تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید/ تو یکی نهای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر/ که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز
شاید یکی از بهترین معانی برای این شعر زیبای مولانا، تصاویری باشد که در این ویدیو میبینید. ساخت یک مدرسه در روستایی دور افتاده و محروم در سیستام بلوچستان، آن هم به دست کسانی که فرسنگها با سرزمین خود فاصله دارند اما میدانند، تیزترین تیغ برای بریدن ریشههای ظلم و ستم و فرهنگ مظلوم بودن و به تقدیر سپردنِ زندگی، علم است و آگاهی.
همان آنهایی که به جای دشنامِ به تاریکی – که آن هم البته از سرِ درد و رنجی واقعی است که این روزها در تن هر ایرانی وجود دارد- چراغی را روشن کرده اند.
این مدرسه و پیش از آن مدرسه «کیان پیرفلک» با کمک خیرین مونترالی ساخته شده است. زویا توانگر، هنرمند مونترالی در پیشبرد این پروژهها نقش کلیدی و پررنگی داشته است.
او که مدیر موسسه هنری «توانگر» است، پیش از این درباره ساخت مدارس به «هفته» گفته بود: «در تابستان ۲۰۲۲ در یک روز گرم تابستان یکی از هنرجویانم بیماری را معرفی کرد که نیاز به پیوند کلیه داشت. با همت دوستان و آشنایان و هنرجویانم، کمتر از سه روز، مبلغ نود میلیون تومان جمعآوری گردید و به موسسه خیریه خجسته در ایران واریز شد.
خوشبختانه بیمار عزیزمان، زهرای سی ساله، توانست یک اهداکنندهی کلیه پیدا کند و بدون چشمداشت مالی این پیوند انجام شد و در نتیجه موسسه خیریه نود میلیون را برگرداند. در روزهای ابتدای پاییز، تصمیم گرفته شد با این پول یک مدرسهی ابتدایی در یکی از مناطق محروم ایرانی برای کودکان کشورمان ساخته شود و…»
عکس کاور تزیینی – خبرگزاری فارسی اعتدال
ویدیو: اختصاصی هفته
ارسال نظرات