به گزارش هفته، این دادگاه در حالی برگزار شد که جمهوری اسلامی برای اینکه بگوید چنین قتلی را انجام نداده، بیش از ۵۰۰ نفر دیگر را کشته که آخرینِ آن‌ها «ابوالفضل امیرعطایی» بود. نوجوانی که تنها ۱۶ سال داشت و در شهریور ماه از فاصله نزدیک به او گاز اشک‌آور شلیک شده بود و او پس از ماه‌ها درد و رنج، جان‌باخت.
ریاست دادگاه با «صلواتی» قاضی بدنام این سال‌ها بود، افراد نامشخص (که گفته می‌شود احتمالا از نیروهای امنیتی بودند) روی صندلی‌ها نشسته بودند و فیلم و عکس می‌گرفتند.
تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران و فعالین مدنی از صبح زود برای همراهی با خانواده محمدی در نزدیکی دادگاه، جمع شده بودند. الهه را ساعت ۹و۴۰ دقیقه و با یک ماشین ون که شیشه‌های سیاه داشت به دادگاه آوردند. به کسی اجازه داده نشد به ماشین نزدیک شود.
مینا اکبری، روزنامه نگار و مستندساز نوشت: «توانستم یک لحظه خانم محمدی را ببینم، قدرتمند و محکم بود. نه ماه بازداشت نتوانسته او را از پای درآورد.»
جلسه با یک ساعت تاخیر برگزار شد.
در تمام طول جلسه، به وکلا فرصت دفاع و یا بیان هیچ مطلبی داده نشد.
شهاب میرلوحی، وکیل الهه محمدی درباره این جلسه گفت: «موکل من به مدت طولانی در سلول انفرادی بازداشت شده بدون هیچ توجیه منطقی و قانونی. ریاست دادگاه صرفا پس از قرائت کیفرخواست، سوالاتی درباره موضوع پرونده از خانم محمدی پرسید که ایشان پاسخ دادند.»
تاریخ جلسه بعدی مشخص نشد.
این دو روزنامه‌نگار، تنها یک‌روز مانده به برگزاری دادگاه، توانستند در زندان اوین وکلای‌شان را ببینند.
پیش از این، تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران، وکلا و فعالان رسانه‌ای خواستار برگزاری علنی دادگاه شده بودند.
الناز محمدی، خواهرِ دوقلویِ الهه، بعد از برگزاری این دادگاه برای خواهرش، توییت زد: پرنده کوچک زیبای اسیر من، خواهر شریف و توانای من، امروز بدون آنکه بتوانیم در جلسه دادگاه کنارش و قوت قلبش باشیم، در جلسه‌ای غیرعلنی محاکمه شد.
موسیقی این ویدیو اثر میکیس تئودوراکیس، موسیقی‌دان یونانی است که در فیلم «حکومت نظامی» استفاده شد.
ارسال نظرات