|
درباره عکاس هنرمند، هادی محسنی هادی محسنی متولد سال ۱۳۷۲ در مشهد است. او زمانی که دانش آموز دبیرستانی بود به عکاسی علاقه‌مند شد. بعد از پایان دوره دبیرستان به دلیل مشکلاتی که پیش رو داشت تا چند سال موفق نشد که وارد تحصیلات عالی شود اما بعد از چند سال شرایط برای ادامه تحصیل او فراهم شد و توانست تحصیل خود را از سر گیرد و در رشته معماری در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شود. این جوان عکاس مهاجر کار عکاسی را در آتلیه شروع کرد دغدغه‌های انسانی او سبب شد که به عکاسی مستند اجتماعی روی بیاورد. هادی محسنی در جشنواره‌های مختلف در ایران و افغانستان شرکت داشته است و آثارش بارها مورد تقدیر قرار گرفته است. کسب مقام دوم در جشنواره عکس پناهنده از جمله موفقیت‌‌های هادی محسنی است. از نظر هادی محسنی عکاسی در افغانستان به سرعت در حال رشد است و نیز امیدوار است که عکاسان افغان حقیقت زندگی مردم افغانستان را به تصویر بکشند و تنها انتحاری و جنگ سوژه عکاسی آنها نباشد. |
هادی محسنی مهاجر افغان است که سال‌هاست در حوزه عکاسی مستند اجتماعی فعالیت دارد. دغدغه‌های زندگی مهاجرت سبب شده که او در دل زندگی مهاجران برود و مشکلات و چالش‌های ناشی از مهاجرت را عکاسی کند تا از این طریق بتواند سبب تغییر در زندگی مهاجران شود. او معتقد است که محدودیت‌‌های مهاجرت نمی‌تواند مانع از پیشرفت و رشد مهاجران در زمینه‌های گوناگون شود. او در جشنواره‌های مختلف در ایران و افغانستان شرکت داشته است و بارها آثار او مورد تقدیر قرار گرفته است. کسب مقام دوم در جشنواره عکس پناهنده از جمله موفقیت‌‌های اوست. از نظر او عکاسی در افغانستان به سرعت در حال رشد است و نیز امیدوار است که عکاسان افغان حقیقت زندگی مردم افغانستان را به تصویر بکشند و تنها انتحاری و جنگ سوژه عکاسی آنها نباشد.
آقای هادی محسنی عزیز شما عکاسی را چگونه تعریف می‌کنید؟
هادی محسنی: عکاسی تنها یک هنر نیست. من از طریق عکاسی با داستان زندگی مردم خودم آشنا شدم. به نظرم من عکاسی مستند اجتماعی تاثیر مستقیمی روی موضوعات اجتماعی می‌گذارد. زمانی که من با زندگی مهاجران آشنا می‌شوم از هرکدام آنها می‌آموزم که چگونه در شرایط سخت، زندگی برایم جریان داشته باشد. از طرف دیگر عکاسی مستند فضای ارتباط گرفتن را برایم ایجاد کرده است.
از عکاسی آنالوگ و دیجیتال کدام یک را می‌پسندید؟
هادی محسنی: من کار عکاسی خود را با آنالوگ شروع کردم. ما نمی‌توانیم از خدماتی که عکاسی دیجیتال در اختیار ما می‌گذارد چشم پوشی کنیم اما عکاسی آنالوگ لذت دیگری دارد. با محدود بودن تعداد شات در عکاسی آنالوگ عکاس دنیای دیگری را تجربه می‌کند. یکی از مهم‌ترین خصوصیات مثبت در عکاسی آنالوگ محدودیت در زمان است و این موضوع سبب می‌شود که عکاس به لحظه قطعی بیشتر فکر کند و در نتیجه قدرت تفکر عکاس بیشتر می‌شود.
برای موفقیت در عکاسی چه پیشنهادی دارید؟
هادی محسنی: حرفه‌ای شدن در حوزه عکاسی مستند اجتماعی با دیگر عکاسی‌‌‌ها متفاوت است. به عنوان مثال در عکاسی خبری، زمان محدود است و سرعت یکی از ارکان اساسی است. اگر بخواهید در عکاسی مستند اجتماعی موفق شوید باید عکس‌های معنادار و مفهومی بگیرید. همچنین عکاسی مستند اجتماعی مستلزم وقت زیاد است و عکاس هرچقدر زمان بیشتر بگذارد و با سوژه زندگی کند می‌تواند در کار خود بیشتر موفق باشد.
به عنوان یک عکاس مهاجر چه مشکلاتی بر سر راه دارید؟
هادی محسنی: طببعی است که چالش برای همه عکاس‌‌‌ها وجود دارد و عکاس مهاجر نیز محدودیت‌هایی دارد. یک عکاس مهاجر نمی‌تواند به صورت رسمی در خبرگزارهای و سازمان‌‌های دولتی فعالیت داشته باشد و این مهم‌ترین محدودیت برای یک عکاس مهاجر است. یک عکاس مهاجر باید تلاش زیادی نسبت به یک عکاس ایرانی داشته باشد تا در کار خود موفق شود.
سبک کاری شما از زمانی که کار خود را شروع کردید چگونه تغییر کرده است؟
هادی محسنی: من عکاسی را آتلیه شروع کردم و برای تمرین کردن از طول و غروب خورشید که تضاد نوری و رنگی داشتند عکاسی می‌کردم. همچنین عکاسی از طبعیت اطراف بخش دیگری از تمرین هایم عکاس بودند. در آن زمان دغدعه من مهاجرت بود و این غدغه باعث شد که به سمت عکاسی مستند اجتماعی بروم و در نهایت این دغدغه همیشگی سبب شد که کم کم از مهاجران عکس بگیریم و از زندگی و مشکلات مهاجران عکاسی کنم و تلاشم را برای کار دوچندان کردم.
از بین کارهایتان کدام عکس را دوست دارید؟
هادی محسنی: من تمام عکس‌هایی که از افراد مختلف گرفتم را دوست دارم چرا که داستانهای متفاوتی نسبت به بقیه سوژه‌هایم بوده است. داستانهای افراد مختلف با یک‌دیگر متفاوت هستند و برای همین عکس‌هایی که از آنها می‌گیریم برایم مهم هستند. عکس‌هایی که از مهاجران می‌گیرم شاید برای یکسری از افراد نقطه و خط و کاردهای متفاوت باشد اما برای من زندگی است چرا که هر عکس زمینه و داستان متفاوت خود را دارد.
به نظر شما چالش‌های تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای چیست؟
هادی محسنی: موفق شدن یک عکاس مستند اجتماعی یک موضوع شخصی است. زمانی موفق است که آنچه را که در ذهن دارد بتواند به خوبی از طریق عکس انتقال دهد. متاسفانه امروزه ملاک حرفه‌ای و موفق یک عکاسی را شبکه‌‌های اجتماعی مشخص می‌کند. به نظر این چالش می‌تواند به اشکال مختلف مرتبط شود. اگر بخواهید یک عکس را از لحاظ فنی مورد سنجش قرار دهید و یا بخواهید در عمق عکس بروید و دغدغه عکاس را مورد سنجش قرار دهید، کسی موفق است که آنچه را می‌خواهد صحیح‌تر و به شکل ساده‌تر بیان کند.
در عکاسی دنبال چه چیزی هستید؟
هادی محسنی: من به عنوان یک عکاس مهاجر دوست دارم که ابعاد متفاوتی از زندگی و کارهایی که مهاجران در آن مشغول هستند را به تصویر بکشیم. پشت کارهایی که مهاجران انجام می‌دهند داستان متفاوتی وجود دارد و من تلاش می‌کنم که آنچه پنهان است را با عکس گرفتن نمایان کنم. همچنین در عکاسی مستند به دنبال این هستم که هر روز با تعداد آدم‌‌های بیشتری آشنا شوم و شکایت، گله‌‌‌ها و میزان رضایت از زندگی سوژه‌هایم را بشنوم.
سوژه‌های عکاسی خود را برچه معیاری انتخاب می‌کنید؟
هادی محسنی: متاسفانه این روز‌ها مشغول کار و تحصیل هستم و فرصت کمی برای عکاسی دارم. بستگی به شرایط و فرصتی که دارم سوژه خود را انتخاب می‌کنم. دارد اما همه انتخاب‌هایی که دارم برایم لذت بخش هستند.
وضعیت عکاسی در افغانستان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
هادی محسنی: خوشبختانه افغانستان عکاسان موفق زیادی دارد و عده‌ای نیز خبرنگار هستند و عده‌ای دیگر به صورت آزاد کار می‌کنند اما افغانستان کشوری است که سوژه عکاسان معروف دنیا است که اغلب آنها با انتخاب افغانستان برای عکاسی به موفقیت‌‌های زیادی دست یافته‌اند. دوست دارم که موفقیت در زمینه عکاسی توسط ثبت سوژه‌های جامعه باشد و انتحار و انفجار نباشد. به نظر من اگر عکاس‌های افغان مهاجر به افغانستان باز گردند اتفاق خوبی در زمینه عکاسی در افغانستان رخ می‌دهد. نسبت به عکاسان خارجی که در حوزه سیاست در افغانستان فعالیت دارند حس خوبی ندارم وخوش بین نیستم و این موضوع برایم ناراحت کننده است.
یک عکاس مهاجر چگونه می‌تواند دغدغه مهاجرت را به تصویر بکشد؟
هادی محسنی: مهاجران زیادی در ایران زندگی می‌کنند و زندگی متفاوت دارند. مهاجران از لحاظ شرایط اقتصادی، فرهنگی، تحصیلی در گروه‌‌های مختلفی قرار می‌گیرند و البته مشخص است که بیشتر مهاجران در شرایط ایده آل زندگی نمی‌کنند اما این به انتخاب عکاس باز می‌گردد که کدام سوژه را برای کار خود انتخاب کند. من شخصا دوست دارم که داستانهای قشر ضعیف مهاجر را به تصویر بکشم چرا که این قشر کم‌تر مورد توجه رسانه‌‌‌ها قرار گرفته‌اند.
به نظر شما زمینه رشد هنرمندان عکاس مهاجر چقدر در ایران فراهم است؟
هادی محسنی: ما در ایران عکاسان مهاجر موفق زیاد داریم که کار تدریس انجام می‌دهند و نیز فعالیت عکاسی دارند و نمایشگاه برگزار می‌کنند. محدودیت وجود دارد اما در آن حدی نیست که بخواهد مانع پیشرفت شخص شود. اگر هر کسی تلاش کند قطعا نتیجه آن را می‌بیند.
تا به حال در چه نمایشگاه‌هایی شرکت کردید؟
هادی محسنی: من در نمایشگاه‌‌های زیادی در داخل و خارج از افغانستان شرکت کردم. همچنین نمایشگاه انفرادی نیز در سال ۱۳۹۲ در تالار وحدت برگزار کردم.
چه توصیه‌ای به جوانان مهاجر دارید که می‌خواهند وارد عکاسی شوند؟
هادی محسنی: عکاسی رشته زمان‌بری است و نیاز به صرف زمان زیادی دارد. من افرادی را دیده‌ام که وارد عکاسی می‌شوند و بعد مدتی که نمی‌توانند کاری ارائه دهند از آن دست می‌کشند. عکاسی رشته‌ای است که تا زمانی که وقت زیادی را به آن اختصاص ندهید متوجه نمی‌شوید در آن استعداد دارید یا نه.
چه برنامه‌ای برای آینده دارید؟
هادی محسنی: من ترم آخر دانشجوی کارشناسی هستم و می‌خواهم که ادامه تحصیل دهم. عکاسی جزء جدا نشدنی از زندگی من است و می‌خواهم با عکاس تغییراتی در زندگی مهاجران ایجاد کنم.
آقای هادی محسنی عزیز از شما سپاسگزارم.
ارسال نظرات