سختی‌ها برای زنان کارآفرین ایرانی کانادا بیشتر از مردان است

رها سمیعی‌پور

خانم صباغ‌پور به نظر شما در کارآفرینی زنان مهاجر به‌طور کلی چه مشکلاتی وجود دارد؟

عدم اطلاعات و شناخت کافی از فرهنگ تجارت در کشوری که برای زندگی انتخاب کرده از جمله چالش‌های کارآفرینی برای زنان است که البته می‌تواند برای مردان هم وجود داشته باشد. برای مثال یکی از موضوعاتی که می‌توانم به آن اشاره کنم، موضوع چانه‌زنی است، ما در فرهنگ‌مان تخفیف و چانه‌زنی داریم، گرچه خود من با چانه‌زنی مخالف هستم اما برای جامعه ایرانی حتماً باید بخشی را برای تخفیف بگذاریم چراکه این یک فرهنگ است در حالی که در کانادا این‌گونه نیست. مثلاً اگر کسی بخواهد بیزینسی راه‌اندازی کند و محصولی را ارائه دهد، مبلغی را برای چانه‌زنی می‌گذارد و چون یک کانادایی با این فرهنگ چانه‌زنی آشنایی ندارد، ممکن است تصور کند این محصول گران است و آن محصول را خریداری نمی‌کند. البته این مثال کاملاً ساده اما پراهمیتی است.

مسئله دیگر موضوع مکان بیزینس است و ایرانی‌ها مکان تجارت برای‌شان بسیار مهم است. البته نمی‌خواهم بگویم تأثیری ندارد اما مهم‌تر از آن وبسایت است که تأثیر دارد که ایرانی‌ها در این مبحث خیلی ضعیف هستند. این‌ها تفاوت فرهنگی است. مثلاً دوستی به من مراجعه کردند و تصمیم گرفتند بیزینسی را راه‌اندازی کند اما اصلاً بیزینس پلنی هم ندارند و تنها به دنبال مکان راه‌اندازی این بیزینس هستند. خب اگر مکانی را اجاره کنند و بعد بخواهند طرحی را ارائه دهند باید مبلغی را هزینه اجاره بدهند، در حالی‌که کانادایی‌ها خیلی بهینه هزینه می‌کنند. در این میان چالش‌های زنان مهاجر کارآفرین نسبت به مردان بیشتر است. مثلاً اگر مادر باشند با مسائل تربیتی و مدرسه بچه‌ها مواجه هستند چراکه مادر‌ها نقش بیشتری را در تربیت بچه‌ها دارند، در نتیجه اگر یک زن بخواهد بیزنسی را راه‌اندازی کند، علی‌رغم کارش باید با چالش‌های بچه‌ها در مدرسه و درس‌شان نیز روبه‌رو شود چراکه نقش مادر در فرهنگ ما پررنگ‌تر است. یا مثلاً اگر زنی باشد که از پدر و مادرش نیز باید مراقبت و حمایت کند، بار مسئولیتش نیز بیشتر است. این‌ها باعث می‌شود که توانایی ریسک‌پذیری یک زن در بیزینس کاهش پیدا کند.

از نظر شما و با تجربه‌ای که در این زمینه دارید، راهکار حل این مشکلات چیست؟ یعنی یک خانم کارآفرین در جامعه ایرانیان کانادا چگونه می‌تواند از پس این مشکلات خاص بر بیاید؟

به نظر من با طبقه‌بندی و اولویت‌بندی کردن و سطح انرژی را افزایش دادن، می‌توان این چالش‌ها را مدیریت کرد مثلاً من هر روز مدیتیشن می‌کنم و این خیلی موضوع مهمی است چراکه فردی که می‌خواهد کاری را راه‌اندازی کند، می‌خواهد به خلق موضوعی بپردازد و در نتیجه او باید در بقیه انگیزه حرکت ایجاد کند و آن‌ها را تشویق کند. بنابراین برای من اولین فاکتور روحیه است و فاکتور دوم استفاده از شبکه‌های مناسب است چراکه می‌توان از این طریق از اطلاعات بقیه استفاده کند و در نتیجه سرعت رشدش را ارتقا دهد. مثلاً من با انجمن‌های به نام «جوانان ایرانی کانادایی»، «انجمن زنان ایرانی انتاریو»، «انجمن مهندس» از لحظه ورود به کانادا از طریق مجله‌های ایرانی آشنا شدم و ارتباط برقرار کردم. مسلماً در سال ۲۰۱۱ این ارتباطات سخت‌تر بود، در حال حاضر، ایرانی‌ها نسبت به قبل فعال‌تر هستند و امکانات اطلاع‌رسانی بیشتری نسبت به آن زمان دارند. تصور کنید در گروهی که حمایت از جوانان ایرانی کانادایی بود من متوجه شدم فارسی‌زبانان یک نفر رابط آموزشی (لیازن) با آموزش و پرورش دارند که خب در مورد خیلی از مسائل آموزشی دختر خودم از آن‌ خانم کمک گرفتم. «بنیاد خیریه پریا» هم چند دوره برای والدین ایرانی برگزار کردند که بسیار مفید بود. خب این مسائل حل شدنی است اگر در مسیری که درست است قدم بگذارند. مثلاً کلینیک سلامت ذهن (منتال هلت) انجمن زنان ایرانی انتاریو ما بسیار فعال است و برنامه‌های بسیار خوب و حرفه‌ای در جهت تقویت روحیه دارد. کلینیکی هم در مورد مسائل قانونی داریم که اگر فردی نیاز به کمک‌های قانونی در کانادا داشته باشد می‌تواند در چند جلسه حمایت شود و اگر بیشتر ادامه داشته باشند، فردی در این زمینه به آن‌ها معرفی می‌شود. در انجمن مهندس هم مهندسانی که بخواهند مدرک P. Eng بگیرند کمک می‌کند. اگر زنانی که مهاجرت می‌کنند وارد این گروه‌ها شوند و این مسائل را یاد بگیرند، زودتر هم رشد می‌کنند. یا داوطلب شدن هم بسیار می‌تواند در حل مسائل زنان تأثیرگذار باشد، کاری که من خیلی انجام می‌دهم و زمانی که در مدرسه دخترم داوطلب شدم، با نظام آموزشی آنجا بیشتر آشنا شدم. سال۲۰۱۲ نیز وارد دفتر بازرگانی ریچموندهیل شدم و با آن‌ها ارتباط برقرار کردم و در انجمن‌شان به‌صورت داوطلبانه وارد شدم و با آن‌ها آشنا شدم.

همان‌طور که می‌دانید با تغییر شرایط شغلی در این ۲ سال اخیر و همه‌گیری کرونا شکل کار تغییر کرده است. برخی رسانه‌ها از جمله سی بی سی مدعی شده‌اند کرونا بیشتر به کار زنان آسیب وارد کرده تا به کار مردان؟

به نظر من در دوران کرونا زنان بیشتر تحت فشار قرار گرفتند چون همان‌طور که گفتم زنان مدیریت خانه را بر عهده دارند و چون همه اعضای خانواده تمام کار‌ها را باید در داخل خانه انجام دهند، مسلماً باز هم زنان حجم مسائل‌شان افزایش می‌یابد، هم باید مسائل خانه و بچه‌ها و هم کارشان را مدیریت کنند اما از طرفی هم به زنانی که در فکر راه‌اندازی کار تجاری بودند هم کمک کرد که کار آنلاین داشته باشند یعنی در عین حالی که زندگی‌شان را مدیریت می‌کنند، کارشان را هم مدیریت کنند. اگر کار‌ها به‌صورت آنلاین ادامه پیدا کند و بچه‌ها هم مدرسه بروند، می‌تواند کمک‌کننده باشد چرا که ضرورتی ندارد هر روز رانندگی کنند و به اداره بروند و هزینه بنزین و زمان و انرژی بدهند که در همه این‌ها می‌تواند به صرفه‌جویی کمک کند. از نظر من به‌عنوان یک زن کارآفرین، کار در زمان کرونا به دلیل مزایایی که ذکر کردم، حداقل برای من مثمر ثمر بود.

با توجه به اینکه شما در انتخابات شهرداری پیش روی ریچموندهیل از آقای «جو دیپائولا» حمایت می‌کنید، فکر می‌کنید ‌ایشان چه برنامه‌هایی را برای جامعه ایرانی کانادایی بخصوص زنان در نظر دارند؟

آقای «جو دیپائولا» در برنامه شب یلدایی که در دفتر انتخاباتی ایشان با حمایت جمعی از دوستان ایرانی فعال در کامیونتی برگزار کرده بودم حضور داشتند. در راستای درخواست شرکت‌کنندگان در این برنامه مبنی بر داشتن نماینده‌ای ایرانی در شهرداری که کمکی برای شنیده‌ شدن صدای جامعه ایرانی باشد، حمایت از من را درخواست کردند و آقای «جو دیپائولا» هم گفتند همان‌طوری که شما از من حمایت می‌کنید من هم از کاندیدا شدن شهره حمایت می‌کنم که صدای جامعه ایرانی باشد و ما حداقل یک نماینده ایرانی در نماینده‌های شهر داشته باشیم.

من به‌عنوان فردی فعال از جامعه ایرانی که در زمینه‌های اجتماعی در حال فعالیت هستم و با مطالعاتی که انجام دادم آقای «جو دیپائولا» را به خاطر کارهای مثبت و سازنده‌ای که تا به امروز انجام داده‌اند و برنامه‌هایی که برای آینده ریچموندهیل در نظر گرفته‌اند که ۱۶ برنامه ایشان علاوه بر حفظ محیط زیست دستاوردهای اقتصادی فراوانی هم خواهد داشت. به‌علاوه ایشان فردی بسیار مردمی هستند و به داشتن نماینده‌های شهر از کامیونتی‌های مختلف معتقد هستند. ما ۹ کاندیدای شهرداری داریم و از این تعداد هیچ‌کدام آنقدر جدی با یک نفر از جامعه زنان ایرانی همکاری نداشتند. من این حرکت را آغاز کردم تا جامعه ایرانی و به‌خصوص زنان توانمندمان را نه‌‌تنها به ‌ایشان بلکه به همه کاندیدا‌ها و ریچموندهیل بیشتر معرفی کنم و به‌علاوه این حرکتم را به‌گونه‌ای در راستای حمایت از زنانی که در طول تاریخ تلاش کردند تا حق رأی دادن را برای زنان احیا کنند می‌دانم.

 یک زن از جامعه ایرانیان کانادا که خودش کارآفرین است و پرونده موفقی دارد، این مسئولیت را بر عهده گرفته است اما امروز زنان ما با اینکه حق رأی دارند کناره‌گیری می‌کنند. ما از بانوان ایرانی کانادایی ریچموندهیل درخواست می‌کنیم که با حضور گسترده در این انتخابات و کمک به اطلاع‌رسانی به اشتراک گذاشتن این پست و پست‌های مربوطه در سوشیال‌مدیا در حمایت از این حرکت سازنده باشند و شهروند مسئول بودن را به فرزندان خود به‌ویژه دختران خود بیاموزند.

جو دیپائولا می‌تواند صدای زنان ایرانی را به گوش جامعه کانادا برساند

به نظر شما کدامیک از برنامه‌های آقای «جو دیپائولا» برای جامعه ایرانیان کانادا جذاب‌تر است؟

یکی از برنامه پراهمیت آقای «جو دیپائولا»، کاهش مصرف انرژی، بهینه‌سازی و انرژی‌های تجدیدپذیر است؛ طرح ‌ایشان مستلزم مقاوم‌سازی ساختمان‌های موجود با فناوری کارآمد انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند پنل‌های خورشیدی است. لایه‌های پنل خورشیدی در ساختمان‌های شهرداری ما وابستگی ما به شبکه استانی و انتشار کربن مرتبط را کاهش می‌دهد. ساختمان‌های شهرداری جدید برای برآورده کردن یا فراتر از استانداردهای بهره‌وری انرژی LEAD Silver ساخته می‌شوند و مشارکت‌هایی با توسعه‌دهندگان خصوصی برای اتخاذ استاندارد‌های مشابه انجام خواهد شد.

دومین برنامه مهم‌ ایشان، کاهش زباله شهری و مسکونی است؛ رویکرد زباله صفر باعث حفظ منابع طبیعی و کاهش آلودگی ناشی از استخراج، تولید و دفع می‌شود. کاهش و استفاده مجدد به این معنی است که محصولات کمتری تولید می‌شود، زیرا مردم کمتر خرید می‌کنند و محصولات ماندگار می‌شوند. بازیافت زباله‌ها را از محل‌های دفن زباله و زباله‌سوز‌ها دور نگه می‌دارد و به‌جای مواد خام بازیافتی برای تولید کالا‌های جدید در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهد. برنامه «جو دیپائولا» این است که تمام امکانات شهرداری را ملزم کند تا در مدت ۴ سال به هدف صفر زباله برسند و با جامعه خود، روی برنامه‌های خانگی زباله صفر کار کنند.

سومین برنامه مهم «جو دیپائولا» جایگزینی خودرو‌های الکتریکی به‌جای خودرو‌های گازی است؛ منابع حمل‌و‌نقل ریچموندهیل در مجموع ۴۴ درصد از کل انتشار Co۲ در سال را تشکیل می‌دهند. همه ما باید سهم خود را برای کاهش اتکا به وسایل نقلیه منتشرکننده Co² از طریق تبدیل الکتریکی و گزینه‌های حمل‌و‌نقل کارآمد و مقرون به صرفه انجام دهیم. برنامه «جو دیپائولا» شامل تبدیل ناوگان کامیون‌ها و خودرو‌های مسافربری به برقی طی ۴ سال یا به‌عنوان جایگزینی در چرخه عمر است. به‌علاوه، «جو دیپائولا» با دولت استانی و فدرال در مورد مشوق‌هایی برای ساکنان برای انجام همین کار همراه با محل ایستگاه‌های شارژ اجتماعی کار خواهد کرد. او با دولت‌های استانی و فدرال در زمینه مشوق‌های برقی برای ساکنان همراه با کمک‌های مالی در ‌ایستگاه‌های شارژ برق محلی همکاری خواهد داشت و چهارمین برنامه پراهمیت «جو دیپائولا» برای شهروندان کانادایی ایرانی از نظر من ایجاد مراکز آموزش محیط زیست شامل توسعه مراکز آموزش محیطی در برخی از مناطق طبیعی ریچموندهیل با مشارکت هیأت‌های مدارس محلی، دانشگاه یورک و بنیاد گرین‌بلت برای آموزش و پژوهش خواهد بود. همان‌طور که می‌دانید، ریچموندهیل دارای برخی از بهترین مناطق طبیعی در یک جامعه شهری در جنوب انتاریو است. درک بهتر و آگاهی از ارزش دارایی‌های طبیعی ما منجر به تعهد بیشتر ساکنان، دولت و جوانان ما به‌عنوان رهبران آینده برای محافظت از این دارایی‌ها می‌شود.

 و اما سخن آخر…

 من در پایان از جامعه ایرانیان کانادایی که از کمپین انتخاباتی آقای «جو دیپائولا» حمایت کردند تا صدای جامعه ایرانی را به گوش جامعه کانادا برسانند بسیار تشکر می‌کنم و از آنها دعوت می‌کنم در انتخابات میان‌دوره‌ای ریچموندهیل که از ۱۸ ژانویه شروع شده و تا ۲۴ ژانویه ۲۰۲۲ ادامه دارد، شرکت کنند. از دوستانی که علاقه‌مند هستند از جزییات برنامه‌های دیگر آقای «جو دیپائولا» مطلع شوند می‌توانند از طریق این لینک با برنامه‌های ایشان آشنا شوند.