احمدرضا احمدی، شاعر معاصر ایران امروز سه شنبه یازدهم ژوئیه، پس از یک دوره سخت بیماری این جهان را ترک کرد. جهانی که بارها برایش شعر خداحافظی سروده بود.
«بوسیدمش
دیگر
هراس نداشتم
جهان پایان یابد
من از جهان سهمم را گرفته بودم…»
احمدرضا احمدی شاعری بود که هشتاد و سه سال را کودکانه و سرخوشانه زیست.
«بوسیدمش
دیگر
هراس نداشتم
جهان پایان یابد
من از جهان سهمم را گرفته بودم…»
او شعر گفت. نقاشی کرد و در جوانی به قامت یک بازیگر خوش چهره در آمد اما در این لباس نماند و به شاعری برگشت تا دنیا را از پنجره آن کشف کند.
«توانستم دو گل را از بوته‌های شمعدانی جدا کنم
دو گل را از بوته‌های شمعدانی جدا کردم
در لابلای صفحات کتاب گذاشتم
تا برای پیری‌ام اندوخته باشد.
این صفحات کتاب با عقایدِ کهنه و پوسیده
در پیری به من کمکی نخواهد کرد!»
احمدرضا احمدی در ساعت ۹ صبح پنجشنبه به وقت ایران از مقابل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان در تهران تشییع می‌شود.
ارسال نظرات