مریم آرانی یک کمپین جمع‌آوری کمک راه‌اندازی کرد تا بتواند به دست‌کم یک زن در ایران کمک کند که گرفتار سرطان پستان است اما قادر به پرداخت هزینه‌های شیمی‌درمانی نیست.
به مناسبت ماه اکتبر که ماه اطلاع‌رسانی درباره سرطان است با خانم مریم آرانی به گفت‌وگو نشستیم.
خانم مریم آرانی گرامی شما کمپینی برای کمک به مداوای بانوانی که در ایران مبتلا به سرطان پستان شده‌اند را آغاز کردید. در مورد این کمپین بیشتر توضیح می‌دهید؟
مریم آرانی: ماه اکتبر ماه آگاهی‌رسانی درباره «سرطان پستان» است و در سراسر دنیا این ماه را به‌عنوان «ماه صورتی» (روبان صورتی نماد سرطان پستان) در نظر می‌گیرند و فعالیت‌های خاصی در این زمینه صورت می‌گیرد. من هم علاقمند بودم در ماه اکتبر یک فعالیت ویژه در این خصوص داشته باشم. تصمیم گرفتم با توجه به اطلاعاتی که از شرایط اقتصادی، تحریم و عدم توانایی مالی برخی از بیماران برای درمان در ایران داشتم، در رابطه با این موضوع فعالیت حمایتی انجام دهم. البته من در ایران نیستم ولی کسانی را در آنجا دارم که در رابطه با این موضوع به من اطلاع می‌دهند. این موضوع باعث شد تا تصمیم بگیرم که واسطه‌ای باشم تا حداقل هزینه درمان یک یا دو دوره چند بیمار را جمع‌آوری کنم. هدف این کمپین همین بود: «جمع‌آوری هزینه شیمی‌درمانی سرطان پستان، برای کسی که واقعاً توانایی پرداخت هزینه درمان در ایران را ندارد».
کمک کردن طبیعتاً کار زیبایی است و آدم‌های مختلف تصمیم می‌گیرند در عرصه‌های مختلف وارد فعالیت شوند و به گروه مسخصی از جامعه کمک کنند. چه انگیزه‌ای شما را به این کار ترغیب کرد؟
مریم آرانی: من در سال ۲۰۱۹، مبتلا به سرطان پستان شدم و دقیقاً در ماه اکتبر بود که متوجه شدم. درمان من تقریباً یک سال طول کشید. از آن جا که خودم این دوران را گذراندم، می‌دانم که چقدر می‌تواند هم از لحاظ روحی و هم از نظر فیزیکی دوران دشواری باشد. البته من واقعاً آدم خوش‌شانسی بودم که حمایت‌های خوبی چه از نظر خدمات بیمارستانی و مراقبت‌ها در دوران جراحی و شیمی‌درمانی از طرف دولت کانادا دریافت کردم. با این حمایت‌ها، دوران بیماری برایم بسیار راحت‌تر گذشت. البته وقتی خودم را با شرایط زنانی که در ایران مورد معالجه قرار می‌گیرند، مقایسه می‌کردم واقعاً ناراحت می‌شدم.
درمان سرطان واقعاً سخت نیست؛ راحت هم نیست ولی به عقیده من وقتی پول کافی نداشته باشی تا بتوانی برای مبارزه با این بیماری که ابتلای آن دست خودت هم نبوده تلاش کنی، مساله به‌مراتب سخت‌تر می‌شود. در تمام طول درمان، این موضوع ذهن مرا مشغول کرد. تصمیم گرفتم چون این حمایت‌ها را داشتم و راحت‌تر توانستم این دوران را بگذرانم، باید کاری کنم تا حداقل یک نفر دیگر هم بتواند این دوره را آسان‌تر بگذارند و انگیزه‌ای شد تا این کمپین را شروع کنم.
همان‌طور که اشاره کردید ماه اکتبر ماه حمایت از زنانی است که به این بیماری دچار می‌شوند. می‌دانیم که در سال‌ها و دهه‌های گذشته پیشرفت‌های زیادی در این زمینه صورت گرفته اما این همچنان یک بیماری دشوار است. لطفا برای خانواده‌هایی که از نزدیک با این مشکل رو‌به‌رو نیستند توضیح دهید که این سختی‌ها چطور است؟
مریم آرانی: بستگی به سطح سرطان دارد. هرچه این سطح بالاتر باشد درمان سخت‌تر می‌شود. اگر در سطح یک باشد درمان راحت‌تر پیش می‌رود. دشوارترین سطح بیماری، سطح چهار است. بیماری من در سطح سه بود و مسلماً درمان دشواری داشتم. درمان با جراحی شروع می‌شود که به محل و نوع توده بستگی دارد. آن پستانی که درگیر شده بود، کاملاً برداشته شد. در کانادا سیستمی وجود دارد که به شما پیشنهاد می‌کنند بلافاصله در همان روز که عمل جراحی انجام می‌شود، پستان برداشته شده را با پیوند، جایگزین کنند. این جراحی طولانی است و ۱۲ ساعت طول می‌کشد. من تصمیم گرفتم این عمل را انجام دهم؛ اما ریسک‌های خودش را داشت چون عمل طولانی بود و پیوندی که صورت می‌گیرد ممکن است جواب ندهد. علاوه بر این، مراقبت‌های خاصی بعد از جراحی مورد نیاز است. پس از نتایج پاتولوژی، ناچار شدم جراحی دوم را انجام دهم؛ چون غدد لنفاوی درگیر شده بود و حین عمل اول این قضیه مشخص نشده بود. بعد از جراحی، توقف یک ماهه ضروری است تا بدن برای شیمی‌درمانی آماده شود.
طی شیمی‌درمانی، دارویی که وارد بدن می‌شود که همه سلول‌ها (سلول‌های سالم و سلول‌های درگیر) را از بین می‌برد؛ البته بیشتر روی سلول‌های سرطانی متمرکز می‌شود ولی سلول‌های دیگر مثل سلول‌های که مسئول رشد مو هستند یا سلول‌هایی که در سیستم گوارشی فعالیت می‌کنند را درگیر می‌کند و عوارضی دارد که برای هر فرد متفاوت است.
در طول اوج وفرود بیماری شما چه سختی‌هایی را تجربه کردید؟
مریم آرانی: برای شیمی‌درمانی من از دو نوع دارو استفاده کردند. داروی اول بسیار سخت بود؛ طوری که علاوه بر ریزش مو و ناتوانی جسمی، عوارض گوارشی ایجاد می‌کرد و مدام حالت تهوع داشتم. در مورد داروی دوم، دردهای عضلانی و استخوانی وجود داشت. نکته دیگر این که در تمام دوران درمان، باید کورتن مصرف می‌کردم که عوارض متعددی مثل بی‌خوابی یا افزایش اشتها داشت. متأسفانه با همه‌گیری کرونا مشکل دیگری به این قضیه اضافه شد، چون سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود و احتمال ابتلا به کرونا بالا می‌رود. تمام دوران شیمی‌درمانی من با شیوع ویروس کرونا تداخل داشت و به هر حال از نظر روحی همیشه نگران بودم که مستعد مبتلا شدن هستم. مجموعه این عوامل در کنار هم سبب شد شیمی‌درمانی یک درمان سخت باشد.
چه مدت تحت شیمی‌درمانی بودید؟
مریم آرانی: درمجموع ۱۶ جلسه شیمی‌درمانی در طی چهار ماه بود.
در تمام این چهار ماه با این عوارض دست به گریبان بودید؟
مریم آرانی: بله. متأسفانه در دوران کرونا گذراندن این دوران بسیار سخت‌تر می‌شد. چون نمی‌توانستم با اطرافیان در تماس باشم و قادر به انجام فعالیت‌های روزمره نبودم و از نظر روحی بسیار سخت گذشت.
اگر افراد بخواهند به کمپین شما کمک کنند، چطور باید این کار را انجام دهند؟
مریم آرانی: برای این کار از طریق سایت www.gofundme.com اقدام کردم. در آنجا اکانتی راه انداختم و فعالیتم را شروع کردم. همه کمک‌ها از طریق این سایت جمع‌آوری می‌شود و قرار بر این است که در پایان اکتبر، تمام مبلغ جمع‌آوری شده -منهای سهم گردانندگان وب‌سایت- را به من تحویل دهند. درواقع برای کمک، اگر روی لینکی که برای تبلیغات است کلیک کنید وارد این سایت می‌شوید. سایت خیلی معروفی است که هرکسی می‌تواند برای مقاصد خیرخواهانه یا حتی پیشرفت شخصی خود در آنجا از مردم تقاضای کمک کند.
با مبالغ که دریافت خواهید کرد قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
مریم آرانی: هدف من این است که بتوانیم با پولی که جمع کردیم هزینه شیمی‌درمانی یک بیمار مبتلا به سرطان پستان را در ایران بپردازیم. من زیاد در جریان تورم نیستم ولی مبنا را بر ۲۰۰۰ دلار گذاشتم که اگر اشتباه نکنم در حال حاضر حدود ۴۰ میلیون تومان در ایران است. تصور می‌کنم بتوانیم هزینه سه یا چهار جلسه شیمی‌درمانی بیماران کم‌توان مالی را متقبل شویم.
آیا این سایت به شما این امکان را می‌دهد به افرادی که به هدف شما کمک می‌کند گزارش دهید که با این پول چه اتفاقی افتاده است؟ شما می‌دانید چه کسانی به این کمپین کمک کردند؟
مریم آرانی: بله مشخصات همه دوستانی که تا به اینجا برای رسیدن به این هدف کمک کردند به من ایمیل می‌شود و روی سایت هم وجود دارد. تاکنون حدود ۴۰ نفر از این کار حمایت کردند. من همه جزئیات و نتیجه کار را رسماً و با همه مدارک موجود به آن‌ها اعلام می‌کنم و آن‌ها در جریان امور قرار می‌گیرند. (اگر کسی که حمایت می‌شود راضی باشد که اسمش را مطرح کنیم که هیچ ولی اگر راضی هم نباشد) به هر صورت درنهایت همه مدارک و کارهایی که انجام می‌شود را به اطلاع دوستان خواهیم رساند. من شخصاً دوست دارم که همه در جریان این کار قرار بگیرند.
ممنون که وقتتان را در اختیار ما قرار دادید. امیدوارم بهبودی کامل را هر چه سریع‌تر به دست آورید و در رابطه با کارزاری که شروع کردید برایتان آرزوی موفقیت دارم.
مریم آرانی: من هم از شما بابت همراهی‌تان در این مورد سپاسگزارم و از همه دوستانی که در این راه کمک کردند ممنونم و امیدوارم این چرخه محبت، ادامه‌دار باشد.
ارسال نظرات