به گزارش هفته و به نقل از «تورنتو استار»، او در ۱۰ سالگی، یک فلزیاب ساخت و به یکی از همکلاسی‌هایش فروخت. در ۱۳ سالگی، رایانه‌ها و ابزارهای الکترونیکی فروشگاهی محلی را تعمیر کرد. بنابراین، هنگامی که برای تحصیل در رشته‌ی مهندسی در دانشگاه واترلو درخواست داد و با پیچیدگی و ابهامات الزامات تحصیلی در کانادا، آزمون‌های زبان و مسئله‌ی روادید برای دانشجویان بین‌المللی مواجه شد، فرصتی را حس کرد و قاپید.
پس از گذشت یک دهه، اکنون بصیری و دو برادرش اپلی‌بورد را اداره می‌کنند، پلتفرمی آنلاین که دانشجویان خارج از کشور را از طریق فرآیند درخواست برای ۱۵۰۰ مرکز آموزشی در کشورهای انگلیسی‌زبان، از جمله کانادا، امریکا و استرالیا، راهنمایی می‌کند. این به آنها کمک می‌کند مدارک خود را به معادل‌های این کشورها تبدیل کنند و تعیین کنند که در کدام دانشگاه‌ها می‌توانند پذیرش شوند، همچنین زمان‌بندی آزمون‌های زبان و انتقال وجه برای هزینه‌های تحصیل را مشخص می‌کنند.
ممکن است جالب به نظر برسد، اگر گفته شود که این بازاری شگفت‌آور بزرگ است. تعداد دانشجویان بین‌المللی در کانادا در طول دهه گذشته سه برابر شده و در سال گذشته به ۶۲۰ هزار نفر رسیده است – و پول‌های کلانی که آنها می‌پردازند برخی از دانشگاه‌ها را سرپا نگه می‌دارد. این امر کمک کرد که اپلی‌بورد یکی از سریع‌ترین سرمایه‌گذاری‌های در حال رشد در کانادا باشد و ارزش آن در سال ۲۰۲۰ به دو میلیارد دلار رسید. هفته گذشته، این شرکت در فهرست شرکت‌های Communitech’s Team True North قرار گرفت که در مسیر کسب درآمد سالانه یک میلیارد دلارند.
به گزارش «گلوب اند میل»، بصیری خود درباره جرقه تشکیل اپلای‌بورد میگوید: «وقتی هرگز به کشوری خاص نرفته‌اید و با زبان آنها حرف نمی‌زنید، در چنین شرایطی انتخاب شهر و دانشگاه برای ادامه تحصیل و گرفتن مدرک، کار بسیار دشواری است. همین فرآیند پیچیده انتخاب شهر و دانشگاه، الهام‌بخش من برای راه‌اندازی استارتاپ اپلای‌بورد بود. این نرم‌افزار در واقع از فناوری هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی استفاده می‌کند. البته ما تیمی متشکل از ۱۵۰۰ مشاور از ۲۵ کشور داریم که به دانشجویان در همه امور مربوط به تحصیل کمک می‌کند. ما از مرحله اخذ روادید تحصیلی تا شهریه دانشگاه به متقاضیان کمک می‌کنیم. با کمک و مشاوره‌های استارتاپ ما، فقط در دو سال گذشته بیش از ۵۰ میلیون دلار بورسیه تحصیلی و کمک مالی به دانشجویان بین‌المللی ارائه شده است.»
کریستیا فریلند، وزیر دارایی کانادا درباره موفقیت‌های مارتین بصیری و برادرانش مَسی و مِتی در کانادا گفته بود: «متی، ماسی و مارتین بصیری، سه برادر ایرانی‌اند که به عنوان دانشجو وارد کانادا شدند. آنها در سال ۲۰۱۵، شرکت اپلای‌بورد را تأسیس کردند که حالا یک شرکت چندمیلیارد دلاری و بزرگ‌ترین پورتال کمک به دانشجویان بین‌المللی را در جهان اداره می‌کند. آنها مهاجران موفقی‌اند که توانسته‌اند نه فقط در دایره مرز‌های کانادا که در جهان تاثیر‌گذار باشند.»
در اینجا، بصیری توضیح می‌دهد که چرا پیشنهاد خریدی را که می‌توانست ۱۰۰ میلیون دلار برایش به ارمغان آورد، رد کرده است.
سالانه ده‌ها هزار دانشجو به کانادا می‌آیند. سیستم این‌قدرها هم بد کار نمی‌کند، نه؟
من به عنوان دانشجویی بین‌المللی از ایران به دانشگاه واترلو آمدم، بنابراین خودم این مشکل سخت را تجربه کردم. من خوش‌شانس بودم چون خویشاوندم به واترلو رفته بودند. واقعیت آموزش بین‌المللی این است که دانشجویان برای اینکه بتوانند عاقلانه انتخاب کنند به اطلاعات زیادی نیاز دارند – اما شما حتی نام دانشگاه‌ها را هم نمی‌دانید چه برسد به اینکه آنها چه می‌خواهند. دانشجویان به مشاوران در دبیرستان یا آژانس‌های خود متکی‌اند. اما مشکل – که در واقع در طول زمان کووید به شدت افزایش یافته است – این است که این مشاوران بهترین اطلاعات را ندارند. در ایران معدل از ۰ تا ۲۰ است. وقتی برای کانادا اپلای می‌کردم ۰ تا ۱۰۰ و در آمریکا ۰ تا ۴ بود. هر دانشگاهی متفاوت است. حتی برخی از دپارتمان‌ها متفاوت‌اند – ممکن است دپارتمان علوم بگوید که با این برابر است و بخش مهندسی ممکن است بگوید چیز دیگری است.
به اپلی‌بورد می‌گویید که می‌خواهم علوم رایانه‌ای در انتاریو بخوانم و این مدرک من است. اپلی‌بورد این محاسبات را انجام می‌دهد و به شما میگوید کجا می‌توانید قبول شوید.
چگونه شرکت را راه‌اندازی کردید؟
فقط با کمک به دوستانمان شروع کردیم و چند سال بعد گفتیم بیایید این کار را انجام دهیم – بیایید چیزی بسازیم. نمی‌دانستیم که آن زمان چیست یا چقدر بزرگ می‌شود. اما همیشه می‌دانستم که این مشکلی بزرگ برای دانشجویان است. من هرگز به کمک به ده‌ها یا هزاران نفر در سال فکر نمی‌کردم. تقاضا وجود دارد، این چیزی است که همه به آن نیاز دارند: اینکه بتوانم بگویم تحصیلات دبیرستانی من معادل این است که به من امکان می‌دهد فرصت‌های جهانی را پیدا کنم.
آیا دانشگاه‌ها در مسیر پیشنهادی شما گام برداشتند؟
آسان نبود. آنها تمایل و نیاز دارند که متنوع‌ترین دانشجویان واجد شرایط را از سراسر جهان پیدا کنند. دانشگاه‌ها لزوما خود را با دانشگاه‌های دیگر مقایسه نمی‌کنند. آنها فقط نیازهای خود را می‌بینند. بنابراین، بسیار چالش‌برانگیز بود. این کار به زحمت زیادی نیاز داشت. فکر می‌کنم با یک مرکز تقریباً ۸۰ بار تماس گرفتیم تا اینکه موافقت کردند با ما همکاری کنند.
شما اپلی‌بورد را با دو برادرتان پیش می‌برید. آیا کارآفرینی در خون شماست؟
پدر و مادرم در واقع آموزگارند. بنابراین، آموزش چیز بزرگی بود. هرگز کسی را بیشتر از مادرم ندیدم که در کمک به امر آموزش دیگران هیجان‌زده باشد. او همیشه وقتی در مورد چیزی صحبت می‌کرد که یکی از شاگردانش به آن دست یافته بود، هیجان‌زده بود. و وقتی بزرگ شدم همیشه تدریس می‌کردم – در دبیرستان کدنویسی و طراحی مدار تدریس می‌کردم و نیز دوره‌ای به نام چگونه اختراع کنیم در دانشگاه.
همچنین، پدر و مادرم کمی کارآفرین هم بودند. مادرم مدیر مدرسه بود. پدرم پروژه‌هایی را انجام می‌داد تا اینجا و آنجا پول دربیاورد. هیچ چیز مقیاس بزرگی نداشت، اما من در مورد شلوغی و نظم و انضباطی که نیاز دارید ازشان یاد گرفتم.
یکی از نارضایتی‌های همیشگی در مورد استارت‌آپ‌های کانادایی این است که اغلب آنها را قبل از بزرگ شدن خریداری می‌کنند. حتما پیشنهادهایی داشتید، چرا آنها را نپذیرفتید؟
می‌توانستیم کسب و کار خود را به قیمت چند صد میلیون دلار بفروشیم. و ما به آن نه گفتیم. روزی که به بیش از ۱۰۰ میلیون دلار شخصا نه گفتم، ۱۵۰۰ دلار در حساب بانکی‌ام بود. اما روز بعد از فروش شرکت چه کار کنم؟ آیا باید شرکت دیگری راه‌اندازی کنم؟ اما این یکی را دوست دارم. من پروژه‌های زیادی را قبل از اپلی‌بورد پیش برده‌ام اما هرگز ایده‌ای به این خوبی نداشتم. پس چرا باید بهترین ایده‌ام را بفروشم؟
صدها میلیون نفر در جهان هستند که به آموزش عالی دسترسی ندارند. می‌خواهیم مطمئن شویم که این افراد دسترسی داشته باشد.
اپلی‌بورد قطعاً یک شرکت چند نسلی خواهد بود، با مأموریتی برای آموزش جهان و کمک به مردم برای اینکه نسخه‌های بهتری از خودشان باشند. فکر می‌کنیم برای کل جهان بسیار مهم است که شرکت‌هایی مانند ما تأثیرگذار باشند. و مصرانه از دیگر استارت‌آپ‌های جدید می‌خواهم که واقعاً مشکلات جدی را که بشریت با آن دست و پنجه نرم می‌کند حل کنند – مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی، زیست‌بوم.
چشم‌انداز شرکت‌های فناوری که می‌خواهند در کانادا رشد کنند چگونه است؟
فکر می‌کنم کووید واقعا کمک کرد. زیرا حتی سه سال پیش، به ما می‌گفتند که به سیلیکون ولی نقل مکان کنیم. اکنون، هیچ کس از ما نمی‌خواهد که به جایی نقل مکان کنیم، زیرا می‌دانند که این مهم نیست. بنابراین، در حال حاضر حدود ۵ تا ۱۰ تک شاخ در کانادا وجود دارد. فکر می‌کنم که این تعداد در سال‌های آینده به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت و از این بابت بسیار خوشحالم. از بین ۲۰ برنامه‌ی جهانی روی گوشی شما، یکی از آنها به زودی کانادایی خواهد بود.
ارسال نظرات