سیروس یحیی آبادی، کاریکاتوریست هفته، با یک تابلوی نقاشی رنگوروغن، موفق به کسب رتبهی اول مسابقهی هنری شهر روکسبورو (وست آیلند) در بخش هنرمندان حرفهای بزرگسال شد و طی مراسمی جایزهی خود را از شهردار منطقه دریافت کرد. یحییآبادی از اولین سالهای آغاز فعالیت هفته، با این مجله همکاری داشته است. در این مراسم که روز ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱ در مرکز فرهنگی Pierrefonds-Roxboro و با حضور شهردار منطقه، چند تن از اعضای شورای شهر و همچنین اعضای شورای منطقه برگزار شد، تابلوی نقاشی رنگوروغن سیروس یحیی آبادی برنده ی رتبه اول بخش هنرمندان حرفهای بزرگسال شد. این مسابقه که از سال ۱۹۸۵ در شهر «روکسبورو» واقع در غرب جزیره مونترال برگزار میشود، در ابتدا مختص هنرمندان ساکن منطقه بوده است ولی با ادغام بخشها با شهر مونترال از سال ۲۰۰۶ شرکت در این مسابقه برای تمام هنرمندان ساکن مونترال بزرگ آزاد است. لازم به ذکر است که این نمایشگاه تا ۹ ژانویه برای نمایش عموم در «مرکز فرهنگی پیرفوند» برپاست. دراینخصوص گفتوگویی داشتیم با سیروس یحیی آبادی، درباره ی نحوه برگزاری مسابقه و همچنین زندگی هنری و علائق ایشان. |
ممنون از وقتی که در اختیار رسانهٔ هفته قرار دادید و با تبریک برای کسب این جایزهٔ ارزشمند، میخواستم بدانم این مسابقه به چه شکل و بین چند نفر بوده است؟
سیروس یحیی آبادی: ممنون از تبریک، این مسابقه بین حدود ۱۱۰ نفر شرکتکننده و در دو بخش آماتور و حرفهای برگزار میشود. همچنین در ردهبندیهای مختلف سنی، شامل گروه جوانان، بزرگسالان و بزرگان (بالای ۵۵ سال) است که در هر بخش ۳ نفر برنده رتبهٔ اول تا سوم انتخاب میشوند. البته این ۱۱۰ اثر، کارهایی بودند که به انتخاب هیئت داوران به بخش مسابقه راهیافته بودند و من در بخش هنرمندان حرفهای بزرگسال رتبهٔ اول را به دست آوردم.
البته قبل از دوران کرونا هم من در این مسابقه و در بخش سیاهقلم موفق به کسب رتبهی اول هنرمندان حرفهای بزرگسال شده بودم.
بنابراین در زمینههای مختلف هنری فعالیت دارید؟
سیروس یحیی آبادی: بله من در زمینههای مختلف هنری و حتی فنی علاقهمند هستم و کار میکنم. از مجسمهسازی گرفته تا کاریکاتور، از سیاهقلم تا رنگوروغن. این علاقه از دوران کودکی در من وجود داشت. از زمانی که مدرسه میرفتم سعی میکردم پرترهی معلمها رو بهصورت اغراق شده طراحی کنم. یادم هست که برای جشنهای ۲۵۰۰ ساله دوران پهلوی، یک مسابقه نقاشی برگزار شده بود و من بهعنوان یک نوجوان برنده یک جایزه بهخاطر طراحی و نقاشی در همان سوژه جشنهای ۲۵۰۰ ساله شده بودم. از همان سالها سعی میکردم در مسابقات شرکت کنم و استعداد خودم را نشان بدهم.
دوست دارم بدانم علاقهمندی شما اول به کاریکاتور بود و بعد به سمت نقاشی و مجسمهسازی کشیده شد یا خیر؟
سیروس یحیی آبادی: من علاقهی اولم به طراحی بود، تفاوتی نداشت که این طراحی مبنای کار نقاشی باشد یا مبنای کار کاریکاتور. یواشیواش بعد از مدتی که به استعداد خودم پی بردم، در زمینهی کارهای کاریکاتور و حتی اشکال و تصاویر فیلمهای انیمیشن برای گروه کودک و نوجوان هم همکاری داشتم زمانی که در ایران بودم. درهرصورت شروعش با طراحی بود ولی بعد از ۱۴-۱۵ سالگی، بیشتر تمرکزم روی کاریکاتور رفت و خیلی دوست داشتم که بتوانم چهره واقعی یک نفر را بهصورت اغراقگونه و کارتونی دربیاورم.
شما در دانشگاه هم به تحصیل در رشتهی هنر پرداختید؟
سیروس یحیی آبادی: بله من در کنکور هنر شرکت کردم و با اینکه در هیچ کلاس آمادگی کنکوری شرکت نکرده بودم و حتی آموزشی هم در زمینه هنری نداشتم و همیشه با تمرین و خودآموزی به این کار پرداخته بودم ولی زمان کنکور در بین ۳۰۰ نفر شرکتکننده، نفر هفتم شدم و فارغالتحصیل دانشکده هنرهای تزیینی تهران در سال ۱۳۶۴ هستم.
برگردیم به این مسابقه و این تابلوی نقاشی، آیا انتخاب سوژه آزاد بود؟
سیروس یحیی آبادی: بله انتخاب سوژه آزاد بود، من تابلویی که از قبل نقاشی کرده بودم را در این مسابقه ارائه دادم. در واقع این یک طراحی از پدرخانم من هست، با همین شکل و شمایل و لباس. من به همین شکل از ایشان طرح اولیه را زدم و بعد وارد جزئیات دیگر شدم. دلیل انتخاب این اثر برای مسابقه این بود که خودم هم خیلی این کار را دوست داشتم.
سپاسگزارم از وقتی که در اختیار مجله هفته قرار دادید، اگر نکته ناگفتهای باقیمانده بفرمایید؟
سیروس یحیی آبادی: میخواستم از مجله هفته و شخص شما برای این گفتوگو تشکر کنم و در پایان به این نکته اشاره کنم که پیش از آشنایی با مجلهٔ هفته، من سابقهی همکاری با نشریاتی همچون پیوند، ماهنامه شهروند تورنتو، ماهنامه اعتبار و ماهنامه تندرستی را هم داشتهام.
ارسال نظرات