بسیاری از افرادی که با مدارک شناسایی جعلی غالباً مکزیکی وارد فرودگاه مونترال می‌شوند، قصدشان گشت و گذار و تفریح نیست بلکه دزدان و جنایتکارانی از کشورهای آمریکای جنوبی هستند که برای خالی کردن خانه‌های شهروندان به‌ویژه کانادایی‌های ثروتمند وارد کشور می‌شوند. این نتیجه بررسی‌های برنامه تحقیقاتی Enquête و یافته‌های پلیس مونترال است.
آنها کلمبیایی، شیلیایی، مکزیکی، پرویی یا ونزوئلایی هستند و به‌طور مشخص خانواده‌های ثروتمند را هدف قرار می‌دهند. وجه مشترک آنها چیست؟ تقریباً همه آنها به‌راحتی و با پاسپورت مکزیکی وارد کانادا می‌شوند و هویت جعلی دارند.
به همین ترتیب است که یک شبکه جنایی بین‌المللی به نام گروه سارقان آمریکای جنوبی (SATG) چندین سال است که خیلی آرام و بی‌سروصدا در کبک فعالیت می‌کند.
دختر یکی از بزرگ‌ترین ثروتمندان مونترالی که ترجیح می‌دهد هویت خود را فاش نکند، می‌گوید: آنها سعی کردند وارد خانه من شوند اما خوشبختانه پلیس در تعقیب آنها بود و به‌محض اینکه وارد باغ من شدند، آنها را دستگیر کرد.
اما این دختر و خانواده‌اش خوش‌شانس بودند زیرا چند تن از آشنایانشان اخیراً مورد دستبردهای بزرگ قرار گرفته‌اند و اشیا و وسایل گران‌قیمت آنها مثل جواهرات، پول نقد، کیف‌های دستی و لباس‌هایشان به سرقت رفته است.
اعضای SATG به شهرهای مختلف سفر می‌کنند و سرقت‌های بزرگ و سازمان‌یافته انجام می‌دهند. طبق گزارش داخلی آژانس خدمات مرزی کانادا، این گروه تهدیدی برای امنیت عمومی هستند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که اعضای این گروه پس از لغو الزامات روادید برای اتباع مکزیکی که در پایان سال ۲۰۱۶ به اجرا گذاشته شد، در کانادا و به‌ویژه در غرب جزیره مونترال شروع به فعالیت کردند. برداشته شدن محدودیت صدور روادید، ورود این سارقان را که مجهز به مدارک هویتی جعلی هستند، به کشور آسان کرد.
یک منبع آگاه پلیس کانادا گفت اغلب این افراد در ایالات‌متحده دارای سابقه کیفری هستند اما آنها با تهیه پاسپورت جعلی مکزیکی به‌راحتی وارد کشور می‌شوند و هزینه‌های سنگینی روی دست خانواده‌ها و کشور می‌گذارند.
به گفته کارآگاه روبرتو دی ماتئو که یکی از واحدهای تحقیقات ویژه پلیس مونترال را اداره می‌کند، کانادا به یک هدف آسان و مطلوب برای این جنایتکاران تبدیل شده است و بسیاری از اعضای این گروه که افرادی بسیار باهوش، کارکشته و غالباً تحصیل‌کرده هستند در حال حاضر در کبک فعالیت می‌کنند. آنها معمولاً در مناطق و شهرهای هدف، شرکا و همدستان محلی دارند که به آنها در پیدا کردن طعمه‌های چرب و حتی در انجام موفقیت‌آمیز عملیات سرقت کمک می‌کنند. دزدان اشیای قیمتی مسروقه را به کشورهایشان می‌فرستند و در آنجا به‌راحتی آنها را به پول تبدیل می‌کنند.
آنها از قبل همه مراحل کار خود را با دقت و مهارت زیاد برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی می‌کنند. از پاسخ‌هایی که باید به مأموران گمرک در فرودگاه بدهند، روش‌های مطمئن تهیه اقامت، طرز جابجایی و سفر و حتی تهیه گواهینامه رانندگی، همه این کارها در یک فراینده بسیار ظریف و موشکافانه انجام می‌شود تا پلیس بویی نبرد.
به گفته دی ماتئو اینها افرادی نیستند که هنگام پرسه‌زنی در خیابان به‌طور ناگهانی تصمیم به دزدی بگیرند بلکه افرادی بسیار منظم، دقیق و محتاط هستند. این اولین بار است که این سطح از سازمان‌دهی را برای این نوع جرائم در کشور می‌بینیم. البته این افراد فقط با هدف سرقت به کانادا می‌آیند و به‌هیچ‌وجه مرتکب خشونت نمی‌شوند.
آنها از خلأهای امنیتی در مرزها و داخل کشور به‌خوبی برای اهداف خود استفاده می‌کنند و دامنه فعالیت‌هایش را گسترش می‌دهند. به‌محض اینکه احساس کنند پلیس دنبالشان است، شهر محل فعالیتشان را عوض می‌کنند. آنها به تورنتو، غرب کانادا یا جاهای دیگر می‌روند. آنتونی کانتلمی، کارآگاه مونترالی این جنایتکاران را با ارواحی مقایسه می‌کند که به‌راحتی ازنظرها پنهان می‌شوند و دست پلیس را در حنا می‌گذارند.
ارسال نظرات