به گزارش هفته، به نقل از تورنتو استار، در بیانیه‌ی توری دلیل نامناسب بودن این رابطه نومید کردن همسر و خانواده‌اش گفته شده است، ولی کارشناسان حقوقی و اخلاقی نه از این جنبه که از دریچه‌ی نامتوازن بودن قدرت میان شهردار و کارمند زن ۳۱ ساله زیردستش به این موضوع نگاه می‌کنند. پس از آن، موضوع نقض احتمالی سیاست‌های حاکم بر محل کار در شوراهای شهر و میان کارکنان مطرح شده است.
هر چند توری از جمعه دیگر شهردار تورنتو نیست، جاناتان باتی، کمیسر صداقت شهر، پنجشنبه تأیید کرد که تحقیق در این زمینه را دنبال خواهد کرد. او گفته است که این صلاحیت را دارد که مسائل پس از کناره‌گیری افراد از شورا را بررسی و گزارش کند.
در عین حال که شهرداری در انتظار گزارش اوست، موضوع بازبررسی سیاست‌ها در زمینه‌ی روابط شخصی در محل کار و تغییرات لازم در این راستا هم مطرح شده است.
قوانین چه می‌گویند؟
آیین‌نامه‌های شهرداری تورنتو در این زمینه روشن است: کارکنان نمی‌توانند با یکدیگر روابط عاشقانه داشته باشند. این ممکن است تضاد منافع تلقی شده، باید به مقام بالادستی گزارش شود. در صورتی که فردی تضاد منافع را گزارش نکند، شهرداری این موضوع را بررسی و اقدامات مقتضی را اتخاذ خواهد کرد.
این موضوع وقتی به شورای شهر و کارکنانش می‌رسد، چندان ساده و روشن نیست. چون شهردار و اعضای شورای شهر و کارکنان این بخش در شمار اعضای خدمات عمومی تورنتو لحاظ نمی‌شوند، گرچه مشمول برخی از سیاست‌هایی کارکنان شهرداری می‌شوند. شوراها خود مسئول مدیریت کارکنانشان، از استخدام تا اخراج، و اطمینان از رعایت قوانین محل کارند و در کل شهردار و اعضای شورا تابع آیین‌نامه‌ی رفتار اعضای شورا هستند.
در این آیین‌نامه به روابط عاشقانه میان اعضای شورا و کارکنان پرداخته نشده است، هر چند که اشاره شده که شهردار و اعضای شورا باید وظایفشان را طوری انجام دهند و امور خصوصی‌شان را به گونه‌ای رتق و فتق کنند که به جلب اعتماد عمومی بینجامد.
همچنین گفته شده که اعضا نباید از از نفوذشان برای هدفی جز انجام وظیفه‌شان استفاده کنند و باید از آن چه که به تضاد منافع میان وظایف عمومی و منافع خصوصی‌شان می‌انجامد، اجتناب کنند.
گفتنی است که در سال ۲۰۱۶، گزارش کمیسر صداقت لندنِ انتاریو نشان داد که رابطه‌ای که آن زمان میان شهردار وقت و معاون شهردار در آن زمان شکل گرفته بود قوانین رفتاری را نقض کرده است.
آیین‌نامه‌ای دیگر، کارکنان را از داشتن نقش نظارتی بر همسر یا شریک زندگی‌شان در محل کار منع کرده است، ولی درباره‌ی داشتن روابط عاشقانه یا جنسی یا روابط شخصی نزدیک که باعث مشکل در محل کار شود، چیزی گفته نشده است.
آیین‌نامه البته بیان داشته که اگر اعضا درباره‌ی نحوه‌ی اعمال قوانین رفتاری نامطمئن‌اند باید با کمیسر صداقت مشورت کنند.
در این راستاست که لورا دین، متخصص در قوانین شهری، می‌گوید که هیچ الزامی نیست که شهردار را از داشتن رابطه با یک کارمند باز دارد. حال تعیین این که شهردار پیشین تخلفی کرده یا نه، به جزئیاتی که در طول تحقیقات آشکار خواهد شد و همچنین تصمیمی که کمیسر خواهد گرفت مربوط می‌شود.
با این حال، تریسی رینی، استاد سیاست و مدیریت دولتی در دانشگاه متروپولیتن تورنتو، می‌گوید که رابطه‌ی توری با یکی از کارکنان با آن بخش از آیین‌نامه که مقامات را ملزم می‌کند کاری نکنند که اعتماد عمومی را خدشه‌دار کند در تضاد است. بنابراین، بر این باورم که هر مقامی که با کارمند زیردستش رابطه‌ی عاشقانه برقرار می‌کند، بالاترین استانداردهای رفتاری را رعایت نکرده و وظایفش را با صداقت انجام نداده است. در کل، اعتقادم این است که مقامات دولتی وظیفه دارند که حافظ منافع شهروندان باشند و آن را برتر و بالاتر از منافع و نیازهای شخصی‌شان بدانند.
سال گذشته، شورای شهر اتاوا از کمیسر صداقت خواست تا پیوستی را برای آیین‌نامه‌ی رفتار اعضای شورا آماده کند و به موضوعاتی همچون عدم تعادل قدرت، خطر سوء استفاده از قدرت و رابطه‌ی عاشقانه میان مقام بالادستی و پایین‌دستی بپردازد.
ایان استدمن، استادیار حقوق عمومی و حکمرانی کانادا در دانشگاه یورک، می‌گوید که رسوایی اخیر باید پیش‌زمینه‌ای برای بازنگری مشابهی در تورنتو هم بشود و آیین‌نامه باید به‌روز گردد و به صراحت باید به سوء استفاده از قدرت در زمینه‌ی روابط عاشقانه و جنسی در محل کار اشاره شود.
ارسال نظرات