سازمان گزارشگران بدون مرز هم با اعلام اینکه، این زندانی سیاسی از «حق درمان» محروم شده بود، مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را مسئول مرگ او دانسته بودند.
پیش از وخامت حال او تصاویری از بکتاش روی تخت بیمارستان در حال کتاب خواندن، با لباس زندان و پایی که با زنجیر به تخت بسته شده بود؛ در فضای مجازی منتشر شده بود.
بکتاش آبتین سال ۱۳۵۳ در شهرری به دنیا آمده بود، پنج مجموعه شعر به نام‌های «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «مژه‌ها، چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، «شناسنامه خلوت»، «پتک» و «در میمون خودم پدربزرگم» منتشر کرد.
او چندین فیلم و مستند هم ساخته بود؛ از جمله «کاملاً خصوصی برای آگاهی عموم» (زندگی علیشاه مولوی)، «۱۳ اکتبر ۱۹۳۷»، «موریانه‌ای با دندان‌های شیری» (سلف‌پرتره از زندگی خود هنرمند)، «پارک مارک»، «میکا»، «مُری زن می‌خواد»، «آنسور» (درباره سانسور در ایران) و «همایون خرم»
آبتین سال ۱۳۹۱، پس از آنکه منیژه نجم عراقی، منشی منتخب کانون نویسندگان ایران به زندان افتاد، به جای انتخاب شد و یکی از اعضای مؤثر کانون نویسندگان ایران بود. آذر ۱۳۹۵، مأموران امنیتی و نیروی انتظامی با اعمال خشونت از برگزاری مراسم یادبود برای قتل‌های زنجیره‌ای نویسندگان جلوگیری و چهار نفر از اعضا و دوستداران کانون از جمله بکتاش آبتین را بازداشت کردند و پس از بازجویی‌های زیاد، او را با اتهام‌های سیاسی و امنیتی به همراه دو عضو دیگر کانون به شش سال زندان محکوم کرد. یکی از دلایل پرونده‌سازی برای این نویسندگان، مشارکت در تدوین کتاب تاریخچه کانون و همچنین صدور بیانیه از سوی کانون نویسندگان ایران بود.
ارسال نظرات