به گزارش هفته، به نقل از وبسایت شبکه خبری لاپرس، سازمان غیردولتی بشردوست «پزشکان جهان» که رسالت خود را دفاع از یک نظام سلامت عادلانه و همگانی تعریف کرده است، در مونترال نیز شعبه دارد. شاید برای خیلیها این سؤال مطرح شود که در کلانشهری مثل مونترال حضور این سازمان چه توجیهی میتواند داشته باشد. واقعیت این است که در مونترال نیز افراد محروم و آسیبپذیر زیادی هستند که به شبکه تأمین اجتماعی دسترسی ندارند. مهاجران ساکن کبک که تابعیت کانادا یا وضعیت اقامت دایم ندارند، از قبیل دانشجویان خارجی، کارگران موقت، مهاجرانی که در انتظار اسپانسرشیپ هستند، آنهایی که درخواست حمایتهای بشردوستانه دارند، افراد فاقد وضعیت و آنهایی که در انتظار تمدید وضعیت خود هستند، از جمله افرادی هستند که سازمان پزشکان جهان آنها را تحت حمایت خود قرار میدهد.
طبق گزارش مؤسسه دانشگاهی شرپا، حدود ۵۰ هزار تن از ساکنان استان کبک به دلیل وضعیت مهاجرتی خود به پوشش بیمه خدمات درمانی دسترسی ندارند.
از ژوئن سال ۲۰۲۱ کودکانی که والدینشان برای مدت بیش از شش ماه در استان کبک مستقر شده یا قصد اقامت در این استان را دارند، صرفنظر از وضعیت مهاجرتی والدینشان، تحت پوشش بیمه درمانی کبک RAMQ قرار گرفتهاند.
بنابراین، باید گفت که مسئله بیمه درمانی برای نوزادان حل شده است؛ اما مسئله این است که زنان مهاجر باردار فاقد بیمه درمان برای هزینههای زایمان خود چه باید بکنند. برخی گروهها و سازمانها از جمله سازمان پزشکان جهان که برای تغییر این وضعیت تلاش میکنند، میگویند درست است که دولت کبک قبول کرده است مراقبتها و حمایتهای پزشکی لازم از کودکان را تقبل کند؛ اما منطق ساده پزشکی حکم میکند که در بعضی از آنها حتی قبل از خارجشدن از شکم مادرشان، مراقبتهای لازم را به عمل آورد.
کلوئه سبرون، مشاور ارشد سازمان پزشکان جهان تأکید کرد خواسته ما این است که دولت کبک یک پوشش بیمه درمانی برای مراقبتهای بهداشتی جنسی و باروری برای همه زنانی که در استان کبک زندگی میکنند، ایجاد کند.
ناجا پولارت، مدیرکل این سازمان نیز تأکید کرد: «بسیاری از زنان مهاجر ساکن کبک برای زایمان چارهای ندارند جز این که زیر بار قرض بروند. خیلی از آنها به علت تنگدستی، هزینههای لازم برای مراجعه به مراکز درمانی و نظارتهای لازم بر وضعیت بارداری خود را ندارند. زایمان ۹۹ درصد زنانی که در استان کبک دست نیاز به سمت پزشکان جهان دراز میکنند، میتواند با خطراتی همراه باشد.»
علل و عوامل متعددی دسترسی زنان مهاجر باردار را به مراقبتهای بهداشتی پیچیده میکند که مهمترین آنها عبارتاند از: فقر و تنگدستی، موانع زبانی، مشکل پیدا کردن پزشک، درک نادرست از شبکه بهداشت و درمان یا ترس از این که به اداره مهاجرت معرفی شوند.
هزینه زایمان برای این زنان به بیمارستان و شرایط زایمان آنها بستگی دارد. خانم پولارت میگوید زنانی که به طور طبیعی و بدون نیاز به اپیدورال زایمان میکنند، مسلماً هزینههای کمتری باید بپردازند. اما بهطورکلی هزینههای زایمان میتواند بین ده تا بیست هزار دلار متغیر باشد.
کریستیان دوبه وزیر بهداشت و خدمات اجتماعی بهخوبی از این شرایط آگاه است. آقای دوبه ژوئن سال ۲۰۲۱ از اداره بیمه درمان کبک و وزارت بهداشت خواست با تشکیل یک کمیته بین وزارتی درباره وضعیت زنان باردار ساکن کبک که پوشش بیمه درمانی ندارند، تحقیق کند. گزارش تحقیقاتی این کمیته یک سال بعد منتشر شد.
یافتههای این کمیته حاکی از آن بود که زنان مهاجر باردار یک گروه همگن نیستند. برخی از این زنان عمداً برای زایمان به کبک میآیند و هزینههای مربوطه را به طور کامل پرداخت میکنند؛ اما برخی دیگر که واجد یا فاقد وضعیت مهاجرت هستند، در وضعیتی آسیبپذیر قرار دارند.
نوئمی وانهوفروین، سخنگوی وزارت بهداشت کبک میگوید مطالعاتی در حال انجام است تا مشخص شود چگونه میتوانیم زنان مهاجر بهشدت آسیبپذیر را از مراقبتهای بهداشتی رایگان مرتبط با بارداری و زایمان بهرهمند کنیم.
اما کلوئه سبرون از سازمان پزشکان جهان میگوید کانادا از نظر پوشش خدمات پزشکی و درمانی برای مهاجرانی که در این کشور زندگی میکنند، کارنامه قابلقبولی ندارد. به گفته خانم سبرون، چند کشور دیگر عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی مثل فرانسه و آلمان که سطح توسعه اقتصادیشان مشابه کانادا است، پوشش درمانی فراگیر دارند.
خانم سبرون میگوید کانادا حتی در این زمینه میتواند از همسایه جنوبی خود الگو بگیرد. حدود پانزده ایالت آمریکا ارائه خدمات بهداشتی به زنان مهاجر باردار را صرفنظر از وضعیت مهاجرتی آنها، تضمین کردهاند.
ارسال نظرات