ریشار مارتینو، مقاله‌نویس ژورنال دو مونرئال، با انتشار مطلبی به ضرورت تهیه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی ویژه مهاجران پرداخته و چنین نوشته است:
بر اساس نتایج یک نظرسنجی که سال گذشته توسط «رصدخانه فناوریهای رسانه‌ای» وابسته به سی‌بی‌سی/رادیو کانادا صورت گرفت، مهاجرانی که در استان کبک زندگی می‌کنند، به ندرت برنامه‌های تلویزیونی ما را نگاه می‌کنند.
داده‌های حاصل از این بررسی نشان داد که یک ماه قبل از این نظرسنجی، تنها ۲۲ درصد از مهاجرانی که طی پنج سال گذشته در استان کبک اقامت گزیده‌اند، حداقل یک بار برنامه‌های تلویزیون فرانسوی زبان TVA را تماشا کرده‌اند. این درصد برای رادیو کانادا ۱۶ درصد و برای شبکه تلویزیونی Noovo فقط ۶ درصد بود.
همان نظرسنجی نشان داد که در همان مدت ۷۰ درصد کبکی‌های متولد کانادا از برنامه‌های TVA ۶۴ استفاده کرده اند. این درصد در خصوص برنامه‌های رادیو کانادا به ۶۴ و در خصوص برنامه‌های Noovo به ۵۰ می‌رسید.
مخلص کلام این که مهاجران علاقه‌ای به تماشای برنامه‌های تلویزیونی کبک ندارند.
اما دوره‌ای که ما فقط و فقط افراد سفید پوست کبکی‌تبار را در برنامه‌های تلویزیونی کبک می‌دیدم، مدتهاست که سپری شده است. کانال‌های تلویزیونی ما در سالهای اخیر برای تنوع بخشیدن به برنامه‌های خود تلاش‌های زیادی انجام داده‌اند و ما آثار این تلاش را هم در سریال‌ها و هم در تبلیغات می‌بینیم.
پس چرا مهاجران علاقه‌ای به تلویزیون‌های ما ندارند؟
ژان ایو روکس، مدیر کل Natyf TV که مخاطبانش به طور خاص جوامع فرهنگی «آفریقایی» هستند، می‌گوید تلاش‌هایی که شما از آن صحبت می‌کنید، برای نمایندگی بهتر جوامع اقلیت و مشخصا مهاجران صورت گرفته اما این تغییرات فقط ظاهر برنامه‌ها را عوض کرده است. تا زمانی که ما برنامه‌هایی را که به طور خاص برای مهاجران طراحی شده است، تولید نکنیم تلویزیون کبک قادر به جذب آن‌ها نخواهد شد. در حال حاضر، شبکه‌های بزرگ ترجیح می‌دهند روی اکثریت متمرکز شوند.
بنابراین برای جذب مهاجران به شبکه‌های تلویزیونی و جلب رضایت آن‌ها، صرفا حضور فزاینده بازیگران، مجریان یا خبرنگاران متعلق به اقلیت‌های فرهنگی و نژادی در برنامه‌های تلویزیونی کافی نیست. تهیه‌کنندگان برنامه‌های تلویزیونی در کبک باید محتواهایی تهیه کنند که مستقیما آن‌ها را خطاب قرار دهد و در راستای علایق و سلایق آن‌ها باشد.
زمانی بود که کبکی‌های بومی را به خاطر خودداری از ادغام مهاجران در جامعه خود، سرزنش می‌کردند. به آن‌ها می‌گفتند افرادی هم که از کشورهای دیگر به کبک آمده اند، درست مثل افراد متولد شده در اینجا، بخشی از کبک و آینده آن هستند. این حرفی منطقی و درست بود و همه به این نتیجه رسیدند.
امروز هم به درستی گفته می‌شود ما باید برای این افراد برنامه‌هایی درست کنیم که مستقیما آن‌ها را خطاب قرار دهد و باب میلشان باشد. اگر بخواهیم که «آن‌ها» به ما گوش دهند و به «ما» علاقمند شوند، چاره‌ای جز این نداریم.
ارسال نظرات